Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 52

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  garbniki roslinne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Omówiono genezę badań i podstawy klasyfikacji oligomerycznych garbników hydrolizujących z uwzględnieniem nowych grup tanoidów.
Scharakteryzowano grupę garbników niehydrolizujących, z uwzględnieniem powstawania oligomerów i polimerów. Omówiono ich strukturę i występowanie w roślinach; podkreślono ubóstwo danych o obecności tego typu związków w roślinach należących do podklasy Sympetalae. W ujęciu systematycznym dokonano przeglądu roślin i surowców garbnikowych stosowanych w lecznictwie ze szczególnym uwzględnieniem związków skondensowanych, wspominając ogólnie ich działanie. Zwrócono uwagę na brak nowszych danych o występowaniu garbników właściwych w rodzinach Lamiaceae i Asteraceae, w których z reguły są obecne kawolidy sensu lato. Zreferowano doniesienia o toksyczności surowców garbnikowych i dane o garbnikach w liściach herbaty zielonej i czarnej, powszechnie konsumowanych.
Scharakteryzowano ogólnie garbniki galoilowe i uwypuklono działanie kwasu galusowego. Podano związki, z którymi łączy się kwas galusowy; wyróżniono galoilowe estry bezcukrowe, estry cukrowe i estry złożone. Wymieniono część związków zaliczonych do wymienionych grup, a następnie podkreślono najważniejsze właściwości biologiczne galotanoidów.
Omówiono znaczenie kwasu galusowego oraz produktów jego kondensacji jako związków wyjściowych dla grupy elagotanoidów. Zwrócono uwagę na występowanie w roślinach prostych pochodnych kwasu elagowego. Scharakteryzowano ogólne i specyficzne właściwości biologiczne garbników oraz zdolność do oligomeryzacji. Wskazano elagotanoidy zaliczane do grup związków monomerycznych, dimerycznych, trimerycznych i tetramerycznych oraz podano kilka przykładów wyodrębniania z roślin pochodnych kwasu elagowego. Referat podsumowano wskazaniem możliwości przekształceń monomerycznych elagotanoidów oraz celowości dalszego ich opracowywania farmakologicznego, a także ewentualnego wykorzystania w praktyce.
Herba Polonica
|
1995
|
tom 41
|
nr 3
146-160
The chemical composition of the most important medicinal plants from the Asteraceae family and the Liguliflorae subfamily has been discussed. Among the biological active compounds occurred in the above mentioned families, special attention has been paid on phenolic acids and tannins.
Krwawnik pospolity (Achillea millefolium L.) to ważna roślina lecznicza, u której surowcem jest kwitnące ziele. Surowiec ten w przeważającej części pochodzi ze stanowisk naturalnych. Jego jakość oceniana jest na podstawie zawartości w nim olejku eterycznego oraz garbników. W roku 2011 z 13 stanowisk naturalnych, charakteryzujących się bardzo dużym udziałem krwawnika, zlokalizowanych na terenie środkowowschodniej Polski, zebrano kwitnące ziele i oznaczono w nim zawartość olejku eterycznego i jego skład chemiczny oraz ogólną zawartość garbników. Stanowiska, z których zbierano ziele krwawnika, wytypowane zostały pod kątem zbioru surowca ekologicznego. Ziele zebrane z poszczególnych stanowisk różniło się istotnie zawartością obydwu grup związków biologicznie czynnych. Różnice te wystąpiły zarówno pomiędzy populacjami, jak i rejonami, z których te populacje pochodziły. Zawartość olejku eterycznego w kwitnącym zielu wahała się od 0,17% do 0,60%, a ogólna zawartość garbników od 0,51% do 2,67%. Badane populacje różniły się także procentowym udziałem w olejku eterycznym dwóch najważniejszych jego składników, tj. chamazulenu (0,88– 16,75%) i bisabololu (0,10–5,85%).
Contents of tannins and oxalic acid were determined in fruits of black chokeberry and elderberry harvested in Lublin region on area considered as potentially exposed and not exposed to pollution. Analyses revealed that elderberry fruits harvested from both areas were characterized by much lower tannin contents and higher oxalic acid level as compared to those of black chokeberry. Higher contents of oxalic acid were found in both fruits samples harvested on not exposed area against those considered as potentially polluted ones.
Celem pracy było określenie zawartości wybranych makroelementów (sód, potas, wapń, magnez), mikroelementów (cynk, mangan, miedź, żelazo) i metali ciężkich (kadm, ołów) w czarnych herbatach liściastych oraz garbników i rozpuszczonego kwasu szczawiowego w naparach przygotowanych z tych herbat. Stwierdzono, że badane herbaty cechowały się znaczną zawartością wielu pożądanych składników mineralnych, a w szczególności potasu (1736 ± 59,57 mg/100 g) i wapnia (478 ± 27,54 mg/100 g), w mniejszym stopniu magnezu (251 ± 47,74 mg/100 g) i manganu (76 ± 33,10 mg/100 g), natomiast niewielką ilością żelaza (54,6 ± 18,68 mg/100 g), sodu (8,10 ± 3,87 mg/100 g), cynku (4,10 ± 1,73 mg/100 g) i miedzi (2,75 ± 0,38 mg/100 g), a także garbników (1,62 ± 0,11 g/100 g). Analizowane herbaty czarne charakteryzowały się stosunkowo wysoką zawartością kadmu i ołowiu, odpowiednio 40,20 ± 29,78 i 247,2 ± 64,86 mg/100 g oraz rozpuszczonego kwasu szczawiowego (2010 ± 1070 mg/100 g).
Podczas procesu zaparzania herbaty do roztworu ekstrahowane są różne związki. Do związków pożądanych należą garbniki (bioaktywne składniki herbaty), natomiast azotany(V) i (III) to związki niepożądane w naparach herbacianych. Badano herbaty importowane do Polski z Chin, Malawi, Papui Nowej Gwinei, Indonezji i Sri Lanki. Zawartość garbników w herbatach była zróżnicowana od 0,04 g/100 g w herbatach chińskich do 3,82 g/100 g w surowcu pochodzącym z Malawi. Herbaty pochodzące z Papui Nowej Gwinei charakteryzowały się najniższą zawartością azotanów(V), wynoszącą 5,70 mg/kg oraz brakiem azotanów(III). Najwyższe ilości tych azotanów stwierdzono w herbacie z Malawi, a wynosiły one odpowiednio 64,38 i 13,50 mg/kg.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.