Rozwój zrównoważony obszarów wiejskich odnosi się do wszystkich elementów przestrzeni i działów produkcji oraz wymaga uwzględniania uwarunkowań wynikających z ekologii. Gospodarka przestrzenna jest jednym z głównych narzędzi (instrumentów) realizacji tego modelu w rozwoju wsi. Aktualnie obowiązujące w Polsce przepisy prawne sprzyjają tym procesom. Zgodnie z zaprezentowanymi zasadami, wykorzystanie przestrzeni powinno być uzależnione od jej wrażliwości na degradację i wartości pod względem przyrodniczym.
Ekorozwój - to rozwój społeczno-gospodarczy, uwzględniający uwarunkowania przyrodnicze i zakładający ochronę podstawowych procesów ekologicznych. W artykule wskazano potrzebę podporządkowania polityki ekorozwoju prowadzonej przez władze gminy ogólnym celom polityki ekologicznej państwa. Omówiono również podstawowe kompetencje i instrumenty, z których samorząd terytorialny szczebla gminnego może korzystać przy realizacji lokalnej polityki ekorozwoju.
Omówiono podstawy ekorozwoju oraz kształtowania i ochrony krajobrazu. Przedstawiono również wpływ prac urządzeniowo-rolnych na kształtowanie walorów ekologiczno-krajobrazowych obszarów wiejskich. Określono potrzeby zalesień i zadrzewień oraz zasady ich wprowadzania na dany obszar i projektowania zgodnie z zasadami ekologii i ekonomiki.
Omówiono uwarunkowania społeczne, ekonomiczne i środowiskowe uzasadniające rozwój ekoturystyki jako alternatywnej formy wykorzystania niektórych gruntów rolnych w makroregionie północno-wschodnim. Oceniono również spodziewane indywidualne korzyści ekonomiczne związane ze zmianą funkcji rolniczej na turystyczno-wypoczynkową. Jako miernik do oceny korzyści wykorzystano kategorię renty turystycznej i renty planistycznej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.