Badania prowadzono w latach 1996-2002 w kolekcji gruszy założonej w Dąbrowicach, w Sadzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Oceniano drzewa około 150 genotypów rozmnożonych na siewkach gruszy kaukaskiej (Pyrus caucasica), posadzone w 1995 roku w rozstawie 4x2,5 m. Określono czas, po jakim każdy z ocenianych genotypów rozpoczyna owocowanie, i opracowano lub sklasyfikowano je pod tym względem. Ponieważ pierwsze obfite owocowanie na skutek różnych czynników (np. przymrozków uszkadzających kwiaty) może się opóźnić, za moment wejścia w owocowanie uznano nie pierwsze dobre plonowanie, a pierwsze dobre kwitnienie przynajmniej dwóch drzew każdego genotypu. Na podstawie uzyskanych wyników badane odmiany podzielono na wchodzące w owocowanie: bardzo wcześnie (pierwszy lub drugi rok po posadzeniu), wcześnie (trzeci rok), średnio wcześnie (czwarty rok), późno (piąty rok) i bardzo późno (szósty lub siódmy rok po posadzeniu). Najliczniejszą grupę tworzyły grusze późno rozpoczynające owocowanie, a najmniej liczną rozpoczynające je bardzo wcześnie.