W pracy przedstawiono wpływ parametrów mikrokapsułkowania oraz stężenia i rodzaju zastosowanego nośnika na ilość aromatu rozmarynowego znajdującego się wewnątrz i na powierzchni mikrokapsułek otrzymanych metodą suszenia rozpyłowego. Suszenie przeprowadzono w temperaturze powietrza wlotowego 200°C, przy dwóch strumieniach surowca 1,07·10-6 i 1,33·10-6 m3·s-1. Wykazano, że zastosowanie gumy arabskiej w składzie nośnika powodowało lepsze zachowanie aromatu wewnątrz mikrokapsułek bezpośrednio po procesie suszenia (30-70%) oraz nieznaczną ilość aromatu rozmarynowego na zewnątrz kapsułek (maksymalnie 7%). Na ilość aromatu zawartą zarówno na powierzchni, jak i wewnątrz kapsułek miała wpływ średnica cząstek proszków, zależna od strumienia podawania i rodzaju użytego nośnika. Im średnica była mniejsza, tym więcej aromatu znajdowało się wewnątrz kapsułki. Ścianki proszków na bazie 30% roztworu maltodekstryny szybciej ulegały degradacji, co powodowało szybszą dyfuzję aromatu z wnętrza kapsułki. Ilość aromatu na ich powierzchni po przechowywaniu wyniosła od 3,5 do 3,8%. Natomiast w przypadku 25% roztworu maltodekstryny wartości te nie przekroczyły 0,5%. Po roku przechowywania mikrokapsułki zawierające gumę arabską miały zdecydowanie mniej aromatu na powierzchni niż bezpośrednio po suszeniu. Niezależnie od zastosowanego rodzaju nośnika, po przechowywaniu proszki aromatu rozmarynowego wykazały dużą stabilność.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.