Choroba refluksowa przełyku (GERD - Gastroesophageal RefluxDisease) jest chorobą przewodu pokarmowego, w której zarówno leczenie farmakologiczne jak i żywieniowe odgrywają znaczącą rolę. Tradycyjne leczenie żywieniowe polega na wykluczeniu z diety produktów tłustych, pikantnych, owoców i soków cytrusowych, pomidorów i przetworów pomidorowych, warzyw cebulowych, czekolady, kawy, naparu z mięty pieprzowej, napojów gazowanych, alkoholu. Zgodnie z jedną z nowych teorii w leczeniu GERD skuteczna jest także dieta o niskim potencjale fermentacji w jelitach, polegająca na wykluczeniu produktów zawierających fruktozę, laktozę, skrobię oporną, błonnik i alkohole cukrowe.
Przeprowadzono szczegółową identyfikację względnie beztlenowej bakteryjnej i wirusowej flory kału z ostrych biegunek od 155 dzieci, w wieku do 6 roku życia, z regionu łódzkiego. Stwierdzono występowanie 4 głównych grup czynników etiologicznych, z których najliczniejszą stanowiły rotawirusy. Udokumentowano wysoki udział, nie rejestrowanych w Polsce, zakażeń wywołanych przez pałeczki z rodzaju Campylobacter. Wykazano konieczność wielokierunkowej diagnostyki mikrobiologicznej.
Badania dotyczące związków wanadu obecnie zmierzają w kilku kierunkach. Pierwszy - to ocena możliwości zastosowania odpowiednich, najmniej toksycznych, organicznych związków wanadu do leczenia cukrzycy typu I i II oraz prześledzenie dróg przenikania, oddziaływania i wydalania wanadu z organizmu. Drugi - to wpływ obniżonego poziomu wanadu na nasilenie się choroby wieńcowej i zawału serca, zwiększenie śmiertelności wśród pacjentów z przewlekłym nieżytem jelit, z zaburzeniami wchłaniania z przewodu pokarmowego. Trzeci kierunek zmierza do oceny efektów łączenia związków wanadu z innymi preparatami farmakologicznymi, ich działania synergistycznego i an- tagonistycznego. W pracy przedstawiono pierwszy kierunek badań nad związkami wanadu i ich przeciwcukrzycowym działaniem.