Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Aktywność fotosyntetyczna i skład chemiczny chloroplastów w odciętych liścieniach łubinu traktowanych kinetyką i chloramfenikolem

100%

Krol M., Wolinska D.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1984

|

nr 271

2

Fotosyntetyczna aktywność pędów i liści lilaka [Syringa vulgaris L.]

100%

Pilarski J.

Sylwan

|

1996

|

tom 140

|

nr 01

53-58

3

Anatomiczna i fizjologiczna charakterystyka roslin ozdobnych rozmnozonych in vitro

84%

Matysiak B., Nowak J.

Postępy Nauk Rolniczych

|

1997

|

tom 44

|

nr 5

63-71

Tissue culture conditions were selected to provide the optimal environment for rapid plant multiplication. Plantlets develop under aseptic conditions on the media containing saccharose, mineral nutrients and growth regulators at low irradiance and very high relative humidity. These conditions result in formation of plantlets with abnormal leaf morphology, anatomy and functioning in comparison to seedlings grown under natural conditions. Reduced epicuticular waxes, impaired stomatal function, poorly developed palisade layer with a significant amount of mesophyll air space were observed in plantlets. In addition, their photosynthetic activity may be reduced. When transferred to ex vitro conditions plantlets are subjected to desiccation and their growth is often slow. To minimize the effect of transplantation stress, the plantlets should be acclimatized before exposition to natural conditions.

4

Wplyw inokulacji mikrosadzonek Rhododendron L. 'Brigitte' szczepionka mikoryzowa Erica I na aklimatyzacje, wzrost i ich aktywnosc fotosyntetyczna

84%

Matysiak B., Podwyszynska M.

Zeszyty Naukowe Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach

|

2003

|

tom 11

163-169

5

Fotosynteza jako marker fizjologiczny jakości kultur pędowych i otrzymanych roślin

84%

Borkowska B.

Biotechnologia

|

2003

|

nr 3

6

Niektóre zagadnienia ingerencji SO2 w proces fotosyntezy. Część 1. Formy występowania i lokalizacja siarki w roślinie oraz wpływ SO2 na pojemność buforową tkanki, aktywność fotosystemów, barwniki i poziom fotosyntezy

84%

Miszalski Z.

Wiadomości Botaniczne

|

1981

|

tom 25

|

nr 1

7

Aktywnosc fotosyntetyczna przylaszczki pospolitej [Hepatica nobilis Schreb.] rozmnazanej w kulturach in vitro

84%

Pawlowska B., Szewczyk-Taranek B.

Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Ogrodnictwo

|

2007

|

tom 41

153-158

8

Wpływ nawożenia KI i KIO3 na wzrost wegetatywny roślin oraz metabolizm azotu i aktywność fotosyntetyczną liści pomidora uprawianych w systemie hydroponicznym CKP

67%

Smolen S., Kolton A., Wierzbinska J., Wiszniewska A.

Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych

|

2011

|

nr 48

9

Fizjologiczna ocena roślin z kultur in vitro

67%

Borkowska B.

Biotechnologia

|

2001

|

nr 2

10

Wskaźniki NDVI i PRI jako odzwierciedlenie dobowej zmienności frakcji akumulowanej energii fotosyntetycznie czynnej dla odłogu oraz dla wybranych gatunków roślin uprawnych

67%

Uzdzicka B., Juszczak R., Sakowska K., Chojnicki B. H., Urbaniak M., Olejnik J.

Acta Agrophysica

|

2013

|

tom 20

|

nr 4

Frakcja akumulowanej energii fotosyntetycznie czynnej (fAPARcanopy) jest ważnym parametrem ekofizjologicznym, stosowanym między innymi do szacowania produkcji pierwotnej brutto (GPP) ekosystemów. W pracy przedstawiono zależności pomiędzy dobową zmiennością frakcji akumulowanej energii fotosyntetycznie czynnej a dwoma spektralnymi wskaźnikami roślinności – znormalizowanym różnicowym wskaźnikiem wegetacji (ang. Normalized Difference Vegetation Index, NDVI) i wskaźnikiem odbicia fotochemicznego (ang. Photochemical Reflectance Index, PRI). Pomiary wykonano 28 maja 2012 r. na poletkach eksperymentalnych z uprawami jęczmienia jarego, żyta ozimego i pszenicy ozimej oraz na poletku wieloletniego odłogu. Pomiary padającego, przepuszczonego i odbitego promieniowania w zakresie PAR (potrzebne do obliczenia fAPARcanopy) wykonano z wykorzystaniem systemu pomiarowego firmy Delta-T (Delta-T Devices, Cambridge, UK). Potrzebne do obliczenia NDVI i PRI pomiary promieniowania padającego i odbitego o długościach fali 530, 570, 670 i 849 nm wykonano używając dwóch czterokanałowych czujników SKR1850 (SKYE Instruments Ltd., Llandrindod Wells, UK), zamontowanych w pozycji zenit – nadir na przenośnym urządzeniu SpectroSense2+. Z zaprezentowanych danych wynika, że NDVI stanowi znacznie lepszy niż PRI spektralny wskaźnik dobowej zmienności fAPARcanopy roślin uprawnych. Uzyskane wyniki świadczą o tym, że fAPARcanopy nie jest jedynym czynnikiem kształtującym zmienne wartości wskaźników NDVI i PRI w cyklu dobowym.

11

Wpływ nawadniania i nawożenia azotem i potasem na aktywność fotosyntetyczną wiśni

67%

Podsiadlo C., Jaroszewska A.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2013

|

nr 2/I

Celem pracy była ocena wpływu mikrozraszania i nawożenia azotowopotasowego na aktywność fotosyntetyczną i jakość plonów dwóch odmian wiśni. Badania przeprowadzone w latach 2008-2009 (w dziesiątym roku po posadzeniu), na drzewach wiśni odmian ‘Łutówka’ i ‘Kelleris’. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot), w siedmiu powtórzeniach. Drzewa uprawiano w rozstawie: 4 x 2 m. Zastosowanie nawadniania oraz nawożenia azotem i potasem wpływało na przebieg procesów fizjologicznych. Drzewa nawadniane intensywniej asymilowały dwutlenek węgla i transpirowały wodę. Nie wywarło natomiast wpływu na stężenie CO2 w aparatach szparkowych. Nawadnianie przyczyniło się do zmniejszenia wartości indeksu azotowego oraz zazielenienia liści, na każdej wysokości korony drzewa. Wzrost poziomu nawożenia N i K zwiększał wartość obu wskaźników. Istotnie większą sprawność aparatu fotosyntetycznego liści stwierdzono w odmianie ‘Kelleris’. Pod wpływem nawadniania przyrost plonu owoców średnio z obu odmian wyniósł 10,3%. Spośród odmian większym plonowaniem wykazała się ‘Kelleris’, chociaż różnica w plonach nie była duża. Zastosowanie dodatkowego nawożenia azotowopotasowego w dawce 160 kg×ha-1 zwiększyło plon owoców, w porównaniu do obiektu kontrolnego o 12,5%.Nie stwierdzono istotnego wpływu ocenianych czynników doświadczalnych na masę 100 owoców wiśni. Spośród badanych czynników, zastosowanie nawożenia azotem i potasem w łącznej dawce 160 kg×ha-1, zwiększyło w owocach zawartość azotu, fosforu, potasu i cynku. Poprawa uwilgotnienia gleby zmniejszyła koncentrację azotu i żelaza zwiększyła natomiast zawartość potasu, wapnia, magnezu i cynku. Odmiana nie miała wpływu na skład chemiczny owoców.

12

Bilans węgla w ekosystemie łąkowym na średnio zmurszałej glebie torfowo-murszowej

67%

Turbiak J.

Woda - Środowisko - Obszary Wiejskie

|

2012

|

tom 12

|

nr 4[40]

13

Wykorzystac energie sloneczna w nawozeniu azotem

67%

Lepkowski P.

Burak Cukrowy

|

2009

|

nr 02

14-16

14

Wpływ nawadniania podkoronowego oraz nawożenia mineralnego na aktywność fotosyntetyczną trzech gatunków drzew pestkowych

67%

Jaroszewska A., Podsiadlo C., Rumasz-Rudnicka E.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2009

|

nr 03

W latach 2003–2005 założone zostały trzy dwuczynnikowe doświadczenia polowe, w których mierzono aktywność fotosyntetyczną liści trzech gatunków drzew pestkowych (wiśnia, brzoskwinia, śliwa) uprawianych w Stacji Doświadczalnej w Lipniku k. Stargardu Szczecińskiego, na glebie zaliczanej do IV b klasy bonitacyjnej, kompleksu żytniego dobrego, a pod względem uprawy do gleb lekkich o małej retencji wody użytecznej. Wszystkie doświadczenia zostały założone na drzewach w czwartym roku po posadzeniu. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot) w siedmiu powtórzeniach z wiśnią, w pięciu powtórzeniach z brzoskwinią i czterech powtórzeniach ze śliwą. Pomiędzy drzewami utrzymywano murawę, natomiast w rzędach ugór herbicydowy. Drzewa uprawiano w zróżnicowanych warunkach wodnych: O – kontrola (bez nawadniania); W – obiekty nawadniane oraz nawozowych: w uprawie wiśni i śliwy zastosowano następujące kombinacje nawozowe: 0 NPK - kontrola (bez nawożenia), 1 NPK – 130 kg NPK·ha-1, 2 NPK – 260 kg NPK·ha-1; natomiast w uprawie brzoskwini: 0 NPK - kontrola (bez nawożenia), 1 NPK – 150 kg NPK·ha-1, 2 NPK – 300 kg NPK·ha-1. Pomiary fotosyntezy wykonano w ujęciu dynamicznym na dobrze wykształconych liściach jednorocznych pędów, jedynie na skrajnych obiektach nawozowych. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że aktywność fotosyntetyczna liści wiśni, brzoskwini i śliwy była wyższa na obiektach nawadnianych. Czynnik wodny zwiększył również stężenie CO2 w komórkach szparkowych oraz przewodność dyfuzyjną szparek. Na poletkach nawożonych wzrosła intensywność asymilacji CO2 w liściach brzoskwini i śliwy oraz transpiracji w liściach wiśni i śliwy. Plony owoców na poletkach nawadnianych oraz nawożonych były wyraźnie wyższe w porównaniu do uprawianych w warunkach naturalnych.

15

Porównanie cech morfologicznych i fizjologicznych oraz produktywności roślin linii wsobnych żyta

67%

Kubicka H., Karwowska R., Wolska-Sobczak A., Pyza A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2010

|

tom 555

W pracy oceniano zmienność fenotypową u 10 linii wsobnych żyta ozimego wyselekcjonowanych z różnych odmian uprawnych i form hodowlanych. Różnice pomiędzy liniami dotyczyły cech związanych z produktywnością roślin: długości źdźbła i kłosa, krzewistości, liczby ziaren z kłosa, masy 1000 ziaren, plonu ziarna z rośliny, intensywności fotosyntezy netto i transpiracji, a także liczby chloroplastów w mezofilu oraz zawartości chlorofilu. Wybrane linie wsobne żyta charakteryzowały się dużym zróżnicowaniem pod względem wymienionych cech i wykazywały wartości skrajne. Spośród analizowanych linii wyróżniała się linia J74, która miała najwyższe wartości dla większości cech (długość kłosa, liczba ziaren z kłosa i roślin, ulistnienie oraz aktywność fotosyntetyczna), co predysponuje ją do zastosowania w hodowli wysokoproduktywnych, heterozyjnych odmian żyta.

16

Zmiany aktywnosci fotosyntetycznej lisci porzeczki czarnej pod wplywem zerowania przedziorka chmielowca [Tetranychus urticae Koch.]

67%

Topa E., Pilko A., Tomczyk A.

Progress in Plant Protection

|

1999

|

tom 39

|

nr 2

521-523

17

Wstępna ocena różnych podłoży w uprawie żurawiny wielkoowocowej (Vaccinium macrocarpon AIT.)

59%

Krzewinska D., Borkowska B., Treder W., Tryngiel-Gac A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 539

|

nr 1

W pracy oceniano zdolność adaptacyjną roślin żurawiny wielkoowocowej do różnych podłoży, w warunkach zróżnicowanego nawożenia i inokulacji szczepionką mikoryzową. Doświadczenie prowadzono w szklarni w 2008 roku. Podczas sadzenia połowę roślin zainokulowano szczepionką typu erikoidalnego (ERIVAC MIX 4). Doświadczenie zaplanowano w układzie zależnym: 2 podbloki dotyczące mikoryzacji, 3 sposoby nawożenia (bez nawożenia, nawóz wolno działający stosowany wiosną, nawóz płynny stosowany dziesięciokrotnie w sezonie) i 5 rodzajów podłoży (gleba mineralna oraz gleba mineralna z dodatkiem torfu lub węgla brunatnego, lub kory sosnowej, lub kompostu). Rośliny podlewano wodą o pH 3,5-4,0. Oceniano wzrost wegetatywny roślin, pH i EC (przewodność elektrolityczna) w podłożu i w przesączach, zawartość składników mineralnych w roztworze glebowym, fluorescencję chlorofilu, stopień odżywienia roślin azotem. Stwierdzono, że najsilniej na badane cechy wpłynęła zastosowana materia organiczna, natomiast mikoryzacja i nawożenie w mniejszym stopniu. Istotnie negatywnie na wzrost wegetatywny, transport elektronów w komórkach (ETR), pH i EC przesączy wpłynęło zastosowanie kompostu, a istotnie pozytywnie - zastosowanie torfu. Wartości indeksu SPAD były wyższe w podłożach z kompostem, węglem brunatnym i torfem oraz istotnie niższe - z korą zmieloną. Zastosowanie erikoidalnej szczepionki mikoryzowej zwiększyło istotnie liczbę przyrostów wegetatywnych i zmniejszyło: liczbę krótkopędów oraz transport elektronów (ETR), natomiast nie wpłynęło na pozostałe badane cechy. Zróżnicowane nawożenie wpłynęło istotnie na wzrost wegetatywny roślin, stężenie jonów w przesączach, fluorescencję chlorofilu. Nawóz wolno działający na ogół zwiększał stężenie jonów w przesączach, ETR oraz EC w przesączach i podłożach.

18

Reakcja dwóch odmian pszenicy ozimej na niedobór azotu

51%

Kocon A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 524

Badania prowadzono w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, w wazonach Mitscherlicha w latach 2002/3 i 2003/4. Czynnikiem I rzędu były dwie odmiany pszenicy ozimej: Begra i Juma, a czynnikiem II rzędu było zróżnicowane nawożenie azotem: 1,2 (dawka niedoborowa) i 2,4 g N na wazon (kontrola - nawożenie optymalne). W wazonie rosło 10 roślin. W trakcie wegetacji roślin wykonywano na liściach flagowych pszenicy, aparatem Li-6400, pomiary intensywności fotosyntezy netto, transpiracji oraz przewodności szparkowej i wyliczano WUE. Rośliny zbierano w fazie dojrzałości żniwnej. Niedobór azotu w glebie istotnie ograniczał rozwój roślin, wymianę gazową liści flagowych a także plonowanie obu odmian pszenicy ozimej. Badane odmiany różniły się fotosyntetyczną aktywnością liści pszenicy a także plonem biomasy i ziarna. Odmiana Juma, niezależnie od nawożenia azotem, osiągała lepsze parametry wymiany gazowej i plonowała lepiej w porównaniu z odmianą Begra.

19

Ocena aktywnosci fotosyntetycznej roslin uprawianych na osadach sciekowych i popiolach paleniskowych

51%

Antonkiewicz J., Rapacz M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 509

187-196

Zachowanie możliwie wysokiej aktywności fotosyntetycznej, jest jednym z czynników występowania roślin w niesprzyjających warunkach siedliskowych. Osady ściekowe jak i popioły paleniskowe mogą oddziaływać negatywnie na wzrost i rozwój roślin. Rośliny w zależności od gatunku różnie reagują na warunki siedliskowe jakie stwarza im składowisko osadów ściekowych i popiołów paleniskowych. Oceniono sprawność aparatu fotosyntetycznego roślin uprawianych na osadach, popiołach i ich mieszaninach poprzez pomiar parametrów fluorescencji chlorofilu α. Badania przeprowadzono w warunkach doświadczenia polowego, założonego w układzie losowanych bloków. Powierzchnia poletek wynosiła 8 m². Schemat doświadczenia obejmował 6 obiektów: I - obiekt kontrolny, (bez dodatku odpadów); II - pełna dawka osadu ściekowego (200 t·ha⁻¹ s.m.); III - 3/4 pełnej dawki osadu + 1/4 pełnej dawki popiołu; IV - 1/2 pełnej dawki osadu + 1/2 pełnej dawki popiołu; V. - 1/4 pełnej dawki osadu + 3/4 pełnej dawki popiołu; VI - pełna dawka popiołu (200 t·ha⁻¹ s.m.). Poletka obsiano mieszanką traw i roślin motylkowatych (kostrzewa czerwona i trzcinowa, wiechlina łąkowa, komonica zwyczajna i koniczyna biała). Aktywność fotosyntetyczną roślin oceniano przy zastosowaniu pomiarów fluorescencji chlorofilu (HandyPEA, Hansatech, Wielka Brytania). Badane rośliny charakteryzowały się zróżnicowaną aktywnością aparatu fotosyntetycznego. Stwierdzono, że aparat fotosyntetyczny traw lepiej niż w obiekcie kontrolnym funkcjonował przy dużym udziale osadu ściekowego w podłożu. Spośród badanych gatunków roślin aparat fotosyntetyczny kostrzewy czerwonej wykazywał największą stabilność funkcjonowania w różnych obiektach nawozowych. Rośliny motylkowate były wypierane z runi w przypadku dużej zawartości w glebie bogatego w azot osadu ściekowego. Nie było to spowodowane jedynie wyższą ekspansywnością traw ale też pogorszeniem się sprawności aparatu fotosyntetycznego, co obserwowano u komonicy. Wyniki badań wskazują na możliwość wykorzystania pomiarów fluorescencji chlorofilu do oceny przydatności roślin dla utylizowania odpadów.

20

Reakcja czesci nadziemnych melisy lekarskiej [Melissa officinalis L.] i bazylii wlasciwej [Ocimum basilicum L.] na zalewanie korzeni

51%

Baczek-Kwinta R., Czyczylo-Mysza I., Tokarz K., Pociecha E.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 509

141-149

Zbadano wpływ 7-dniowego zalewania systemu korzeniowego na aktywność fotosyntetyczną i wymianę gazową, parametr Fv/Fm fluorescencji chlorofilu a oraz procesy wzrostowe części nadziemnych melisy lekarskiej (Melissa officinalis L.) i bazylii właściwej (Ocimum basilicum L.). Zalewanie hamowało procesy wzrostowe pędów bazylii, natomiast tempo elongacji pędów melisy utrzymywało się na poziomie roślin kontrolnych. Zalewane rośliny bazylii charakteryzowały się około 30-proc. spadkiem fotosyntezy netto, transpiracji, przewodnictwa szparkowego i parametru Fv/Fm. W przypadku melisy wymiana gazowa i wartości parametru Fv/Fm utrzymywały się na tym samym poziomie kontroli. Zaobserwowano także zwiększoną zawartość antocyjanów w liściach tego gatunku pod wpływem zastosowanego stresu.

Ograniczanie wyników

Aktywność fotosyntetyczna i skład chemiczny chloroplastów w odciętych liścieniach łubinu traktowanych kinetyką i chloramfenikolem

Fotosyntetyczna aktywność pędów i liści lilaka [Syringa vulgaris L.]

Anatomiczna i fizjologiczna charakterystyka roslin ozdobnych rozmnozonych in vitro

Wplyw inokulacji mikrosadzonek Rhododendron L. 'Brigitte' szczepionka mikoryzowa Erica I na aklimatyzacje, wzrost i ich aktywnosc fotosyntetyczna

Fotosynteza jako marker fizjologiczny jakości kultur pędowych i otrzymanych roślin

Niektóre zagadnienia ingerencji SO2 w proces fotosyntezy. Część 1. Formy występo­wania i lokalizacja siarki w roślinie oraz wpływ SO2 na pojemność buforową tkanki, aktywność fotosystemów, barwniki i poziom fotosyntezy

Aktywnosc fotosyntetyczna przylaszczki pospolitej [Hepatica nobilis Schreb.] rozmnazanej w kulturach in vitro

Wpływ nawożenia KI i KIO3 na wzrost wegetatywny roślin oraz metabolizm azotu i aktywność fotosyntetyczną liści pomidora uprawianych w systemie hydroponicznym CKP

Fizjologiczna ocena roślin z kultur in vitro

Wskaźniki NDVI i PRI jako odzwierciedlenie dobowej zmienności frakcji akumulowanej energii fotosyntetycznie czynnej dla odłogu oraz dla wybranych gatunków roślin uprawnych

Wpływ nawadniania i nawożenia azotem i potasem na aktywność fotosyntetyczną wiśni

Bilans węgla w ekosystemie łąkowym na średnio zmurszałej glebie torfowo-murszowej

Wykorzystac energie sloneczna w nawozeniu azotem

Wpływ nawadniania podkoronowego oraz nawożenia mineralnego na aktywność fotosyntetyczną trzech gatunków drzew pestkowych

Porównanie cech morfologicznych i fizjologicznych oraz produktywności roślin linii wsobnych żyta

Zmiany aktywnosci fotosyntetycznej lisci porzeczki czarnej pod wplywem zerowania przedziorka chmielowca [Tetranychus urticae Koch.]

Wstępna ocena różnych podłoży w uprawie żurawiny wielkoowocowej (Vaccinium macrocarpon AIT.)

Reakcja dwóch odmian pszenicy ozimej na niedobór azotu

Ocena aktywnosci fotosyntetycznej roslin uprawianych na osadach sciekowych i popiolach paleniskowych

Reakcja czesci nadziemnych melisy lekarskiej [Melissa officinalis L.] i bazylii wlasciwej [Ocimum basilicum L.] na zalewanie korzeni

Niektóre zagadnienia ingerencji SO2 w proces fotosyntezy. Część 1. Formy występowania i lokalizacja siarki w roślinie oraz wpływ SO2 na pojemność buforową tkanki, aktywność fotosystemów, barwniki i poziom fotosyntezy