Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 41

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było wykorzystanie markerów RAPD do skonstruowania nowej mapy sprzężeń dla populacji F₂ mieszańca między liniami wsobnymi żyta. W badaniach wykorzystano 1050 starterów 10-nukleotydowych o losowych sekwencjach. Spośród 704 wykrytych markerów różnicujących linie rodzicielskie, tylko 42 byty powtarzalne i segregowały w pokoleniu F₂ zgodnie z modelem jednogenowym. Analiza segregacji została zakończona utworzeniem 8 grup sprzężeń zawierających od 2 do 8 markerów. Łączna długość wszystkich grup sprzężeń wyniosła 211cM, co stanowi ok. 20% genomu żyta. Występowanie w utworzonych grupach sprzężeń markerów analogicznych (ta sama sekwencja startera i długość amplifikowanego produktu) do zmapowanych wcześniej na mieszańcu DS2 x RXL10, była podstawą do przypisania trzem grupom sprzężeń lokalizacji na chromosomach 1RS, 4RL i 7RL. Pozostałe grupy sprzężeń nie zostały na razie zlokalizowane na konkretnych chromosomach. Niska skuteczność mapowania techniką RAPD w dużym stopniu była rezultatem niedostatecznego zróżnicowania genetycznego pomiędzy liniami rodzicielskimi. Pomimo niewielkiego zaawansowania w konstruowaniu mapy genetycznej, dzięki analizie QTL, możliwe było wskazanie potencjalnych loci warunkujących wczesność kłoszenia. Zlokalizowano je na dwóch grupach sprzężeń: jednej przypisanej do chromosomu 7RL i drugiej, o niezidentyfikowanej dotąd lokalizacji.
W celu określenia ewentualnego wpływu różnych źródeł sterylizującej pręcikowie cytoplazmy na wartość gospodarczą mieszańców żyta porównano w doświadczeniu polowym 3 mieszańce trójliniowe (genotypy), z których każdy występował w 4 wersjach cytoplazmatycznych. W badaniach wykorzystano 4 źródła cytoplazmy: cms-P, cms-R, cms-S i cms-C. Doświadczenie, zakładane w układzie podbloków losowanych, wykonano w 6 środowiskach (3 lata, 2 miejscowości). Badane źródła cytoplazmy wywołującej męską sterylność nie powodowały zmian w wartości gospodarczej mieszańców. Wszystkie cytoplazmatyczne wersje mieszańców, niezależnie od genotypu charaktery­zowały się podobnym poziomem plonowania, podobnymi wskaźnikami wartości technologicznej oraz podobnym wykształceniem zdecydowanej większości innych badanych właściwości rolniczych. Mieszańce z cytoplazmą cms-P, w porównaniu z mieszańcami posiadającymi cytoplazmę cms-R, cms-S i cms-C, były wprawdzie niższe, zawiązywały mniej ziarniaków w kłosie i wytwarzały ziarno o większej gęstości, ale nie miało to żadnego praktycznego znaczenia, ponieważ różnice były bardzo małe. Wyniki badań świadczą, że wykorzystanie w hodowli odmian mieszańcowych żyta dziedzicz­nie odrębnych od Pampa (cms-P) źródeł sterylizującej cytoplazmy: cms-R, cms-S, cms-C lub podob­nych nie powinno spowodować obniżenia wartości gospodarczej mieszańców.
Analizami objęto dwie populacje F2 mieszańców międzyliniowych żyta oraz zestaw 62 rekombinacyjnych linii wsobnych (RIL-F7) żyta wyprowadzonych z mieszańca 541 × Ot1-3. Potwierdzono istnienie sprzężenia między uprzednio wytypowanymi trzema markerami RAPD, a genem kontrolującym męską sterylność w cytoplazmie C. Dodatkowo zidentyfikowano zestaw pięciu nowych markerów RAPD sprzężonych z genem Rfc1, ale wśród nich tylko jeden wykazywał sprzężenie z genem męskiej sterylności wystarczająco silne dla podjęcia prób wykorzystania go przy selekcjonowaniu materiałów hodowlanych.
The sterilising cytoplasm from Triticum timopheevii is presently considered to be the most promising as regards to the seed production of triticale hybrid cultivars. This study was aimed at the utilisation of Diversity Arrays Technology (DArT) for the preliminary identification of genomic regions with loci controlling male sterility/fertility in the field-grown F2 generation of the interline hybrid between male sterile line CMSSalvo 15/1 and restorer line Stan I. The fertility of plants was examined by visual scoring as well as by the assessment of seed setting within bagged spikes. For DNA analyses, 92 individuals representing opposite phenotypes (male sterile vs. fully male fertile) were chosen from the whole F2 population, which consisted of 414 plants. The constructed genetic map consists of 759 DArT markers distributed in 24 linkage groups that cover a distance of 974.4 cM. Application of the interval mapping method and the Kruskal–Wallis test enabled the identification of six genomic regions engaged in the restoration of male fertility within the mapping population. The most effective restorer genes were found on chromosomes of the sixth homeologic group, i.e. on 6R (the most efficient), 6A and 6B. Additionally, linkage groups assigned to chromosomes 1BS, 3A and 3A/3B were important for the determination of male fertility.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.