Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 205

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 11 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  gestosc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 11 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
3
100%
In the study the authors determined the density of the stalks of four different varieties of wheat in successive phases of their biological maturity. The density was determined by means of two methods: with the help of a pycnometer, and using diameter and length gauges and an analytical balance. The results obtained indicate that the density of wheat stalk is a variable value and depends on moisture and the phase of biological maturity.
Przeprowadzono morfologiczne badania wpływu dodatku osadu ściekowego na strukturę warstwy uprawnej gleby piaszczystej. Stwierdzono, że dodatek osadu w ilości 10 % (w/w) wpływa bardzo korzystnie na strukturę gleby, przekształcając ją z nieagregatowej w agregatową i półagregatową. Podwojenie tej dawki wyraźnie zwiększa efekt. Zmianom struktury towarzyszy zmniejszenie gęstości i wzrost pełnej pojemności wodnej gleby.
Mieszaniu niejednorodnych materiałów ziarnistych przeciwdziała segregacja. Cząstki o różnych gęstościach i średnicach mieszają się źle. Właściwy dobór średnic przy określonej różnicy gęstości pozwala na uzyskanie mieszaniny o najlepszym stopniu zmieszania. W artykule tym przedstawiono wyniki mieszania niejednorodnych dwuskładnikowych układów ziarnistych różniących się stosunkami gęstości i średnic w przesypowym mieszalniku laboratoryjnym. Zaproponowano dwuwymiarowy model matematyczny pokazujący zależność pomiędzy gęstościami i średnicami mieszanych materiałów, dla których uzyskiwana wartość równowagowego stopnia zmieszania jest największa.
Celem pracy było określenie możliwości zmniejszenia zawartości cukrów prostych w roztworach miodów metodą fermentacji alkoholowej, co umożliwi zwiększenie udziału składników miodu w proszkach uzyskanych metodą suszenia rozpyłowego, a następnie oznaczenie właściwości fizycznych proszków. Miody rozcieńczano wodą do uzyskania 30 % ekstraktu i poddawano fermentacji alkoholowej. Po osiągnięciu żądanego stężenia ekstraktu pozornego (30 i 27 %), zafermentowane miody rozcieńczano wodą do zawartości 20 % suchej substancji, zatężano gumą arabską oraz skrobią tapiokową (w stosunku 2 : 1) do stężenia 33 % i suszono rozpyłowo. Badano wybrane właściwości fizyczne proszków pobranych z odbieralnika i komory suszarki rozpyłowej. W otrzymanych proszkach oznaczono: zawartość wody, aktywność wody, gęstość nasypową luźną złoża, gęstość pozorną cząstek, barwę i morfologię cząstek. Dzięki zmniejszeniu zawartości cukrów prostych metodą fermentacji alkoholowej uzyskano proszek, w którym około 50 % suchej substancji stanowiły składniki miodu. Stwierdzono statystycznie istotne (p < 0,05) różnice w barwie i wielkości cząstek proszków uzyskanych z różnych miejsc suszarki rozpyłowej. Większymi cząstkami intensywniejszą barwą charakteryzowały się proszki pobrane z komory. Ekstrakt pozorny sfermentowanych miodów nie miał znaczącego wpływu na badane właściwości fizyczne proszków, z wyjątkiem gęstości pozornej, która była większa w przypadku produktu otrzymanego z roztworu o mniejszym ekstrakcie.
W pracy przedstawiono aspekty jakościowe brykietów z biomasy roślinnej wytworzonych w różnych rodzajach brykieciarek. Scharakteryzowano dwa rodzaje zespołów brykietujących: hydrauliczny tłokowy oraz ślimakowy. Wytworzone brykiety porównano pod względem wymiarów zewnętrznych oraz ich gęstości.
W pracy przedstawiono ocenę cech fizycznych brykietów wytworzonych z wybranych surowców roślinnych w brykieciarce ślimakowej. Do produkcji brykietów użyto słomy pszennej, słomy kukurydzianej oraz siana łąkowego. Badane surowce rozdrabniano przy użyciu stacyjnej sieczkarni bębnowej, napędzanej silnikiem elektrycznym o mocy 7,5 kW. Teoretyczna długość cięcia surowców wynosiła 20 mm. Wilgotność badanych surowców wahała się w granicach 12 - 14%. Do wytwarzania brykietów zastosowano brykieciarkę ślimakową z podgrzewaną komorą zagęszczania. Badane cechy fizyczne brykietów obejmujące średnicę, długość, masę i gęstość, zależały od rodzaju użytego surowca i wielkości temperatury w komorze zagęszczającej brykieciarki. Ze wzrostem temperatury w komorze brykieciarki z 200 do 250°C odnotowano spadek rozprężania się brykietów i ich średnicy o 7 - 10%. Z kolei długość wytwarzanych brykietów zwiększyła się od 18% dla słomy pszennej do około 45% dla słomy kukurydzianej i siana łąkowego. Również masa uzyskiwanych brykietów była 2-krotnie większa w przypadku słomy pszennej i siana łąkowego oraz blisko 3-krotnie w przypadku słomy kukurydzianej. Natomiast gęstość brykietów wytworzonych siana łąkowego zwiększyła się o około 40%, ze słomy pszennej o ponad 70%, a ze słomy kukurydzianej – 2-krotnie.
W pracy przedstawiono wyniki badań suszenia rozpyłowego hydrolizatu białkowego oraz mieszaniny hydrolizatu i nośników. Jako nośników użyto maltodekstryny średnioscukrzonej oraz białka serwatkowego. Stosowano temperaturę powietrza wlotowego 160 °C oraz trzy strumienie zasilania surowca: 0,9; 1,16 i 1,28 cm³/s. Największą zawartość wody w proszkach, powyżej 5 %, uzyskano przy dodatku maltodekstryny jako nośnika, najmniejszą, przekraczającą nieznacznie 2 %, zawierały proszki samego hydrolizatu. Zaobserwowano, że wraz ze wzrostem strumienia podawania surowca zwiększała się zawartość wilgoci w proszkach, co było związane ze spadkiem temperatury powietrza opuszczającego suszarkę. Wartości gęstości nasypowej luźnej i utrzęsionej złoża nie zależały od strumienia podawania surowca, ale istotnie zależały od zastosowanego nośnika. Najmniejsze wartości tych gęstości wykazywały proszki samego hydrolizatu, a wartości największe proszki zawierające maltodekstrynę. Następował wzrost wartości gęstości utrzęsionej w porównaniu z gęstością luźną o około 50 %. Gęstość pozorna uzyskanych proszków była największa, gdy suszono sam hydrolizat, a najmniejsza w przypadku materiałów zawierających białko serwatkowe. Cząstki proszku samego hydrolizatu charakteryzowały się więc najmniejszą porowatością wewnętrzną. Nie stwierdzono statystycznie istotnego wpływu strumienia podawania na gęstość pozorną. Współczynniki Hausnera świadczą o tym, że otrzymane proszki miały właściwości proszków spójnych. Badania barwy proszków w układzie L*a*b* wykazały, że dodatek nośników powodował zmniejszenie udziału barwy żółtej i czerwonej oraz wzmacniał jasność proszków. W samym hydrolizacie oraz hydrolizacie z dodatkiem maltodekstryny zaobserwowano wzrost udziału barwy żółtej i czerwonej oraz zmniejszenie jasności proszków wraz ze wzrostem strumienia podawania. Wartości nasycenia były zbliżone do wartości otrzymanych dla barwy żółtej, gdyż w przypadku otrzymanych proszków ta barwa przeważała i to ona zdeterminowała wartość nasycenia.
Investigations on the influence of agricultural utilization on soil profile morphology, soil structure and other properties were carried out during the years 1986-1990. The following soil types were involved: Haplic Phaeozem developed from loess, Orthic Luvisol developed from loess, Stagnogleyic Luvisol developed from silt of water origin and from loam, Orthic Luvisol developed from sandy loam and Leptic Podzol developed from sand. The following agricultural utilization ways were taken into account in the detailed analysis: soils in natural forest conditions, soils utilized for agriculture in unmechanized farms, soils utilized for agriculture in farms with a full mechanization of field work, soils utilized for a more than 50 years as vegetable gardens. Data have shown significantly higher densities of arable-humus layers when compared to the corresponding horizons of forest soils. Mechanization of field work resulted in deterioration of soil structure as well as additional compaction of arable humus horizons and subsoils. These effects are different in different soils. The alteration of forest soil management to agricultural leads to a decrease of acidification and a different distribution of organic matter in the soil profile. These effects are related to the level of mechanization and to intensity of land use.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 11 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.