Ograniczanie wyników

Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Bar jest powszechnym składnikiem wód powierzchniowych, ale jego stężenia są na ogól niskie. Wynika to m.in. ze słabej rozpuszczalności w wodzie niektórych soli baru (BaS04, BaC03). W niewielkich ilościach sole tego metalu są nieszkodliwe (istnieją poglądy na temat korzystnego wpływu śladów baru na pracę serca, mięśni i systemu nerwowego). Duże jego dawki (powyżej 200 mg) działają silnie toksycznie. Przemysłowe zanieczyszczenia barem powodują najczęściej wzrost jego zawartości w wodach i w osadach dennych. Zaprezentowane w niniejszych badaniach stężenia baru mieszczą się w zakresie charakterystycznym dla wód rzecznych i nie wskazują na możliwość negatywnego oddziaływania wobec organizmów wodnych.
Celem pracy była ocena wpływu wapnowania oraz dodatku odpadowych materiałów organicznych na zawartość ołowiu i baru w kupkówce pospolitej (dactylis glomerata L.) uprawianej na glebie zanieczyszczonej niklem w III roku doświadczenia wazonowego. W doświadczeniu uwzględniono trzy czynniki: 1. zanieczyszczenie gleb niklem (0, 75, 150 i 225 mg Ni-kg"1 gleby); 2. wapnowa¬nie (0 Ca i Ca wg 1 Hh gleby ); 3. nawożenie organiczne - odpadowe materiały organiczne (bez dodatku odpadowych materiałów organicznych i baru, węgiel brunatny i słoma żytnia). Wpływ zróżnicowanej ilości niklu w glebie na zawartość ołowiu w biomasie rośliny testowej był niejed¬noznaczny. W większości przypadków rośliny zebrane z obiektów wapnowanych zawierały mniej ołowiu i baru niż zebrane z gleb niewapnowanych. Słoma i węgiel brunatny niejednoznacznie róż¬nicowały zawartość ołowiu w trawie. W biomasie roślin zebranych z obiektów z dodatkiem odpa¬dowych materiałów organicznych stwierdzono większą zawartość baru w porównaniu z roślinami zebranymi z obiektów kontrolnych.
Oceniono skład chemiczny i sposób wykorzystania wód leczniczych ze 139 ujęć znajdujących się w 24 uzdrowiskach sudeckich i karpackich. W 20 ujęciach spośród 29. udostępnianych dla miejscowej ludności - występują składniki naturalnego pochodzenia potencjalnie toksyczne dla zdrowia. Są to związki boru, baru i fluoru, w stężeniach przekraczających limity wyznaczone dla wody ogólnodostępnej. Na podstawie wielkości wskaźnika narażenia HQ oszacowano ryzyko zdrowotne tej grupy ludzi, wynikające z długookresowego (10, 20, 30 i 70 lat) spożywania tych wód w określonych ilościach. Stwierdzono, że istnieje duże prawdopodobieństwo występowania negatywnych skutków zdrowotnych u ludności spożywającej wody w sposób długotrwały (powyżej 30 lat), zawierające zwłaszcza związki boru i fluoru.
Porównywano zawartość metali należących do 11 grupy berylowców w osadach pościekowych pochodzących z dwóch grup oczyszczalni ścieków: z terenów północno-wschodniej Polski (10 obiektów) oraz z trzech zlokalizowanych w obrębie dużych aglomeracji miejskich (Gdańsk, Katowice i Warszawa). Każdy z wymienionych osadów wnoszono do napełnionych 10 kg gleby wazonów. W przeliczeniu na 1 ha dawka osadów odpowiadała 75 t sm. Doświadczenie prowadzono niezależnie od pory roku (bez przerwy zimowej), a glebę w wazonach obsiewano kolejno następującymi roślinami: burak liściowy, sałata, szpinak, rzodkiewka, cebula, burak ćwikłowy oraz koper. Zawartość badanych składników oznaczono: w glebie przed założeniem doświadczenia, po zbiorze pierwszej oraz ostatniej rośliny. Analizy wykazały, że 1,2-1,4 krotnie bogatsze w magnez, wapń i stront byly osady pobrane z oczyszczalni ścieków północno- wschodniej Polski w porównaniu do dużych aglomeracji miejskich. Natomiast bar występował w stężeniu niemal 2-krotnie wyższym w osadach Gdańska, Katowic i Warszawy. Nieco większą akumulację wapnia i strontu w glebach stwierdzono na obiektach po zastosowaniu osadów powstających po oczyszczeniu ścieków mleczarskich, przemysłu ziemniaczanego, mięsnego oraz skórzanego.
The study, carried out in 2003 and 2006 at the Lubiatowo Coastal Research Station (Poland), located on the non-tidal southern Baltic coast (tidal range < 0.06 m), focused on larger rhythmic forms (mega-cusps) with wavelengths in the interval 500 m > Lc > 20 m. Statistical analyses of detailed shoreline configurations were performed mostly with the Discrete Wavelet Transform method (DWT). The beach is composed of fine sand with grain diameter D50 ≈ 0.22 mm, which produces 4 longshore sandbars and a gently sloping seabed with β = 0.015. The analysis confirms the key role of bars in hydro- and morphodynamic surf zone processes. The hypothesis was therefore set up that, in a surf zone with multiple bars, the bars and mega-scale shoreline rhythmic forms form one integrated physical system; experimental evidence to substantiate this hypothesis was also sought. In such a system not only do self-regulation processes include swash zone phenomena, they also incorporate processes in offshore surf zone locations. The longshore dimensions of large cusps are thus related to the distances between periodically active large bed forms (bars). The spatial dimension of bar system activity (number of active bars) depends, at a given time scale, on the associated hydrodynamic conditions. It was assumed that such a time scale could include either the development and duration of a storm, or a period of stable, yet distinct waves, capable of remodelling the beach configuration. The indentation to wavelength ratio of mega-cusps for the studied non-tidal dissipative environment may be one order of magnitude greater than for mesotidal, reflective beaches.
W pracy została omówiona ogólnie woda i jej znaczenie, pochodzenie, rodzaje i klasyfikacja wód, właściwości wód, rodzaje i zakres analiz fizyko-chemicznych oraz czynniki formujące skład chemiczny wód. Omówiono również rodzaje wód mineralnych, ich wykorzystanie w lecznictwie i w celach pitnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.