Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Analiza monitoringu technicznego poludniowo-zachodniej Polski z uwzglednieniem okresowych wielkosci imisji

100%
Raczka G.
Przegląd Leśniczy
|
1999
|
tom 09
|
nr 04
12-13
2

Analiza monitoringu technicznego pd-zach Polski, na tle przobrazen gospodarczych 1989/1990

100%
Raczka G.
Przegląd Leśniczy
|
1999
|
tom 09
|
nr 05
8-9
3

Wstepna analiza monitoringu technicznego w poludniowo-zachodniej Polsce

100%
Raczka G.
Przegląd Leśniczy
|
1999
|
tom 09
|
nr 03
8-10
4

Odnowienie naturalne w drzewostanach bukowych o złożonej postaci na przykładzie Bieszczadzkiego Parku Narodowego

63%
Sugiero D., Raczka G.
Acta Scientiarum Polonorum. Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria
|
2016
|
tom 15
|
nr 4
5

Carpathian beech species composition of the Bieszczady National Park in the period from 1993 to 2003

63%
Sugiero D., Raczka G.
Acta Scientiarum Polonorum. Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria
|
2014
|
tom 13
|
nr 4
The paper presents results of the research carried out in beech stands of the Carpathian beech fertile complex (Dentario glandulosae-Fagetum) in the lower subalpine zone in the Bieszczady National Park. The objective of the presented study was to analyse changes of species composition in all developmental stand of the lowers stands in the period from 1993 to 2003/04. The obtained results are proof of high levels of stability of the stands in focus, which was confirmed by absence, at the beginning and at the end of the control period, of statistically significant changes in species composition of the old trees layer, undergrowth and natural seeding. Enduringly, the Carpathian beech stands are build by three specific forest-forming species to the Eastern Carpathian Mts.: beech, fir and sycamore.
6

Wykorzystanie ortofotomapy przy sporzadzaniu planu ochrony Karkonoskiego Parku Narodowego

63%
Strzelinski P., Raczka G.
Acta Scientiarum Polonorum. Geodesia et Descriptio Terrarum
|
2005
|
tom 04
|
nr 1
67-75
7

Dynamics of the growth and development process of lower Subalpine Carpathian beech stands of the Bieszczady National Park

63%
Sugiero D., Raczka G.
Acta Scientiarum Polonorum. Silvarum Colendarum Ratio et Industria Lignaria
|
2014
|
tom 13
|
nr 3
This paper presents results of analysis of the dynamics of growth and development of beech stands in the lower subalpine zone in the Bieszczady National Park from the point of view of size-volume interrelationships of the following three main forest-forming processes: thickness increment, the process of trees dying off in stands and growing of young trees to reach the layer of the manure stand. The obtained results confirmed that the examined beech forests exhibit similarity with multigenerational, complex forests of primeval character. An argument in favour of this includes in particular: high stand volume, good forest health condition and a positive relationship between the process of tree survival (volume increment and ingrowth) and the decrement process. The wide peak distance of culminations of two traits is characteristic too: the number of trees in the lowest diameter subclass and the volume in the diameter subclass several intervals higher.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ochrona przyrody w Gruzji i Azerbejdżanie

63%
Beker C., Raczka G.
Zarządzanie Ochroną Przyrody w Lasach
|
2018
|
tom 12
9

Symulacja tempa akumulacji wegla na gruntach przeznaczonych do zalesienia w Powiatowym Programie Zwiekszenia Lesistosci Miasta Wroclawia

51%
Jagodzinski A. M., Raczka G., Strzelinski P., Wegiel A.
Przegląd Przyrodniczy
|
2007
|
tom 18
|
nr 1-2
279-289
10

Wyniki wstepnego wdrozenia koncepcji systemu waloryzacji funkcji lasu na terenach gorskich, z zastosowaniem systemu informacji przestrzennej

51%
Raczka G., Bankowski J., Jedryszczak E.
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Leśnictwo
|
2001
|
tom 39
223-230
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Dynamika drzewostanów z udziałem jodły pospolitej Abies alba Mill. na siedliskach grądowych w rezerwacie przyrody Kruszewiec

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Kruszewiec został utworzony w 1979 roku na powierzchni 50,51 ha (obecnie 81,54 ha) w celu zachowania fragmentu wielogatunkowego lasu liściastego z udziałem jodły na granicy zasięgu (Zarządzenie 1979). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. Potencjalne zespoły leśne rezerwatu Kruszewiec to grądy subkontynentalne: Tilio-Carpinetum stachyetosum oraz Tilio-Carpinetum typicum. Tworzą one żyzne siedliska lasów liściastych, gdzie jodła może stanowić pożądaną domieszkę. Obecnie drzewostany rezerwatu są zniekształcone przez występowanie sosny zwyczajnej, która jednak stopniowo zmniejsza swój udział. Zjawisko to świadczy o wysokich, naturalnych zdolnościach regeneracyjnych chronionych ekosystemów leśnych. Z drugiej jednak strony gatunek ten stanowi doskonałą osłonę i zapewnia korzystne warunki do wzrostu i rozwoju młodego pokolenia jodły. Działania ochronne na terenie badanego obiektu powinny być zatem projektowane z niezwykłą ostrożnością i dbałością o potrzeby różnych gatunków drzew tak, aby zachowanie celu ochrony rezerwatu nie zostało zachwiane.
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ochrona siedlisk grądowych Tilio-Carpinetum stachyetosum i łęgowych Ficario-Ulmetum, Fraxino-Alnetum w rezerwacie przyrody Dębowiec

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Dębowiec został utworzony w 1965 roku na powierzchni 47,00 ha dla zachowania ze względów naukowo-dydaktycznych, naturalnego fragmentu grądu z lipą szerokolistną na krańcach zasięgu i łęgu wiązowo-jesionowego z rzadkimi roślinami zielnymi (Zarządzenie 165). Celem niniejszej pracy była diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. Analiza drzewostanów rezerwatu przyrody Dębowiec wykazała ich wysokie wartości przyrodnicze. Praktycznie wszystkie drzewostany charakteryzują się dużą zgodnością składów gatunkowych z odpowiadającymi im potencjalnymi zespołami roślinnymi. Znaczny udział drzew w dolnych warstwach drzewostanu świadczy o ich dużej dynamice wzrostu i naturalnych zdolnościach regeneracyjnych. Nie stwierdzono większych zagrożeń dla zachowania celu ochrony rezerwatu, jedynie obniżenie się poziomu wód gruntowych, a także brak wartościowych odnowień gatunków głównych przy jednoczesnym grądowieniu siedlisk łęgowych może wpłynąć na stan naturalnych ekosystemów leśnych. Projektowane działania ochronne na terenie rezerwatu powinny zatem przede wszystkim wspierać rozwój gatunków charakterystycznych dla łęgu, tj. dąb i jesion.
13

Dynamika drzewostanów na żyznych siedliskach leśnych w rezerwacie Spała nad Pilicą

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Spała został utworzony w 1958 roku na powierzchni 55,89 ha w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych, położonego nad Pilicą, fragmentu lasu mieszanego o charakterze naturalnym z udziałem jodły, występującej w pobliżu granicy zasięgu (Zarządzenie 1958). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. W rezerwacie dominują trzy potencjalne zespoły grądu subkontynentalnego: Tilio-Carpinetum stachyetosum, Tilio-Carpinetum calamagrostietosum i Tilio-Carpinetum typicum. Na pozostałej powierzchni występuje niżowy łęg jesionowoolszowy Fraxino-Alnetum typicum. Przy czym, głównym powodem powstania rezerwatu była ochrona starodrzewu dębowo-sosnowego, którego wiek obecnie dochodzi już nawet do 260 lat. Określony w trakcie tworzenia rezerwatu cel ochrony jest tylko częściowo aktualny. Dalsza ochrona jodły bowiem, której przyczyną wydzielania się z drzewostanów jest nieodpowiednie dla tego gatunku siedlisko grądowe, wydaje się bezcelowa. W ramach ochrony czynnej należałoby obecnie podjąć starania kładące główny nacisk na zachowanie lasu mieszanego na wspomnianym siedlisku.
14

Problemy przebudowy lasów w Polsce w regionach przemysłowych

45%
Jaszczak R., Raczka G., Magnuski K., Miotke M., Piatkowski S.
Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
|
2011
|
tom 05
|
nr 3
15
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zróżnicowanie siedlisk leśnych w rezerwacie przyrody Żądłowice

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Żądłowice został utworzony w 1968 roku na powierzchni 138,79 ha (obecnie 241,19 ha) w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych niespotykanego w lasach polskich układu siedlisk występujących w związku z zaistniałym układem warunków hydrologicznych oraz związanych z nimi typów lasu (Zarządzenie 1968). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. Rezerwat przyrody Żądłowice charakteryzuje się ogromnym zróżnicowaniem siedliskowym. Największy udział ma ols porzeczkowy Ribo-nigri Alnetum oraz siedliska borowe: Querco-roboris Pinetum, Leucobryo-Pinetum i Molinio-Pinetum. Analiza drzewostanów występujących na tych siedliskach wskazuje na ich duże walory przyrodnicze. Zdecydowana większość z nich wyróżnia się wysokim stopniem stabilności, wynikającym ze zgodności ich budowy ze składem gatunkowym charakterystycznym dla naturalnych zespołów leśnych. Ze względu na cel ochrony rezerwatu największym zagrożeniem dla występujących tu ekosystemów leśnych jest obniżenie się poziomu wód gruntowych, które może spowodować zubożenie różnorodności siedliskowej badanego obiektu. Fakt ten powinien być uwzględniony w projektowanych działaniach ochronnych ukierunkowanych na wspomaganie naturalnych procesów kształtowania się zespołów roślinnych rezerwatu.
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ochrona świetlistej dąbrowy Potentillo albae-Quercetum i grądu subkontynentalnego Tilio-Carpinetum typicum na obszarze rezerwatu przyrody Konewka

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Konewka został utworzony w 1978 roku na powierzchni 99,91 ha w celu zachowania fragmentu lasu o charakterze naturalnym, należącego do zespołu świetlistej dąbrowy (Zarządzenie 1978). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. Drzewostany świetlistej dąbrowy Potentillo albae-Quercetum charakteryzują się dużą zgodnością składu gatunkowego z naturalnym siedliskiem. Pozostałe drzewostany rezerwatu, rosnące na siedlisku grądu subkontynentalnego Tilio-Carpinetum typicum, są zniekształcone poprzez obecność sosny zwyczajnej w warstwie starodrzewu. Obserwuje się w nich jednak dynamiczny proces odbudowywania się w kierunku pełnej zgodności ze składem zbiorowiska naturalnego. Wydaje się, że fakt ten oraz duży udział grądów w powierzchni leśnej badanego obiektu pozwala na uwzględnienie zbiorowiska Tilio-Carpinetum typicum w celu ochrony rezerwatu oraz podjęcie działań ochronnych protegujących gatunki charakterystyczne dla tego zbiorowiska.
17
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Stanowisko różanecznika żółtego Rhododendron luteum G. Don. w rezerwacie przyrody Małecz

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Małecz został utworzony w 1987 roku na powierzchni 9,15 ha w celu zachowania stanowisk różanecznika żółtego oraz fitocenoz boru mieszanego i wilgotnego (Zarządzenie 1987). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. W rezerwacie dominuje zbiorowisko Querco roboris-Pinetum (kontynentalny bór mieszany) z dwupiętrowym drzewostanem, złożonym głównie z dębu i sosny. Środowisko to zapewnia doskonałe warunki rozwoju dla rosnącego pod okapem drzewostanu różanecznika żółtego, o czym świadczy systematyczny wzrost jego liczebności, a także dobra jakość tego krzewu. Na terenie badanego obiektu nie stwierdzono większych zagrożeń dla zachowania celu ochrony rezerwatu. Jedynie pojawiające się podszyty i podrosty, w miejscu występowania różanecznika, mogą ograniczać jego rozwój. W związku z tym projektowane działania ochronne przede wszystkim powinny być ukierunkowane na systematyczne usuwanie nadmiernie rozwiniętej roślinności w dolnych warstwach drzewostanu.
18
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Regeneracja grądu Tilio-Carpinetum typicum w rezerwacie przyrody Starodrzew Lubochniański

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Starodrzew Lubochniański został utworzony w 1990 roku na powierzchni 22,38 ha w celu zachowania starodrzewu sosnowo-dębowego naturalnego pochodzenia, mającego duże wartości krajobrazowe, będącego historycznym świadectwem dawnej gospodarki leśnej (Zarządzenie 1990). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. Potencjalnym zespołem na obszarze badanego obiektu jest grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum typicum, co w pewnym stopniu jest sprzeczne z jego celem ochrony. Głównym powodem powstania rezerwatu była bowiem ochrona starodrzewu dębowo-sosnowego, łączącego walory przyrodnicze z historycznymi. Jednak, ze względu na niedostosowanie składu gatunkowego drzewostanów do warunków naturalnego siedliska grądowego, w rezerwacie obserwuje się obecnie proces jego naturalnej regeneracji. W związku z tym określony w trakcie tworzenia rezerwatu cel ochrony jest możliwy do spełnienia jedynie do czasu naturalnego rozpadu warstwy starodrzewu i zastąpienia sosny przez gatunki właściwe dla grądu subkontynentalnego.
19
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ochrona drzewostanów jodłowych w rezerwacie przyrody Murowaniec w województwie łódzkim

45%
Patalan I., Raczka G., Strzelinski P., Sugiero D., Wegiel A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2007
|
tom 09
|
nr 2-3[16] cz.1
Występujący na terenie województwa łódzkiego rezerwat przyrody Murowaniec został utworzony w 1963 roku na powierzchni 41,60 ha w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu wielowarstwowego lasu mieszanego, naturalnego pochodzenia, z dużym udziałem jodły na krańcu jej zasięgu, o charakterze lasu pierwotnego (Zarządzenie 1963). Celem niniejszej pracy jest diagnoza siedliskowa obszaru wspomnianego rezerwatu, weryfikacja przyjętych celów jego ochrony oraz rozpoznanie zagrożeń i zaplanowanie działań ochronnych. W rezerwacie Murowaniec dominującym zespołem leśnym jest wyżynny jodłowy bór mieszany Abietetum polonicum typicum, w którym podstawowym gatunkiem drzewa powinna być jodła pospolita. Udział powierzchniowy tego gatunku na obszarze badanego obiektu przekracza 50%. Najliczniej jodła występuje w dolnych warstwach drzewostanów, szczególnie w warstwie drugiego piętra i podrostu. Widoczne tendencje rozwojowe tych warstw lasu wskazują na stałe polepszanie się kondycji roślinności leśnej rezerwatu. Odpowiednio zaprojektowane działania ochronne, ukierunkowane przede wszystkim na stopniowe uwalnianie bujnego podrostu jodłowego, powinny w stosunkowo szybkim czasie doprowadzić do pełnej zgodności składu gatunkowego górnych warstw drzewostanów z budową naturalnego zbiorowiska boru jodłowego.
20
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wzory empiryczne do określania wieku drzew robinii akacjowej (Robinia pseudoacacia L.) na podstawie obwodu pnia

45%
Wegiel A., Malinski T., Bocianowski J., Raczka G., Sugiero D.
Sylwan
|
2017
|
tom 161
|
nr 10
In Poland black locust grows generally in parks, gardens and along roads and in forests as well. During dendrological inventories specialists often need information about age of a tree. Simple noninvasive methods utilize mainly relation between age and size of a tree. One of such methods is mathematical formula describing relation between tree's diameter (or circumference) and its age. The main objectives of the presented paper is to elaborate such formulae for trees growing either in forests stands or in an open space (single tree, trees alley or small groups). Relations between tree's age and circumference were analyzed on the background of measured trees growing in forests administrated by the State Forests National Forest Holding from a whole territory of Poland. The formulae describing relation between tree's age and circumference were developed based on 20,302 database records for trees growing in forest stands and 6267 records for trees growing in an open space. In both cases power functions showed the best matching (tab. 1) in 95% confidence interval and which lead to construction of the age tables (tab. 2 and 3). Both elaborated formulae were tested and checked out with four series of measurement data. Three control series (1 – 'Siemianice', 2 – 'WPN' and 3 – 'Zielonka') show compatibility with analysed formulae, while the fourth one (4 – ‘Poznan') differed substantially. The probable reason of such situation lies in the fact that this series represented trees growing in urban conditions and having completely different growth rate.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.