Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 73

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  herbata czarna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie wpływu dodatku herbaty zielonej na wydajność procesu otrzymywania koncentratów ekstraktów herbaty, a także na jakość napojów herbacianych sporządzanych na bazie otrzymanych koncentratów oraz proszków owocowych. Przy zastosowaniu do ekstrakcji mieszanek herbaty czarnej i zielonej w stosunku 2:1, uzyskana wydajność procesu wynosiła 60%. Produkty otrzymane w doświadczeniach charakteryzowały się rozpuszczalnością od 72 do 91%, produkty handlowe odpowiednio 65 i 95%. Stwierdzono zależność między rozpuszczalnością a pH uzyskanego napoju (współczynnik korelacji -0,632). Dodatek herbaty zielonej korzystnie wpływał na klarowność napojów herbacianych oraz powodował nieznaczny spadek wydajności procesu otrzymywania ekstraktu herbaty w proszku. Dodatek proszków owocowych skutecznie maskował posmak herbaty zielonej.
Herbata jest najszerzej konsumowanym napojem na świecie. W jej liściach jest szereg związków polifenolowych. W pracy przedstawiono skład chemiczny zielonej i czarnej herbaty włączając skład polifenoli i skład biopierwiastków. Podano także przegląd badań na temat aktywności biologicznej katechin i flawonoli.
Celem pracy było określenie zawartości wybranych makroelementów (sód, potas, wapń, magnez), mikroelementów (cynk, mangan, miedź, żelazo) i metali ciężkich (kadm, ołów) w czarnych herbatach liściastych oraz garbników i rozpuszczonego kwasu szczawiowego w naparach przygotowanych z tych herbat. Stwierdzono, że badane herbaty cechowały się znaczną zawartością wielu pożądanych składników mineralnych, a w szczególności potasu (1736 ± 59,57 mg/100 g) i wapnia (478 ± 27,54 mg/100 g), w mniejszym stopniu magnezu (251 ± 47,74 mg/100 g) i manganu (76 ± 33,10 mg/100 g), natomiast niewielką ilością żelaza (54,6 ± 18,68 mg/100 g), sodu (8,10 ± 3,87 mg/100 g), cynku (4,10 ± 1,73 mg/100 g) i miedzi (2,75 ± 0,38 mg/100 g), a także garbników (1,62 ± 0,11 g/100 g). Analizowane herbaty czarne charakteryzowały się stosunkowo wysoką zawartością kadmu i ołowiu, odpowiednio 40,20 ± 29,78 i 247,2 ± 64,86 mg/100 g oraz rozpuszczonego kwasu szczawiowego (2010 ± 1070 mg/100 g).
Celem pracy było określenie zanieczyszczenia wybranych rodzajów herbat przez WWA, w tym 4 związki z grupy tzw. lekkich WWA wg EPA oraz 15 związków wytypowanych do badań przez Komitet Naukowy UE. Materiał badawczy stanowiły popularne gatunki handlowe herbaty zielonej, czerwonej i czarnej. Metodyka badań obejmowała wyodrębnienie WWA z matrycy żywnościowej, oczyszczenie ekstraktu ze związków interferujących poprzez zastosowanie chromatografii żelowej (GPC) oraz jakościowe i ilościowe oznaczenie WWA przy użyciu chromatografii cieczowej z selektywnymi detektorami (HPLC– FLD/DAD). Stwierdzono istotne zróżnicowanie poziomów zanieczyszczenia poszczególnych gatunków handlowych herbat we wszystkich analizowanych rodzajach herbat (zielonej, czerwonej i czarnej). Uzyskano natomiast zbliżone profile jakościowe zawartości WWA z bardzo wysokim udziałem lekkich WWA w sumarycznej zawartości tych związków. W analizowanych herbatach nie wykryto obecności benzo[a]pirenu oraz związków zaliczanych do najbardziej kancerogennych WWA, a więc dibenzopirenów.
Celem niniejszej pracy było badanie różnych gatunków herbat: herbat owocowych, ziołowych, tradycyjnych herbat czarnych oraz cieszących się ostatnio dużą popularnością herbat zielonych i czerwonych. Oznaczono zawartość biopierwiastków: Ca, Mg, Fe, Cu, Zn oraz zawartość metali toksycznych: Pb, Cd, Al zarówno w naparach z herbat jak i w zmineralizowanych próbkach liści. Wykazano, że naj więcej magnezu i wapnia zawierają zarówno liście jak i napary z mięty i melisy, podczas gdy najwyższą zawartość miedzi stwierdzono w liściach herbaty czarnej i czerwonej, jakkolwiek ekstrakcja miedzi do naparu jest niewielka. Znaczne ilości glinu stwierdzono w liściach herbaty zielonej, czerwonej różanej i cytrynowej aromatyzowanej, natomiast zawartość ołowiu była zróżnicowana i zależała od rodzaju herbaty, podczas gdy najwięcej kadmu zawierała herbata miętowa. Stwierdzono, że pierwiastki w niejednakowym stopniu przechodzą do naparu, zależnie od rodzaju pierwiastka i formy chemicznej w jakiej występuje oraz od rodzaju herbaty.
Podczas procesu zaparzania herbaty do roztworu ekstrahowane są różne związki. Do związków pożądanych należą garbniki (bioaktywne składniki herbaty), natomiast azotany(V) i (III) to związki niepożądane w naparach herbacianych. Badano herbaty importowane do Polski z Chin, Malawi, Papui Nowej Gwinei, Indonezji i Sri Lanki. Zawartość garbników w herbatach była zróżnicowana od 0,04 g/100 g w herbatach chińskich do 3,82 g/100 g w surowcu pochodzącym z Malawi. Herbaty pochodzące z Papui Nowej Gwinei charakteryzowały się najniższą zawartością azotanów(V), wynoszącą 5,70 mg/kg oraz brakiem azotanów(III). Najwyższe ilości tych azotanów stwierdzono w herbacie z Malawi, a wynosiły one odpowiednio 64,38 i 13,50 mg/kg.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.