Wyniki wyszukiwania - AGRO

1

Modyfikowane borem kwasy nukleinowe dla diagnostyki medycznej i terapii.

100%

Olejniczak A., Stradomska K., Przepiorkiewicz M., Lesnikowski Z. J.

Działalność Naukowa PAN. Wybrane Zagadnienia

|

2002

|

tom 13

39-40

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Wplyw boru na aktywnosc reduktazy azotanowej oraz wzrost siewek pszenzyta

88%

Sacala E., Demczuk A., Grzys E., Parylak D.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 502

|

nr 1

333-339

Przeprowadzone doświadczenia miały na celu zbadanie wpływu braku oraz nadmiaru boru na wzrost pszenżyta (długość, świeża i sucha masa roślin) oraz ustalenie czy w tych warunkach zmienia się aktywność reduktazy azotanowej(V) - kluczowego enzymu przemian azotowych - oraz zawartość azotanów(V). Doświadczenia prowadzono na 10-cio dniowych siewkach uprawianych metodą kultur wodnych. Stwierdzono, że pszenżyto w początkowej fazie wzrostu (10 dni) jest rośliną odporną zarówno na niedobór jak i nadmiar boru. Zahamowanie wzrostu roślin wynoszące około 50% spowodował bor o bardzo wysokim stężeniu (2,3 mmol·dm⁻³). Wysoka, lecz nietoksyczna dawka boru (0,28 mmol·dm⁻³) stymulowała wzrost korzeni (20 i 14% zwiększenie odpowiednio świeżej i suchej masy w stosunku do roślin kontrolnych). Brak boru w pożywce nie wpływał istotnie na parametry wzrostowe pszenżyta, spowodował jednak spadek aktywności reduktazy azotanowej(V) o 35% w stosunku do roślin kontrolnych i nagromadzanie jonów azotanowych(V) w liściach (wzrost o 30% w stosunku do kontroli). Bor zastosowany w nadmiarze (0,51 mmol·dm⁻³) nie modyfikował istotnie ani wzrostu pszenżyta ani aktywności reduktazy azotanowej(V) i zawartości azotanów(V) w badanych organach.

3

Rola i funkcje boru w roslinie

88%

Jarocinski B.

NIWA Rolnicza. Nowości, Informacje, Wiadomości, Agrobiznes

|

2001

|

nr 09

9

4

Wplyw nawozenia borem na plonowanie i sklad chemiczny pszenicy jarej

88%

Wrobel S., Hrynczuk B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 502

|

nr 1

451-457

W latach 2000-2002 przeprowadzono dwuczynnikowe doświadczenie wazonowe z nawożeniem pszenicy jarej borem. Trzy sposoby stosowania boru (przed- siewnie, pogłównie i dolistnie) były wariantami czynnika I, a cztery dawki boru - czynnika II. Stwierdzono pozytywny wpływ boru na takie komponenty plonu jak wysokość roślin, masę kłosów oraz liczbę ziaren w kłosie. Efektem tych zmian był wzrost plonów pszenicy jarej do około 20%. Najbardziej efektywnym sposobem nawożenia okazało się pogłówne doglebowe stosowanie boru.

5

Bor w procesach fizjologicznych

88%

Czaja-Prokop U.

Wiadomości Botaniczne

|

2003

|

tom 47

|

nr 3-4

25-37

6

Przydatnosc testu chemicznego w diagnozowaniu potrzeb nawozenia zboz jarych borem

75%

Wrobel S.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 502

|

nr 1

443-450

W latach 1999-2001 przeprowadzono ścisłe polowe doświadczenia dwuczyn- nikowe z jęczmieniem jarym i owsem, w których oceniano przydatność testu glebowego (z 1 mol HCl·dm-3) oraz roślinnego wg Bergmanna i Neuberta [1976] w diagnozowaniu potrzeb nawożenia zbóż borem. Trzy sposoby stosowania boru (przedsiewnie, pogłównie i dolistnie) były wariantami czynnika I a cztery dawki boru - czynnika II. Oba gatunki zbóż uprawiane w doświadczeniach na glebach z niedoborem boru wykazywały optymalny poziom zaopatrzenia w ten składnik. Pomimo to reagowały istotną zwyżką plonowania oraz dalszym wzrostem zawartości B w tkankach pod wpływem nawożenia B. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy zawartością boru w częściach wskaźnikowych zbóż i w plonie głównym (ziarno). Wyniki badań wskazują na potrzebę weryfikacji stosowanych testów zawartości boru w glebie oraz w roślinach.

7

Boron concentration gradient in the endosperm and embryo during ovule development in Clivia miniata

75%

Reczynski W., Ryczkowski M., Czaja U.

Acta Societatis Botanicorum Poloniae

|

1996

|

tom 65

|

nr 1-2

147-150

8

Dolistne dokarmianie buraka cukrowego borem

75%

Sztuder H., Wrobel S.

Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. Seria R

|

1994

|

tom 311

20

9

Okreslenie potrzeb nawozenia pszenicy ozimej borem

75%

Wrobel S., Sienkiewicz-Cholewa U.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 502

|

nr 1

459-466

W celu określenia potrzeb nawożenia pszenicy ozimej borem w latach 1999-2001 przeprowadzono badania w doświadczeniach polowych ścisłych, w których trzy sposoby nawożenia borem (przedsiewne, pogłówne i dolistne) były wariantami czynnika I rzędu a cztery dawki boru wariantami czynnika II rzędu. Ocena przydatności testu glebowego z 1 mol HCl·dm⁻³ w diagnozowaniu potrzeb nawożenia borem stanowiła kolejny cel badań. Stwierdzono, że plonotwórcze działanie boru zależało od sposobu jego stosowania. Najlepsze efekty plonotwórcze w badaniach uzyskano pod wpływem nawożenia pogłównego borem, podczas gdy nawożenie przedsiewne nie powodowało wzrostu plonowania. W świetle uzyskanych wyników dawki 1,2 i 1,8 kg B·ha⁻¹ w nawożeniu doglebowym oraz 0,17 kg B·ha⁻¹ dolistnie (0,2% roztwór H₃BO₃) uznać należy za optymalne w nawożeniu pszenicy ozimej borem. W badaniach wykazano potrzebę weryfikacji testu glebowego boru z 1 mol HCl·dm⁻³ a także opracowania nowego kryterium zaopatrzenia pszenicy w bor.

10

Badania nad odzywianiem i nawozeniem jabloni borem

75%

Wojcik P., Mika A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1996

|

tom 434

|

nr 1

413-418

Celem pierwszego doświadczenia było określenie zmian koncentracji boru w pąkach krótkopędowych, kwiatach, liściach rozetkowych, liściach z długopędów, zawiązkach owocowych i owocach jabłoni w zależności od zawartości przyswajalnego i ruchomego boru w glebie. Wyniki tego doświadczenia wykazały, że wszystkie badane części jabłoni wykazywały istotne zróżnicowanie zawartości boru w zależności od zawartości tego składnika w glebie. Drugie doświadczenie miało na celu zbadanie możliwości nawożenia pozakorzeniowego borem jabłoni w okresie jesiennym. Obiektem doświadczalnym były czteroletnie jabłonie odmiany Elstar i Szampion, opryskiwane 2 października 0.5% kwasem borowym. Po 3, 9 i 24 godzinach oraz 3, 9 i 25 dniach od momentu zabiegu oznaczano zawartość boru w liściach z długopędów. W następnym roku z tych samych drzew oznaczano bor w kwiatach, liściach rozetkowych, liściach z długopędów oraz w owocach. Wyniki tego doświadczenia wykazały, że zawartość boru w liściach u obu badanych odmian po 3 godzinach po zabiegu była wyższa o 70% w stosunku do liści z drzew kontrolnych. Po 25 dniach od momentu oprysku zawartość boru w liściach z drzew opryskiwanych nie różniła się istotnie od zawartości tego składnika w liściach kontrolnych. W następnym roku (1995) u obu badanych odmian stwierdzono istotnie wyższą zawartość boru w kwiatach, liściach rozetkowych, liściach z długopędów oraz owocach pochodzących z drzew opryskiwanych w stosunku do drzew kontrolnych.

11

Wplyw jesiennych opryskiwan borem z mocznikiem na plonowanie jabloni

75%

Wojcik P.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 502

|

nr 2

697-703

W pracy oceniano wpływ jesiennych opryskiwań borem z mocznikiem na plonowanie jabłoni. Doświadczenie przeprowadzono na jabłoniach odmiany ‘Jonagold’/M.26, rosnących na glebie lekkiej wykazującej średnią zawartość przyswajalnego boru. W badaniach zastosowano 1-, 2- i 3-krotne opryskiwania borem w dawce odpowiednio 1,5, 0,75 i 0,5 kg·ha⁻¹ w każdym zabiegu z dodatkiem mocznika w ilości odpowiednio 23, 11,5 i 7,7 kg N·ha⁻¹ w każdym opryskiwań Opryskiwania borem wykonywano w okresie 3-5 tygodni po zbiorze owoców. Drzewa nieopryskiwane borem i mocznikiem stanowiły kontrolę. Wyniki wykazały, że łączne stosowanie boru z mocznikiem powodowało uszkodzenia liści. Jednie jednokrotne opryskiwanie borem z mocznikiem powodowało defoliację. Wszystkie zabiegi zwiększyły zawartość boru w kwiatach i liściach rozetkowych; wpływ ten był szczególnie wyraźny w wyniku opryskiwań borem bez dodatku mocznika. Liście z długopędów 28 dni po kwitnieniu, pochodzące z drzew opryskiwanych borem, miały wyższe zawartości tego składnika niż liście z drzew kontrolnych. Wszystkie zabiegi zwiększyły zawiązywanie owoców oraz plonowanie jabłoni; jednakże opryskiwania borem z mocznikiem miały słabszy wpływ niż opryskiwania wyłącznie borem. Uzyskane wyniki wskazują, że dolistne dokarmianie jabłoni borem w okresie jesiennym należy wykonać w formie jednokrotnego opryskiwania w dawce 1,5 kg·ha⁻¹ bez dodatku mocznika.

12

24 Dyrektywa komisji 2000-6-WE z 29 lutego 2000 r.

75%

Kosmetyki - Perfumy. Chemia Gospodarcza

|

2000

|

tom 44

|

nr 04

131-134

13

Nie zapominac o borze

75%

Jarocinski B. Z.

Ogrodnik Polski. Magazyn dla Gospodarstw Ogrodniczych

|

2006

|

nr 01

34-35

14

Skladniki pokarmowe dla zdrowia roslin i czlowieka. Cz. 2 Mikroelementy

63%

Burzynska I.

Działkowiec

|

2007

|

nr 04

62

15

Objawy niedoboru makro- i mikroelementow w uprawie burakow cukrowych. Technologia nawozenia ADOB SB-2 oraz niektore aspekty jej zastosowania

63%

Zachmann A., Fec M., Chudzinski B.

Gazeta Cukrownicza

|

2000

|

tom 108

|

nr 03

58-60

16

Zawartosc boru, miedzi i cynku w wermikompostach i podlozach popieczarkowych

63%

Kalembasa D., Wisniewska B., Jaremko D.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 502

|

nr 2

813-818

Badaniami objęto wermikomposty otrzymane z 1) obornika bydlęcego, 2) wermikomposty na bazie osadu ściekowego z dodatkiem torfu, kurzeńca, słomy, trocin i odpadów przemysłu mięsnego oraz 3) podłoża po produkcji pieczarek. Średnie zawartości oznaczonych pierwiastków w wermikompostach obornikowych wynosiły w mg·kg⁻¹ s.m.: B - 42,5; Cu - 22,4; Zn - 109,7; w wermikompostach na bazie osadu ściekowego odpowiednio: B - 47,9; Cu - 99,9; Zn - 1212 mg·kg⁻¹ s.m., a w podłożach popieczarkowych B - 45,2; Cu - 43,1; Zn - 155,8 mg·kg⁻¹ s.m.

17

Zadbaj o prawidlowe wytworzenie pakow kwiatowych

63%

Jarocinski B. Z.

Ogrodnik Polski. Magazyn dla Gospodarstw Ogrodniczych

|

2005

|

nr 09

55-56

18

Mikroelementy, a plon burakow cukrowych

63%

Szczepaniak W., Musolf R.

Poradnik Gospodarski

|

2000

|

nr 05

20-21

19

Wplyw dolistnego dokarmiania mikroelementami fasoli zwyczajnej na plony oraz zawartosc i nagromadzenie w plonie mikroelementow

63%

Janeczek E., Kotecki A., Kozak M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 502

|

nr 2

545-559

W latach 1998 - 2000 przeprowadzono badania połowę i laboratoryjne nad reakcją odmian fasoli zwyczajnej, uprawianych na suche nasiona, na dolistne dokarmianie borem i molibdenem. Doświadczenia połowę, 2 czynnikowe w układzie „split-plot”, w czterech powtórzeniach przeprowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice koło Wrocławia. Badanymi czynnikami były: I. odmiany fasoli o nasionach: dużych - Longina, średnich - Małopolanka, małych - Mela, II. dolistne dokarmianie roślin mikroelementami w fazie formowania pąków kwiatowych: kontrola - bez dokarmiania, bor (169 g·ha⁻¹), molibden (48 g·ha⁻¹), bor (169 g·ha⁻¹) + molibden (48 g·ha⁻¹). Molibden stosowano w postaci 0,02% roztworu molibdenianu sodu (Na₂MoO₄·2 H₂O), a bor w 0,3% roztworze boraksu (Na₂B₄O₇·10 H₂O). Najwyższe plony nasion (2,50 t·ha⁻¹) i słomy (2,33 t·ha⁻¹) fasoli uzyskano z odmiany Małopolanka. Dolistne dokarmianie fasoli molibdenem lub łącznie molibdenem z borem, zastosowane na początku formowania pąków kwiatowych powodowało zwiększenie plonów nasion o 3%. Dolistne dokarmianie fasoli molibdenem lub łącznie molibdenem z borem, zastosowane na początku formowania pąków kwiatowych powodowało zwiększenie zawartości i nagromadzenia molibdenu w nasionach, słomie i korzeniach. W całej roślinie fasoli (nasiona + słoma + korzenie) przeciętne nagromadzenie badanych mikroelementów wynosi (g·ha⁻¹): bor - 74,8; miedź - 18,4; mangan - 95,7; molibden - 6,5; żelazo - 988 i cynk - 93,9. Decydujący wpływ na masę cynku i molibdenu zgromadzonych w roślinie I fasoli miały nasiona. Słoma akumulowała głównie bor, a korzenie żelazo.

20

Szkliwo mikroelementowe jako zrodlo boru dla roslin

63%

Jasiewicz C.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1993

|

tom 409

89-96

W warunkach doświadczenia wazonowego porównywano efekt działania szkliwa mikronawozowego produkcji krajowej jako źródła B dla życicy wielokwiatowej z działaniem H₃BO₃. Stwierdzono, że przyjęty poziom nawożenia borem dla życicy wielokwiatowej, niezależnie od formy tego mikronawozu miał ujemny wpływ na plon. Zawartość boru w badanej roślinie testowej zależała od formy i dawki mikronawozu, oraz od odczynu gleby. Najwyższe koncentracje boru zaobserwowano na obiektach niewapnowanych.

Ograniczanie wyników