Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 106

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Lucerne, a valuable plant grown mainly for animal feed, is rich in protein, minerals (Ca, Cu, Fe, Mg, Mn, P, Zn, Si), vitamins (A, B, C, D, E, K, U), phytochemical substances (carotene, chlorophyll, coumarins, isoflavones, alkaloids, saponins), contains secondary metabolites of plants (phytoestrogens: isoflavones and coumestrol), and antinutritional components (phytates, L-canavanine, saponins). It may be used as a dietary supplement in human nutrition. The proteins found in luceme are comprised of numerous exogenous and semi-exogenous amino acids which are desirable for human body. Extract from the leaves of alfalfa (EFL - l’Extrait Foliaire de Luzeme) practically does not contain mycotoxins and pesticide pollutants. It is a completely natural product, safe even in a long-term supplementation. Extract from the leaves of alfalfa has a positive, multidirectional impact on the human body. It increases the level of estrogen, prevents athero- sclerosis, helps blood circulation and strenghtens immunity, protects against the development of dangerous diseases of the digestive tract, combats anemia and many other health ailments. The results of preclinical studies indicate that alfalfa leaf extract enriched with vitamin C (EFL) can be a dietary supplement supporting the human body in fighting malnutrition, ischemic diseases, and various disorders of digestive tract. It also strengthens and enhances immunity.
W opracowaniu o charakterze przeglądowym przedstawiono zbiór najnowszych wyników badań na temat przystosowania oraz cech odmian lucerny warunkujących jej przydatność do wypasania. Jak podaje literatura zagraniczna, początkowo do zakładania pastwisk dla bydła i owiec stosowano gatunki lucerny jednorocznej (np. „mielga”, Medicago polimorpha). Następnie, w wyniku prac hodowlanych wytworzono odmiany lucerny wieloletniej, odpornej na stres wypasania. Wyhodowanie odmian lucerny przystosowanych do wypasu zwierząt podnosi znaczenie tej rośliny zwłaszcza w USA, Kanadzie, Ameryce Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Afryce Północnej, gdzie pastwiska lucerniane zakładane są na dużych powierzchniach obejmujących tysiące hektarów. W innych krajach, np. we Francji, Anglii, we Włoszech i na Węgrzech, prace hodowlane doprowadziły również do uzyskania odmian lucerny wieloletniej tolerującej udeptywanie i przygryzanie. W Polsce zagadnienie pastwiskowego użytkowania lucerny i jej mieszanek z trawami jest dotychczas mało poznane. Głównym powodem jest tu bowiem brak zarejestrowanych w rejestrze COBORU odmian lucerny przystosowanych do wypasu. Badania własne realizowane w IUNG potwierdziły możliwość wypasania kośnych odmian lucerny (Radius, Kometa) w mieszankach z gatunkami traw, tj. kupkówką pospolitą, kostrzewą łąkową, tymotką łąkową zarówno w systemie wypasu krótkotrwałego, jak i długotrwałego. Dane literaturowe wskazują, że przystosowanie roślin lucerny do wypasania wynika z ich budowy morfologicznej. Rośliny pastwiskowych odmian charakteryzują się rozłożystym pokrojem, dużymi i głęboko osadzonymi w glebie szyjkami korzeniowymi, odrastaniem nowych organów wegetatywnych głównie z szyjek korzeniowych, co wpływa na wysoki poziom plonowania. Ponadto wskazane jest, aby genotypy pastwiskowe charakteryzowały się wysoką trwałością w warunkach przygryzania i udeptywania przez zwierzęta. Długotrwały wypas czystych zasiewów lucerny i jej mieszanek z trawami bądź żywienie paszą wysokobiałkową o mało urozmaiconym składzie chemicznym wiąże się niekiedy z wystąpieniem zaburzeń w układzie trawiennym zwierząt. Pamiętając o tym hodowcy odmian lucerny przeznaczonych do użytkowania pastwiskowego szczególną uwagę zwracają na cechy jakościowe, tj. strawność suchej masy, zawartość białka rozpuszczalnego, kwaśnej frakcji włókna detergentowego (ADF), saponin oraz tempo rozkładu suchej masy i białka, które wpływa na tworzenie się piany w żwaczu i powstawanie wzdęć u zwierząt.
W doświadczeniach kośnym i pastwiskowym realizowanych w latach 1995-1998 w RZD IUNG w Grabowie na glebie kompleksu pszennego dobrego porównywano budowę morfologiczną 3 odmian lucerny, uprawianych w mieszankach z trawami (kupkówką pospolitą, kostrzewą łąkową i tymotką łąkową). Uzyskane wyniki wykazały lepszą trwałość odmian Luzelle i Radius w użytkowaniu kośnym. Odmianę Szentesi Róna charakteryzuje niska obsada roślin na 1 m². Użytkowanie pastwiskowe mieszanek powoduje zwiększenie ulistnienia i liczby pędów lucerny. Sposób użytkowania mieszanek nie wpływa na wielkość rozety i grubość szyjki korzeniowej lucerny. W użytkowaniu kośnym odrastanie nowych pędów lucerny jest intensywniejsze w porównaniu do użytkowania pastwiskowego.
Yields and persistence of lucerne in binary mixtures with cocksfoot, meadow fescue and timothy under intensive grazing were investigated at the Agricultural Experiment Station, Institute of Soil Science and Plant Cultivation at Grabów, Poland, in the years 1995-1998. The results demonstrated, that the yields and stability of the mixture were affected by the lucerne variety involved. Cv. Luzelle combined with cocksfoot was the best yielder, whereas the Polish variety Radius grown together with meadow fescue showed the best stability when exposed to three years of grazing. The Hungarian variety Szentesi Róna has little pasturage potential under Polish climatic conditions because of low yields and persistence in the sward that is limited to one year.
Long time grazing of lucerne-cocksfoot and lucerne-cocksfoot-sainfoin swards is supposed to result in a decline of dry matter yields, to reduce the persistence of the sward and to influence the morphology (root collar thickness and crown diameter) and the regrowth of lucerne from root collars and from the stubble. In the years 2000-2004 in the trial run at IUNG-PIB Grabów (province of Mazovia) yields, persistence, regrowth, root collar thickness and crown diameter of lucerne grown in six different associations with cocksfoot or with cocksfoot and sainfoin grown under two grazing systems (short-time: 1-2 days of grazing and 30 days of regrowth, long-time: 7-8 days of grazing followed by 23-24 days of regrowth) were investigated. It was found in the trial that the impact of grazing system became evident only in the third year of sward utilization and that, under a short-time grazing, a significantly higher yield was obtained as compared to that under a long-time grazing. The cultivars Luzelle and Legend were characterized by a higher dry matter yield and by a better regrowth from the stubble as compared to the cv. Kometa. Under the trial conditions the duration of grazing and specific composition of the mixtures had no effect on the number of lucerne shoots in 0.5 kg of the herbage, on the crown diameter or on the regrowth of lucerne from the stubble. A short-time grazing of the mixtures (1-2 days of grazing followed by 30 days of regrowth promoted better foliage development, an increased root collar thickness and increased the persistence of lucerne plants when compared to the short-time grazing (7-8 days of grazing followed by 23-24 days of regrowth). Due to a low dry matter yields, tall shoots and low persistence under long- or short-time grazing the Kometa cv. should not be grown in associations with cocksfoot or with cocksfoot and sainfoin to be grazed by cattle.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.