Celem podjętych badań była ocena zawartości mikroelementów w koniczynie łąkowej nawożonej nawozami mineralnymi. Doświadczenie połowę, obejmowało pięć obiektów tj.: I. kontrola, II. Ca, III. PK, IV. PK + Ca, V. NPK + Ca. Koniczynę użytkowano 2-kośnie. W próbkach zielonki oznaczono zawartość suchej masy metodą suszarkową w temperaturze 105°C. Na podstawie zawartości suchej masy w sianie obliczono plony suchej masy. Po mineralizacji próbek siana oznaczono zawartość Zn, Cu, Ni, Fe, Co i Mn metodą ICP-AES. Badania przeprowadzono w latach 1999 - 2000 na glebie płowej wytworzonej z lessu. Oceniano wpływ wapnowania, nawożenia PK i PKN na zawartość i pobranie wybranych pierwiastków przez koniczynę łąkową w dwóch latach pełnego użytkowania - poza rokiem jej wysiewu w roślinę ochronną, którą było żyto ozime. Spośród zastosowanego nawożenia mineralnego tylko wapnowanie istotnie wpłynęło na podwyższenie plonu suchej masy koniczyny łąkowej. Średnia ważona zawartości wybranych pierwiastków w koniczynie łąkowej wahała się w zakresie: 34,00-48,43 mg Zn; 6,67-9,91 mg Cu; 2,33-3,09 mg Ni; 69,92-162,98 mg Fe; 0,08-0,15 mg Co; 30,08-54,78 mg Mn· kg⁻¹ s.m. Zawartość Mn, Co, Ni i Zn w suchej masie koniczyny łąkowej była zbliżona do zawartości optymalnej pod względem paszowym, a Fe ponad normatywna. W badaniach własnych stwierdzono wyższe pobranie badanych pierwiastków przez koniczynę łąkową w pierwszym roku badań, w porównaniu do drugiego okresu wegetacji.