Wyniki wyszukiwania - AGRO

1

Micropropagation of St. John's wort (Hypericum perforatum L.)

100%

Pawelczak A., Bartosz R., Pelc M.

Annals of Warsaw Agricultural University. Horticulture (Landscape Architecture)

|

2004

|

tom 25

2

Farmakologiczne dzialanie wyciagow z dziurawca zwyczajnego

100%

Niedworok J., Jankowska B.

Wiadomości Zielarskie

|

1997

|

tom 39

|

nr 06

20

3

Wplyw rozstawy rzedow na plony i jakosc nasion dziurawca zwyczajnego [Hypericum perforatum L.]

86%

Gruszczyk M.

Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Ogrodnictwo

|

2000

|

tom 31

|

nr 1

283-287

4

Wplyw rozstawy rzedow oraz warunkow glebowych na wzrost i plony ziela dziurawca zwyczajnego [Hypericum perforatum L.]

86%

Gruszczk M.

Herba Polonica

|

2001

|

tom 47

|

nr 2

125-129

W latach 1996-1998 w doświadczeniach polowych oceniano wpływ rozstawy rzędów na wzrost i plony ziela dziurawca uprawianego na dwóch glebach (piaszczysto-gliniastej i pylastej). Rośliny rosnące w rzędach pojedynczych (30 i 40 cm), niezależnie od warunków glebowych, były wyższe w porównaniu z rosnącymi w pasowym układzie rzędów (podwójne i potrójne), tworzyły jednak mniej rozgałęzień (ogółem oraz zakończonych kwiatostanem). Spośród porównywanych rozstaw, na obydwu glebach istotnie wyższe plony ziela uzyskano stosując pasowy układ rzędów (średnio o 25% na glebie piaszczysto-gliniastej i o 23% na pylastej).

5

Uprawa dziurawca zwyczajnego

86%

Zalecki R.

Wiadomości Zielarskie

|

1996

|

tom 38

|

nr 10

6-7

6

Apomixis - preliminary lessons from wheat egg cells, Poa pratensis, Hypericum perforatum and Arabidopsis thaliana

86%

Matzk F., Prodanovic S., Czihal A., Tiedemann J., Koszegi D., Arzenton F., Blattner F., Kumlehn J., Altschmied L., Schubert I., Johnston A., Grossniklaus U., Baumlein H.

Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica. Supplement

|

2005

|

tom 47

|

nr 1

7

Content of hypericin in herb, seeds and preparations from St.John`s wort [Hypericum perforatum L.]

86%

Ludwiczuk A., Wolski T., Zwolan W.

Herba Polonica

|

2002

|

tom 48

|

nr 4

Moisture, ash and sum of hypericin compounds in herb and seeds of St. John’s wort were determined. Moreover were estimated and compared the content of sum of hypericin compound in gallenic and pharmaceutical preparations with producer’s requirements. The content of sum of hypericin compounds in Hyperici herba and Hyperici semen amounted to 68.67 mg% and 9.19 mg%, respectively. Hypericin content in liquid alcoholic preparations ranged from 0.3 mg% for Succus Hyperici up to 2.17 mg% for Psychotonisol. For solid preparations produced in capsules form, content of sum of hypericin compounds amounted to 0.18 mg/caps for Hyperplant and 1.19 mg/caps for Perhip.

8

Cytogenetic variation in tissue culture-derived Hypericum perforatum L. plants and their seed progenies

86%

Brutovska R., Cellarova E., Dolezel J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach

|

1998

|

tom 1696

9

Studies on the pathogenicity of Seimatosporium hypericinum [Ces.] Sutton for the leaves, stems and seeds of St.John's wort [Hypericum perforatum L.]

86%

Zimowska B.

Herba Polonica

|

2004

|

tom 50

|

nr 3-4

The paper is concerned with the pathogenicity of four isolates of Seimatosporium hypericinum towards the leaves, stems and seeds of St. John's wort (Hypericum perforatum L.). The conidial spores of the tested fungus isolates growing on a glucose-potato nutrient medium were used in inoculation of the seeds stratified at the temperature of 0°C and disinfected superficially. The infection suspension contained 10" conidia/1 ml of sterile distilled water. The leaves and stems were infected through the injured and non-injured epidermis. The infection material consisted of 3 mm rings of the mycelium from 14-day-old sporulating cultures of the examined isolates of S. hypericinum. Artificially infected and control seeds and leaves were kept in moisture chambers at temperatures of 27°C and 22°C, respectively. Inoculation of the stems of St. John's wort took place in a climatic chamber. Positive results of reisolation of S. hypericinum from the artificially infected leaves and stems showed a possibility of infecting those parts by the tested isolates of the fungus. On the other hand, it was not possible to reisolate the fungus cultures from the artificially infected seeds of St. John's wort.

10

The effect of environmental factors on seed germination of St.John's wort [Hypericum perforatum L.]

86%

Suchorska-Tropilo K., Osinska E.

Folia Horticulturae

|

2003

|

tom 15

|

nr 1

11

Morphogenetic response to plant growth regulators in transformed and untransformed Hypericum perforatum L. clones

72%

Koperdakova J., Katkovcinova Z., Kosuth J., Giovannini A., Cellarova E.

Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica

|

2009

|

tom 51

|

nr 1

61-70

This study examined the effects of different exogenous auxins and cytokinins at 0.1-5.0 mg·l-1 concentration on shoot cuttings of two H. perforatum clones transformed with a wild agropine strain of A. rhizogenes and one untransformed clone. Their sensitivity to the auxins varied and showed concentration-dependent behavior, and the response to auxins differed between the transgenic clones. The number of cuttings of transgenic clones capable of root formation, and the onset of rooting on most of the media with auxins lagged behind the control. The number of differentiated shoots of the transgenic clones on hormone-free medium was two to three times higher than that of the untransformed control. Regenerated shoots of the transgenic clones on basal medium branched much less than the nontransgenic clone. The transgenic and control clones differed in their ability to form shoots on media supplemented with cytokinins. Increased cytokinins led to differentiation of shorter shoots with fewer leaf pairs. Because gene expression studies have shown integration of rolABC genes, their possible impact on the type of morphogenetic response is discussed.

12

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Hyp-1 protein from St John’s wort as a PR-10 protein

72%

Sliwiak J., Dauter Z., Jaskolski M.

BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology

|

2013

|

tom 94

|

nr 1

13

Ekstrakcja do fazy stałej i chromatograficzne oznaczanie hiperycyny w zielu dziurawca (Hypericum perforatum L.)

72%

Stochmal A., Gruszczyk M.

Herba Polonica

|

1998

|

tom 44

|

nr 4

315-323

Opracowano procedurę ekstrakcji do fazy stałej na mikrokolumnach C-18 (Sep-Pak, Waters). Sproszkowany materiał H. perforatum ekstrahowano za pomocą MeOH. Rozpuszczalnik odparowano, a zawiesinę wodną ekstraktu załadowano na Sep-Pak, przemyto 50% MeOH, a następnie wymyto hiperycynę stosując 70% MeOH. Próbkę odparowano w 40°C, rozpuszczono w MeOH i poddano analizie HPLC. System HPLC był wyposażony w Diode Array Detector (DAD) produkcji Waters. Próbki rozdzielano na kolumnie C-18 (Saulentechnik, 4.6 x 250 mm, 10 |im) z zastosowaniem mieszaniny rozpuszczalników H3P04-acetonitryl podawanej w następujący sposób: liniowy gradient 50% acetonitrylu do 100% w ciągu 10 min, a następnie acetonitryl (izokratycznie przez 10 min). Jako standard zastosowano hiperycynę (Sigma). Zarówno standard hiperycynowy, jak i próbki z H. perforatum wykazały dwa piki przy czasach retencji około 13 i 15 minut (prawdopodobnie hiperycyna oraz pseudohiperycyna) z prawie identycznymi widmami absorpcyjnymi w zakresie 200-600 nm. Powierzchnie obu pików zostały zsumowane i określono całkowite stężenie hiperycyny z krzywej kalibracyjnej. Przeanalizowano 20 próbek H. perforatum, w których całkowite stężenie hiperycyny wahało się między 1,16 a 9,34 mg/g s.m. Stosunek powierzchni pików hiperycyny do pseudohiperycyny mieścił się w granicach 1,36-3,49.

14

Pozytek pylkowy z dziewanny [Verbascum L.], dziurawca [Hypericum L.] i wiazowki [Filipendula [L.]Max.]

72%

Szklanowska K., Denisow B.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio EEE: Horticultura

|

1999

|

tom 07

63-70

15

Zawartość substancji czynnych w zielu dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.) odmiany Topaz w różnych fazach wegetacji

72%

Seidler-Lozykowska K., Dabrowska J., Zygmunt B.

Herba Polonica

|

1999

|

tom 45

|

nr 3

169-172

W latach 1996-98 przeprowadzono badania zawartości hiperycyn i flawonoidów w zielu dziurawca zwyczajnego odmiany Topaz. Otrzymane wyniki wykazały, że zawartość hiperycyn w pierwszym i drugim roku wegetacji była podobna, natomiast najwyższą zawartość hiperycyn stwierdzono w kwiatkach pochodzących z plantacji w drugim roku wegetacji.

16

Arbutin production in Ruta graveolens L. and Hypericum perforatum L. in vitro cultures

72%

Piekoszewska A., Ekiert H., Zubek S.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2010

|

tom 32

|

nr 2

Optimization of conditions for hydroquinone biotransformation into its β-ᴅ-glucoside, arbutin, in agitated shoot cultures of Ruta graveolens L. and Hypericum perforatum L. allowed us to obtain a maximum content of this important therapeutic and cosmetic product of 7.8 and 7.2% (dry weight), respectively. These contents are higher than respective values required for standardization of known arbutin-containing plant raw materials according to the European Pharmacopoeia and national pharmacopoeias of European countries.

17

Dziurawiec zwyczajny - konkurencja dla syntetycznych lekow przeciwdepresyjnych

72%

Ostrowska B., Rzemykowska Z.

Wiadomości Zielarskie

|

1996

|

tom 38

|

nr 10

4-5

18

Charakterystyka chemiczna ekotypow dziurawca zwyczajnego [Hypericum perforatum L.] z kilku stanowisk na terenie Polski

72%

Osinska E., Weglarz Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

1998

|

tom 463

437-443

Przedmiotem badań było 9 ekotypów dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.) z terenu Polski. Badane ekotypy różniły się pod względem zawartości olejku eterycznego (0,08-0,22%) oraz jego składem chemicznym. Zawartość flawonoidów w zielu wahała się od od 0,85 do 2,99%, a hiperycyny od 13,5 do 33,5 mg%.

19

Dziurawiec zwyczajny w lecznictwie

72%

Jaroniewski W.

Wiadomości Zielarskie

|

1996

|

tom 38

|

nr 06

11

20

Impact of some fungicides on mycelium growth of Colletotrichum gloeosporioides [Penz.] Penz. and Sacc.

72%

Filoda G.

Pestycydy

|

2008

|

nr 3-4

109-116

The object of the research work were an isolate of Colletotrichum gloeosporioides causing anthracnose on Hypericum perforatum L. (St. John’s Wort) as well as three fungicides belonging to different chemical groups: Sarfun 500 SC, Amistar 250 SC and Gwarant 500 SC. The studies on the inhibiting mycelium growth effect were carried out in vitro on the media amended with the fungicides at concentrations corresponding to field recommended doses for control of anthracnose of many vegetables and ornamental plants and additionally in values double increased and decreased them. The results showed that Sarfun 500 SC even at the twice reduced dose (0.05%) concentration was most effective against this pathogen. Amistar 250 SC at the lower concentration (0.05%) demonstrated low antifungal activity but the effect of 0.1% concentration was significantly higher. In the case of the fungicide Gwarant 500 SC the effective concentration was 0.4% whereas recommended dose is 0.2%. The Sarfun 500 SC and Amistar 250 SC can be therefore regarded as a prospective means of limiting growth and development of Colletotrichum gloeosporioides and protecting St. John’s Wort from this pathogen.

Ograniczanie wyników