Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hydrocolloid
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The work presents an analysis of the effect of a combined addition of 0.5% carrageenan and selected polysaccharide hydrocolloids (0.05 or 0.1% locust bean gum or mixture of guar and xanthan gums) or 0.7% soy protein isolate on the texture and sensory quality of chicken meat ham. Cooking loss, textural characteristics and sensory indicators were determined in final product after 24 hours of storage. After 3-weeks storage in a chilling room (+4°C) drip loss (drip found inside of vacuum package) and textural characteristics of hams were measured. The results showed that an addition of 0.5% carrageenan in combination with 0.7% soy protein isolate significantly reduced cooking loss and drip loss in chicken meat ham. Texture measurements indicated that use of both additives mentioned affected the texture of the final product: hardness, chewiness and cohesiveness increased significantly. Basing on a sensory evaluation the most desired texture was obtained for hams containing a combined addition of carrageenan (0.5%) and mixture of guar and xanthan gums (0.05%) or locust bean gum (0.1%).
The objective of this investigation was to evaluate the pro- or anti-inflammatory properties of nanoparticles of Ag, Au, and Ag/Cu alloy by examining the expression of NF-κB mRNA. The experiment was performed in ovo, on the chicken embryos' model. The nanoparticles had no effect on embryos' survival; the embryos from all groups were properly developed, without any abnormalities. Contrary to Ag and Au, nanoparticles of Ag/Cu increased NF-κB mRNA expression in embryo liver, indicating a proinflammatory effect. After treatment with LPS there was a significant decrease in NF-κB mRNA expression in the liver of embryos treated with Ag, compared to the placebo, Au, and Ag/Cu groups, indicating that Ag nanoparticles act as a potential anti-inflammatory factor. The results indicate the lack of influence of Ag and Au nanoparticles on NF-κB mRNA expression in chicken embryo liver. Contrary to Ag and Au, nanoparticles of Ag/Cu alloy may be considered as a pro-inflammatory factor. Nanoparticles of Ag, but not Au and Ag/Cu, can prevent over-expression of NF-κB mRNA after LPS stimulation.
The effect of different hydrocolloids (arabie gum, guar gum, xanthan gum and methyl 2-hydroxyethyl cellulose) on the rheological properties of composite flour dough and final quality of baked goods was investigated. Additiori of these compounds con- cluded in higher water absorption capacity (from 60.5 to 68.3%) and dough stability (from 6.5 to 14 min). The incorporation of hydrocolloids into the loaves also influenced volume, cambering and sensory acceptance of final products in different ways. Baked goods shelf life evaluated during 72 h storage period through bread firmness values showed, that loaves prepared with hydrocolloids extent products contained celullose derivate were softened when control sample. In conclusion, guar gum could be recommended as improver in the bread-making performance owing to its good rheological, sensory and crumb softening effeets.
Microbiological and sensory evaluations of bread and ketchup supplemented with β-D-glucan hydrogels isolated from wheat, oat, barley, and rye were carried out. Adding hydrocolloids did not affect sensory parameters of bread negatively; moreover rye and oat β-D-glucans improved the total tastiness of bread. Water activity values in fortified breads showed β-D-glucans, except isolated from oat, as elements moderately increasing this parameter and subsequently increasing also bread freshness during the storage. All β-D-glucans resulted in softening the acidic taste of ketchup and did not negatively influence the total tastiness. Quality of fortified fresh tomato ketchups and stored for 180 days, were also not negatively influenced by the addition of hydrocolloids. Therefore, cereal hydrocolloids could be very perspective in the further exploitation in preparing new health-beneficial foods.
The influence of food gums (guar, xanthan, arabic) and carboxymethylcellulose (CMC) on bitterness and astringency of caffeine and tannic acid has been studied. The study was performed in critical concentrations (c*) for particular hydrocolloids as well as for values above and below c*. The ability of hydrocolloids to reduce the astringency and bitterness was evaluated using the method of taste indicator and expressed as a percentage of unreduced sensation. The results indicated that the ability of hydrocolloids to mask the astringency and bitterness was differential and depended both on the concentration and the type of the hydrocolloids used. CMC indicated the highest ability to mask bitterness and astringency among the hydrocolloids. It was found that the ability of these polymers to reduce the astringency was increasing above the c* concentrations.
Desery mleczne są produktami o żelowej lub półpłynnej teksturze. Pożądaną teksturę i dobrą stabilność deserów można uzyskać m.in. przez dodatek zagęstników do mleka lub zastosowanie odpowiednio zestawionych mieszanin surowców. Celem pracy było otrzymanie deserów mlecznych z: izolatu białek serwatkowych (whey protein isolate - WPI), koncentratu białek serwatkowych (whey protein concentrate - WPC), odtłuszczonego mleka w proszku (OMP) oraz różnych rodzajów skrobi i karagenu. Badano zmiany lepkości, teksturę i synerezę w zależności od składu deserów. Najwyższą lepkością i niską synerezą charakteryzowały się desery sporządzone z WPI, karagenu i modyfikowanej skrobi z kukurydzy woskowej, w porównaniu z deserami wytworzonymi z OMP i WPC. Zastąpienie sacharozy aspartamem wyraźnie polepszyło właściwości reologiczne deserów z WPI.
Opracowano wariantowe receptury past do zębów z podłożami żelowymi opartymi na polisacharydach naturalnych i modyfikowanych pochodnych celulozy. Za pomocą metody ekstensometrycznej zbadano rozciągliwość modelowych preparatów, zaś metodą reometryczną oznaczono ich lepkość. Dokonano próby interpretacji uzyskanych rezultatów badań w aspekcie dostępności farmaceutycznej jonu fluorkowego z wytworzonych układów.
Produkcja niskotłuszczowej żywności wymaga zastosowania dodatków, które pod względem technologicznym oraz sensorycznym mogłyby zastąpić tłuszcz, a nie byłyby przy tym tak kaloryczne. Celem pracy była ocena wpływu wybranych hydrokoloidów na właściwości reologiczne niskotłuszczowych, bezcholesterolowych majonezów z inuliną, jako podstawowym, prozdrowotnym zamiennikiem tłuszczu. W pracy wytworzono majonezy o zawartości tłuszczu 5% z dodatkiem żelatyny, gumy guar i skrobi modyfikowanej. W funkcji emulgatora we wszystkich badanych majonezach stosowane były białka mleka w postaci odtłuszczonego mleka w proszku. Na podstawie przeprowadzonej analizy lepkości, pomiaru wielkości kuleczek tłuszczu w majonezie oraz wyników analizy sensorycznej stwierdzono, iż zastosowanie dodatku hydrokoloidów do niskotłuszczowych emulsji majonezowych tworzonych na bazie inuliny pozwala na modyfikację ich cech reologicznych. Wśród przebadanych dodatków (żelatyna, guma guar, skrobia modyfikowana) najlepsze efekty w kształtowaniu konsystencji emulsji majonezowych wykazała guma guar: jej użycie w dawce 1,0 i 1,5% powodowało korzystne zwiększenie lepkości pozornej wytworzonych emulsji, a także gęstości i jednorodności ocenianych sensorycznie.
Background. Salad dressings due to their gustatory and nutritious advantages have been very often used in many food products. Traditional dressings usually contain large amount of fat (20-65%). Reduction of its content in such Systems in most cases leads to their physical destabilization and causes worsening of sensory properties particularly because of increase in volatility of lipophilic aroma compounds which have been mostly found in food products. The objective of this study was to investigate the influence of hydrocolloid type and concentration on the retention and release profile of diacetyl and (-)-α-pinene in model reduced fat salad dressings formed with sodium caseinate. Material and methods. Model reduced fat salad dressings containing 10 wt% vegetable fat and stabilized by both 1 wt% sodium caseinate and 0.01-0.2 wt% hydrocolloids (xan- than gum, guar gum, gum arabie, native pregelatinised rice starch - Remyline XS-DR-P and acetylated distarch phosphate - Microlys CA - produced from potato starch) were investigated. The samples were flavoured with diacetyl or (-)-α-pinene at concentration of 0.1 wt% for each flavour compound. Following measurements were done: dressings characteristics (oil droplet size and distribution, apparent viscosity, thermodynamic and kinetic stability), stability of the odorants (relative retention and release profile) and odour intensity by method using scale. Results. The studies showed significant dependence (a < 0.001) between relative retention of the investigated odorants and hydrocolloid type as well as concentration. Moreover, it was detected that the values of persistence index of flavour compounds (related to the release profile) were in majority significantly correlated (a < 0.05) with viscosity and creaming stability of the dressings, whereas relatively low and mostly statistically insignificantly with mean droplet size (D[3,2]). Furthermore, significant correlation values (a < 0.05) were registered between odour intensity and vapour/liquid partition coefficient of the aroma compounds (K) in salad dressings containing: xanthan gum, guar gum, and gum arabie. Conclusions. Xanthan gum and guar gum markedly improved stability of hydrophilic diacetyl and hydrophobic (-)-α-pinene in dressings containing 10 wt% rapeseed oil, whereas rice starch - Remyline XS-DR-P and acetylated distarch phosphate-Microlys CA in- creased significantly retention of hydrophilic aroma compound.
The aim of this study was to work out a recipe for fruit ice with addition of soy protein isolates. The influence of sorts and dose of hydrocolloids on the physicochemical and sensoric properties of fruit soy ice was studied. The soy and whey proteins were compared as ice stabilizer. The investigations were performed to work out recipes for soy ice containing similar contents of protein as that of based on milk or containing higher contents of soy protein up to 6.25 g in a portion of ice. The quality of products was determined on the basis of the sensory evaluation, the apparent viscosity and density of ice mixture and on the basis of overrun and melting time of the ice.
W pracy przedstawiono wyniki badań wybranych właściwości fizycznych mąki owsianej oraz jej interakcje z hydrokoloidami, w porównaniu z mąkami używanymi powszechnie do wypieku chleba. Określono właściwości fizyczne kleików mącznych – lepkość, tiksotropię, spektrum mechaniczne oraz twardość żeli. Zbadano także wpływ dodatku wybranych hydrokoloidów (gumy guarowej i gumy ksantanowej) na powyższe właściwości fizyczne wszystkich mąk. Stwierdzono, że mąka owsiana odznaczała się największą lepkością maksymalną kleików, oznaczoną w amylografie Brabendera. Dodanie pojedynczych hydrokoloidów wywarło zróżnicowany wpływ na lepkość poszczególnych mąk, przy czym zaobserwowano synergistyczny efekt oddziaływania użytych hydrokoloidów na tę cechę. Oznaczenie tiksotropii kleików mącznych wykazało, że 5% kleik z mąki owsianej odznaczał się największą granicą płynięcia i największą powierzchnią pętli histerezy. Dodatek zarówno pojedynczych hydrokoloidów jak i ich mieszanki do kleików z mąki owsianej, zmniejszył ich powierzchnię pętli histerezy, natomiast te same hydrokoloidy dodane do kleików z mąki pszennej i żytniej wpłynęły na zwiększenie ich powierzchni pętli histerezy. Uzyskane podczas badań reologicznych spektrum mechaniczne, wykazało najsilniejszą i najbardziej stabilną strukturę kleików z mąki owsianej, zarówno bez dodatku, jak i z udziałem stosowanych hydrokoloidów. Badając twardość żeli kleików mącznych stwierdzono najmniejszą twardość żeli z mąki owsianej, zarówno bez udziału, jak z dodatkiem hydrokoloidu, co może korzystnie wpływać na odczucia sensoryczne konsumentów.
Omówiono charakterystykę żywności funkcjonalnej - podając jej definicje, aspekty prawne, różne kryteria podziału oraz przedstawiono ogólną charakterystykę naturalnych składników bioaktywnych stosowanych w produkcji żywności funkcjonalnej i dietetycznej. Szczegółowo omówiono najważniejsze grupy składników bioaktywnych - probiotyki i prebiotyki oraz błonnik pokarmowy i hydrokoloidy, zwracając uwagę zarówno na korzystne, jak i niekorzystne oddziaływanie tych składników na organizm człowieka.
Celem pracy było określenie wpływu wielkości dodatku, rodzaju oraz układu zastosowanych hydrokoloidów na stabilność niskotłuszczowych emulsji majonezowych. Przebadano pięć emulsji niskotłuszczowych różniących się ilością i rodzajem użytego hydrokoloidu. Wielkość cząstek emulsji oznaczono w spektrometrze laserowym. Pomiar lepkości pozornej emulsji wykonywano przy użyciu reometru rotacyjnego. Otrzymane wyniki wskazują na brak znaczącego wzrostu współczynnika dyspersji kuleczek tłuszczu w emulsjach w czasie ich przechowywania oraz brak znaczącego wzrostu średniej wielkości cząstek tłuszczu, co świadczy o tym, że niskotłuszczowe emulsje zawierające odpowiednio dobrane ilości i rodzaje hydrokoloidów są stabilne w czasie ich przechowywana.
Określono sposób poprawy wartości odżywczej koncentratów chleba bezglutenowego poprzez wzbogacanie ich w izolowane białka sojowe. Zakres pracy obejmował określenie wpływu dodatku izolowanych białek sojowych na właściwości fizykochemiczne i cechy sensoryczne pieczywa otrzymanego z koncentratów bezglutenowych. Otrzymane pieczywo porównano z pieczywem bezglutenowym dostępnym na rynku. Jako wzorzec zastosowano chleb pszenno-żytni. Do koncentratów pieczywa bezglutenowego dodawano 7% izolowanych białek sojowych. Poszczególne próbki różniły się rodzajem dodanej mieszaniny hydrokoloidów. W pracy stosowano mieszaninę pektyny i gumy guar, mączki chleba świętojańskiego i gumy ksantanowej oraz pojedyncze gumy. Ocena fizykochemiczna pieczywa obejmowała oznaczenie: objętości, porowatości miękiszu, wilgotności oraz zawartości azotu ogólnego. Otrzymane pieczywo poddano badaniu twardości oraz ocenie sensorycznej. Dodatek izolowanych białek sojowych pozwolił na otrzymanie pieczywa bezglutenowego o zawartości białka zbliżonej do zawartości białka w pieczywie pszenno-żytnim. Dodatek białek sojowych wpłynął korzystniena cechy fizykochemiczne, sensoryczne oraz opóźnił proces czerstwienia pieczywa.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.