Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  metoda Penmana
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Estymacja ewapotranspiracji potencjalnej metoda Penmana i Priestleya-Taylora

100%
Musial E.
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Melioracje i Inżynieria Środowiska
|
1994
|
tom 13
239-244
2

Porownanie ewapotranspiracji wskaznikowej wedlug Penmana i Penmana-Monteitha w roznych regionach Polski

86%
Kasperska-Wolowicz W., Labedzki L.
Woda - Środowisko - Obszary Wiejskie
|
2004
|
tom 04
|
nr 2a[11]
123-136
3

Przydatność uproszczonej metody Penmana do określania ewapotranspiracji potencjalnej w zastosowaniu do sterowania nawodnieniami

86%
Kedziora A., Ciesielski R.
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Melioracje
|
1984
|
tom 5
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ewapotranspiracja potencjalna (ETP) jako podstawowy wskaźnik w wyznaczaniu potrzeb wodnych

86%
Sarnacka S.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1986
|
tom 268
5

Ocena zależności pomiędzy dobowymi sumami ewapotranspiracji potencjalnej wg Penmana i parowania z wolnej powierzchni wody

72%
Musial E., Rojek M.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Melioracja
|
1990
|
nr 34
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Modelowanie ewapotranspiracji wskaźnikowej w różnych regionach Polski

72%
Gasiorek E., Kaminska J., Musial E.
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
|
2008
|
nr 07
Do końca lat 90. XX wieku metoda Penmana była powszechnie stosowaną metodą obliczania ewapotranspiracji wskaźnikowej. Prowadzone badania i weryfikacja metody Penmana skłoniły wielu badaczy do poszukiwania modyfikacji tego wzoru, ponieważ metoda Penmana dawała zawyżone wartości ewapotranspiracji wskaźnikowej. Obecnie najpowszechniej stosowaną metodą wyznaczania ewapotranspiracji wskaźnikowej jest metoda Penmana-Monteitha. Metoda Penmana- Monteitha umożliwia dokładniejszą ocenę zdolności ewaporacyjnej atmosfery, dlatego jest metodą preferowaną np. przy obliczaniu klimatycznych bilansów wodnych, wskaźników suszy itp. W literaturze można spotkać wiele modyfikacji metody Penmana-Monteitha. Autorzy prezentowanej pracy na przykładzie czterech zróżnicowanych regionów Polski pokazali, jak zmieniają się wartości parowania wskaźnikowego wraz ze zmianą metody wyznaczania tego wskaźnika.
7

Modelowanie procesu ewapotranspiracji rzeczywistej i prognozowanie jego tendencji

72%
Musial E.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Rozprawy
|
2001
|
nr 182
1-116
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ocena możliwości zastosowania uproszczonej metody Penmana do oszacowania ewapotranspiracji dla celów prognozowania nawodnień

72%
Kedziora A., Schefke R., Spychalski M., Posluszny J.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1986
|
tom 268
9

Polowa weryfikacja metody obliczania ewapotranspiracji przy użyciu wzoru Penmana i współczynników empirycznych

72%
Labedzki L.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Melioracja
|
1990
|
nr 35
10

Porównanie metod obliczania ewapotranspiracji potencjanej użytków zielonych dla warunków Doliny Biebrzy

58%
Szejba D., Szatylowicz J.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 526
W pracy porównano wartości ewapotranspiracji potencjalnej obliczanej metodą Thornthwaite'a i metodą współczynników roślinnych z wykorzystaniem równania Penmana w modyfikacji francuskiej dla warunków Środkowego Basenu Doliny Biebrzy. Do obliczeń wykorzystano dane meteorologiczne z okresów wegetacji w wieloleciu 1998-2004, pochodzące ze Stacji Meteorologicznej Biebrza. Na podstawie przeprowadzonych obliczeń stwierdzono, że średnia wartość ewapotranpiracji potencjalnej dla okresu wegetacji obliczona metodą Thornthwaite’a wyniosła 94 mm i jest wyższa o zaledwie 7 mm od wartości ewapotranspiracji wskaźnikowej, obliczonej metodą Penmana w modyfikacji francuskiej. Wartości ewapotranspiracji potencjalnej wg metody Thronthwaite'a kształtują się w przedziale pomiędzy wartościami ewapotranspiracji potencjalnej obliczanej metodą współczynników roślinnych dla łąki ekstensywnej i naturalnej roślinności bagiennej. Wartość ewapotranspiracji potencjalnej ekstensywnych użytków zielonych jest niższa o około 11% od wartości ewapotranspiracji określonej metodą Thornthwaite’a. Natomiast w przypadku ewapotranspiracji potencjalnej naturalnej roślinności bagiennej, wartości obliczane metodą współczynników roślinnych są o około 13% wyższe od wartości obliczanych metodą Thornthwaite’a.
11

Porównanie roślinnych współczynników empirycznych zużycia wody, obliczonych według wzoru Penmana i parowania wody w ewapometrze

58%
Szajda J.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Melioracja
|
1990
|
nr 35
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.