Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 672

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 34 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gospodarstwa rodzinne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 34 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Transport zewnetrzny w gospodarstwach rodzinnych

80%
Analizowano udział transportu zewnętrznego w przewozach masy ładunków dla 11 gospodarstw rodzinnych: różniących się wielkością powierzchni UR, intensywnością gospodarowania i organizacją produkcji.
Celem pracy było poznanie mechanizmów dostosowawczych gospodarstw rodzinnych do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej. Badania przeprowadzono w gminach: Szubin, Kcynia i Łabiszyn (woj. bydgoskie) w latach 1989/90 (1 faza badań) i 1992/93 (II faza badań). Stwierdzono, że rolnicy bardzo żywo reagowali na sygnały płynące z rynku i elastycznie dostosowywali strukturę i rozmiary produkcji oraz poziom nakładów do zmian cen i opłacalności, mimo niedoskonałej informacji rynkowej i bardzo słabo rozwiniętego ’’nowego” rynku rolnego. Badania nad problemami dostosowawczymi w rejonie Szubin pozwoliły wyłonić trzy zasadnicze formy tych dostosowań: 1. Najbardziej powszechna forma polegała głównie na ograniczaniu nakładów na produkcję oraz zmniejszeniu bądź likwidacji gałęzi produkcji o najniższej opłacalności (np. pogłowie bydła). Taki proces dostosowawczy przebiegał dość długo i trwał w zależności od gałęzi produkcji od roku (drób, trzoda chlewna, rośliny jednoroczne) do 2, a nawet 3 lat (bydło, rośliny wieloletnie, sady itp.). 2. Druga forma dostosowania się do zmian rynkowych występowata w niewielkiej części gospodarstw, prowadzonych głównie przez lepiej fachowo przygotowanych i młodych rolników. Dokonywali oni przeważnie zmian kierunków produkcji, wprowadzając bądź rozszerzając gałąź bardziej rentowną i ograniczając lub likwidując mniej rentowną. W kilkunastu większych, kilkudziesięciohektarowych gospodarstwach o małych zasobach siły roboczej i dobrym wyposażeniu technicznym zrezygnowano zupełnie z produkcji zwierzęcej i ograniczono się do intensywnej produkcji zbóż i rzepaku (buraków cukrowych), co przy wysokich plonach i dość znacznej skali produkcji zapewniało dostateczną opłacalność i dochody. 3. Trzecia forma przystosowania się do nowej sytuacji dotyczyła gospodarstw mniejszych, w których dochody z produkcji rolniczej nie pokrywały potrzeb rodziny. Zmuszało to ich właścicieli do poszukiwania dodatkowej pracy i dochodów poza produkcją rolniczą. Wśród dodatkowych źródeł utrzymania (zarobku) można wymienić: usługi mechanizacyjne na rzecz innych rolników, usługi transportowe, drobny handel wiejski i małą gastronomię, usługi budowlane i produkcję materiałów budowlanych, usługi instalatorskie i naprawcze.
Credit-takers proved to be the persons of stable social-professional position, who want to enlarge the farm acreage and to modernize the machinery park. As a result of credits the modernization of permanent production means (land and machinery) has been undertaken followed also by some innovations in farming financed of farmer's own purse. The changes on farms affected the structure of farmer's income from agritechnical services. Under stable conditions for modernization investment repayment 8.7 years would be needed. After that period the farmer's income will rise by the value of credit repayment.
Celem pracy było przedstawienie kierunków i problemów działalności służb doradczych ośrodków doradztwa rolniczego północno-wschodniej Polski w zakresie udzielanej pomocy rolnikom w dostosowaniu ich gospodarstw do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej. Badania przeprowadzono w 1993 roku i objęto nimi 320 terenowych specjalistów doradztwa rolniczego. Stwierdzono, że głównym zadaniem realizowanym przez 78,7% doradców w tym zakresie jest pomoc rolnikom w poszukiwaniu rynków zbytu na produkty rolnicze i tanich źródeł zakupu środków do produkcji. Dlatego też dużym powodzeniem wśród rolników cieszyło się doradztwo ekonomiczno-organizacyjne, które świadczyło około 57% badanych doradców. Natomiast tylko 30,6% służb doradczych badanego rejonu podjęło działania na rzecz dostosowania kierunków produkcji w gospodarstwach rodzinnych do warunków rynkowych i poprawy jakości produktów rolniczych. Upowszechnianiem alternatywnych źródeł dochodu dla rolników i ich rodzin zajmowało się około 19% doradców. W opinii badanych doradców adaptacji gospodarstw rodzinnych do warunków rynkowych sprzyjać będą takie czynniki, jak: podniesienie kwalifikacji rolnika, dobre wyposażenie w sprzęt techniczny, tworzenie sieci skupu i dystrybucji płodów rolnych oraz środków do produkcji, poprawa infrastruktury wsi i powiązań kooperacyjnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 34 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.