Celem badań było określenie wpływu procesu ekstruzji na wyróżniki chemiczne wartości odżywczej białka i zawartość lizynoalaniny w kazeinianach otrzymywanych metodą ekstruzji. Stwierdzono, że w procesie technologicznym produkcji kazeinianów zachodzi obniżenie się zawartości cystyny i lizyny. Efektem zmian w składzie aminokwasowym kazeinianów był spadek wyliczonej wartości aminokwasu ograniczającego (CS) i zintegrowanego wskaźnika aminokwasów egzogennych (EAAI) oraz wzrost zawartości lizynoalaniny w porównaniu z surowcem (kazeiną kwasową).
Badano stężenia aminokwasów w osoczu krwi, rano, na czczo u osób zdrowych oraz u chorych z niedożywieniem, przewlekłym zapaleniem, trzustki oraz niewyrównaną marskością wątroby. U chorych z przewlekłym zapaleniem trzustki nie obserwowano zaburzeń stężenia aminokwasów we krwi. Natomiast u chorych z niewyrównaną marskością wątroby stwierdzono wzrost stężenia tyrozyny, fenyloalaniny, metioniny, cystyny, asparaginy, histydyny i lizyny, oraz zmniejszenie stężenia waliny, leucyny i izoleucyny. Charakterystyczny dla niewyrównanej marskości iloraz walina + leucyny + izoleucyna: fenyloalanina + tyrozyna był niższy od 1.0 (wyniósł 0,76). W niedożywieniu stężenie aminokwasów obniża się. Obserwuje się istotnie mniejsze stężenie waliny, leucyny, izoleucyny i metioniny.