Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 175

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 9 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  catering
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 9 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
In this paper we showed the results of studies about gastronomy services in the rural tourism and the range of this services using about which the respondents talked. The studies also took the feeding offer (rural dishes and regional feeding) influence for the choosing the rest offer in the countryside. In the studies took part people who live in the countryside and have homesteads and of course tourist rest in their homesteads.
Kilka programów polityki rolnej, zatwierdzonych w ostatnich dziesięcioleciach przez Parlament Szwedzki, stworzyło podstawę dla nieoficjalnej polityki żywieniowej. Na początku lat 70-tych Szwedzka Rada Zdrowia i Opieki Społecznej rozpoczęła kampanię „Żywienie i Wysiłek Fizyczny”, aby dzięki różnym środkom polityki zdrowotnej dostarczyć ludziom więcej okazji do poprawy zdrowia. Działalność ta w roku 1971 zaowocowała pierwszymi wskazówkami żywieniowymi. W roku 1983 rząd szwedzki wyznaczył Grupę Ekspertów ds. Żywienia i Zdrowia. W tym raporcie grupa ta wskazała, które zmiany w spożyciu były pożądane z punktu widzenia zdrowia publicznego i jakie były możliwości zmiany modelu spożycia, a tym samym także produkcji żywności. W roku 1985 Szwedzka Rada Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Narodowy Zarząd ds. Żywności ogłosiły nowe wskazówki żywieniowe. Celem tych zaleceń jest obniżenie ryzyka rozwoju schorzeń zależnych od żywienia oraz przedwczesnych zgonów spowodowanych wadliwym żywieniem i niedostateczną aktywnością fizyczną, a także poprawa dobrego samopoczucia. W 1987 roku Narodowy Zarząd ds. Żywności rozpoczął realizację programu działań związanych z żywieniem i zdrowiem. Program ten oparty jest na następujących zaleceniach: energia pochodząca z tłuszczu nie powinna przekraczać 35% całkowitego spożycia energii, należy obniżyć spożycie rafinowanych cukrów o 3%, natomiast 45-50% spożywanej energii powinno pochodzić z produktów obfitujących w skrobię, spożycie błonnika powinno wynosić przynajmniej 30 gramów dziennie, spożycie chlorku sodu nie powinno przekraczać 7-8 gramów dziennie. Narodowy Zarząd ds. Żywności będzie obecnie popierał rozwój produkcji żywności o niskiej zawartości tłuszczu, cukru, soli a także o wysokiej zawartości błonnika. Pożądane jest, żeby w przyszłości kampanie cenowe i reklamowe lub inne działania rynkowe propagowały tego rodzaju produkty. Narodowy Nadzór ds. Żywności będzie popierał regionalne i lokalne działania mające na celu poprawę zwyczajów żywieniowych. Zakłady żywienia zbiorowego stanowią ważny przedmiot oddziaływania, a działania informacyjne powinny skoncentrować się na zakładach żywienia zbiorowego wydających pełne posiłki i mających stałych klientów. Narodowy Nadzór ds. Żywienia oraz lokalne rady zdrowia publicznego planują obecnie, jak te ostatnie mogłyby uczestniczyć w tej działalności. Między różnymi jednostkami administracyjnymi istnieje duże zróżnicowanie systemu obiadów szkolnych. Przeprowadzany obecnie szeroki program badawczy dokonuje przeglądu i oceny posiłków szkolnych w całej Szwecji. Narodowy Zarząd ds. Żywienia będzie pomagał zarządom lokalnym w podejmowaniu decyzji dotyczących celów przeglądów żywieniowych planowanych z myślą o śledzeniu obecnej sytuacji i będzie je także wspomagał metodami oceny realizacji celów. Narodowy Nadzór ds. Żywności pracuje nad poprawieniem sposobu etykietowania żywności, aby ułatwić konsumentom wybór właściwych produktów. Oznakowanie pewnych rodzajów produktów spożywczych specjalnym symbolem ułatwi konsumentom planowanie zdrowej diety. W dyskusji na temat symbolu i produktów, które powinny być nim oznaczone zdecydowano, że głównym przedmiotem zainteresowania powinna być zawartość tłuszczu i błonnika. Program etykietowania dotyczy głównie produktów spożywczych odgrywających ważną rolę w spożyciu tłuszczu i błonnika. Znakowanie symbolem jest obecnie dozwolone w przypadku następujących produktów: minaryny (margaryny o niskiej zawartości tłuszczu) o zawartości tłuszczu wynoszącej 40% lub mniej, świeże lub fermentowane mleko o niskiej zawartości tłuszczu (zaw. tłuszczu 0,5%) oraz mleko odtłuszczone w proszku, twarde sery zawierające 17% tłuszczu lub mniej. Znakowanie mąki i ziarna symbolem jest dozwolone jedynie w przypadku produktów spełniających szwedzką normę dla pełnej mąki. Program etykietowania wywołał wielkie zainteresowanie i wiele okręgów a także sieci sprzedaży detalicznej planuje rozpoczęcie realizacji podobnych programów, stosując w większości własne symbole. Narodowy Zarząd ds. Żywności nadzoruje indywidualne programy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 9 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.