Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 58

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gronkowiec zlocisty
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
A methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) referred to as livestock-associated (LA-MRSA) has recently emerged in farm animals, particularly in pigs. Strains of this MRSA variant from Europe and North America mostly belong to clonal complex (CC) 398. Generally LA-MRSA cause asymptomatic colonization among pigs, but also in veal calves, broiler chickens, turkeys, and horses. People in contact with livestock animals are at high risk of asymptomatic colonization or infection with these bacteria. In previous years, the impact of LA-MRSA on human health was considered small. However, LA-MRSA has become more prevalent among people without direct livestock contact, especially in areas with a high density of pig production. As a result of horizontal gene transfer S. aureus CC398 strains are constantly evolving. The adaptive power of S. aureus to new hosts and acquisition of resistance to antibiotics may cause the emergence of new, more virulent clones. LA-MRSA has evolved from human-adapted methicillin-susceptible S. aureus CC398, which was proved by comparative genome analysis. The adaptation to livestock was associated with several genetic changes. The most worrying aspect of MRSA CC398 seems to be its ability to spread to humans. For this reason, continuous surveillance of further genetic changes is recommended.
The aim of the study was to find out whether methicillin-resistant S. aureus strains (MRSA) are tolerant in a higher degree to disinfectants, and whether a correlation exists between lower sensitivity to these agents and resistance to gentamicin. The study was carried out on 30 strains of MRSA and 20 of MSSA isolated from various clinical materials in various regions of the country. Among the studied MRSA 24 strains were resistant and 6 were sensitive to gentamicin, and in MSSA 3 strains were resistant and 17 sensitive to this antibiotic. The sensitivity to four disinfectants: Manusan, Sterinol, Septyl R and Lysoformin Spezial was determined by measurement of MIC (minimal inhibitory concentration) in agar medium. Most MRSA in Poland showed decreased sensitivity to these disinfectants. Among gentamicin-sensitive and resistant MRSA strains the proportions of strains with higher tolerance of three disinfectants (Manusan, Sterinol and Lysoformin Spezial) were very similar. Reduced sensitivity to disinfectants was found in all gentamicin-resistant MSSA. These data indicate that S. aureus strains possess various mechanisms of tolerance of disinfectants. Nearly half the studied strains (46%) had decreased sensitivity to all three preparations (Manusan, Sterinol and Lysoformin Spezial) belonging to various chemical groups this seems to indicate that increased tolerance to these disinfectants is a non-specific feature of .S. aureus strains.
W regionie gdańskim, w latach 1997-2000, szczepy o wysokiej oporności na mupirocynę stanowiły 4,7% MRSA. Wyizolowano je w 3 spośród 18 szpitali, ogółem u 6 pacjentów. Szczepy te charakteryzowały się wysokim stopniem oporności na metycylinę, były oporne na większość antybiotyków, za wyjątkiem glikopeptydów i bacytracyny i najprawdopodobniej pochodziły z tego samego źródła.
Oceniono zmiany fagotypów MRSA występujących w ośrodkach szpitalnych regionu gdańskiego w latach 1990-1998. Gronkowce poddano typowaniu międzynarodowym zestawem fagów eksperymentalnych dla MRSA i określono ich lekooporność. W latach 1997-1998 stwierdzono pojawienie się nowego fagotypu MR25/M5, do którego należała ponad połowa szczepów, przy czym większość z nich charakteryzowała się takim samym antybiogramem. Szczepy MRSA izolowane do 1995 roku wykazywały większe zróżnicowanie fagotypów i lekooporności.
Badaniami objęto 16 szczepów Staphylococcus aureus fagotypu 187 wyizolowanych od pacjentów szpitalnych oraz od nosicieli, w latach 1991-2005. Wykazano, że wszystkie gronkowce fagotypu 187 należały do biotypu ludzkiego (A) oraz były wrażliwe na zastosowane antybiotyki, w tym także na metycylinę (MSSA). U 15 szczepów (93,8%) wykazano obecność genu enterotoksyny C (sec) i toksyny wstrząsu toksycznego (tst). Pozwala to uważać je za szczepy o potencjalnie dużej zjadliwości.
Gorące wędzenie nie zawsze zapewnia zniszczenie C. botulinum i L. monocytogenes w rybach, gdyż niektórzy producenci stosują bardzo łagodne warunki temperatury i czasu oraz male stężenie soli, chcąc uzyskać dobrą sensoryczną jakość produktu. Aby wykluczyć niebezpieczeństwo zatruć mikrobiologicznych i zakażeń pokarmowych, można stosować łagodne warunki wędzenia tylko wtedy, jeśli w przetwórni stosuje się zasady HACCP, a towar przechowuje się nieprzerwanie w temp. poniżej 3°C.
U 62% szczepów MRSA stwierdzono obniżoną wrażliwość na triklosan (MIC 2mg/L), podczas gdy szczepy MSSA na ogól (93%) charakteryzowały się wysoką wrażliwością na ten związek (MIC 0,031mg/L). Większość szczepów MRSA o obniżonej wrażliwości na triklosan miało taki sam wzór leko- oporności. Obniżona wrażliwość na triklosan występowała u 8 spośród 9 szczepów MRSA wysokoopornych na mupirocynę i najczęściej towarzyszyła oporności na kwas fusydowy.
W ciągu ponad trzech lat (wrzesień 2000 r. - grudzień 2003 r.) wyhodowano z próbek materiału klinicznego 716 szczepów Staphylococcus aureus. Szczepy były izolowane od pacjentów oddziału dziecięcego, chirurgicznego, wewnętrznego, położniczo-ginekologicznego oraz Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego (ZOL). W pracy dokonano analizy lekowrażliwości zidentyfikowanych szczepów Staphylococcus aureus. Siedemdziesiąt szczepów wykazywało oporność na metycylinę (MRSA). Sto dwadzieścia cztery szczepy wykazywały indukowaną oporność na makrolidy, linkozamidy i streptograminę В w mechanizmie MLSB. Największą aktywność in vitro wobec klinicznych szczepów gronkowca złocistego wykazał antybiotyk glikopeptydowy - wankomycyna.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.