Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedstawiono problemy przystosowania przedsiębiorstw przetwórstwa rolno-spożywczego do zmian w okresie wprowadzenia gospodarki rynkowej. Przeanalizowano sytuację oraz działania podjęte przez dziewięć przedsiębiorstw w województwie świętokrzyskim.
Oceniono pozycję konkurencyjności dwudziestu przedsiębiorstw agrobiznesu w województwie świętokrzyskim. Wykorzystano w tym celu metodę „soczewki”.
Przedstawiono wpływ zmian sytuacji zewnętrznej na funkcjonowanie przedsiębiorstw agrobiznesu. Przeanalizowano sytuację oraz działania podjęte przez trzy różne przedsiębiorstwa, stanowiące odpowiedź na wyzwania gospodarki rynkowej.
Po raz pierwszy maca została opisana w 1843 roku przez Gerharda Walpersa, który nazwał ją Lepidium meyenii Walpers. Synonimem Lepidium meyenii Walpers jest Lepidium peruvianum Chacon (nazwa wprowadzona przez Glorię Chacon). Lepidium peruvianum Chacon uprawia się jako roślinę warzywną w Peru w strefach zwanych puna i suni, 3500-4500 metrów nad poziomem morza w ekstremalnych warunkach klimatycznych (niskie temperatury, silne wiatry, skalista gleba). Najbardziej wartościową częścią rośliny jest bulwiasty korzeń zawierający duże ilości białek, minerałów, witamin i węglowodanów. Przeprowadzone dotychczas badania nad Lepidium peruvianum Chacon sugerują, że oprócz wartości odżywczych zawarte w korzeniu substancje stymulują metabolizm, dają efekt energizujący, rewitalizujący, łagodzą stresy, poprawiają pamięć, regulują wydzielanie hormonów, zwiększają popęd płciowy, a także zmniejszają zaburzenia okresu przekwitania. Roślina ta budzi coraz większe zainteresowanie, dlatego w poniższej pracy podjęto próbę zebrania aktualnej wiedzy na jej temat.
Rhodiola rosea L. (różeniec górski) to bylina należąca do rodziny Crassulaceae, występująca na terenach północnych Azji, górskich regionach Europy oraz w subarktycznych rejonach Ameryki Północnej. Różeniec górski od wieków jest stosowany w tradycyjnej medycynie azjatyckiej. Przypisuje mu się działanie stymulujące ośrodkowy system nerwowy, działanie zwiększające fizyczną i umysłową wydolność organizmu, zmniejszające zmęczenie, a także działanie adapto- genne, kardiochronne, przeciwnowotworowe i przeciwutleniające. Istnieje niewiele badań farmakologicznych czy klinicznych potwierdzających tak szeroki zakres działania wyciągów z Rhodiola rosea. Najbardziej interesującym aspektem działania tej rośliny są jej własności psychostymulujące, które wzbudzają duże nadzieje na wykorzystanie w medycynie lub w do­datkach funkcjonalnych diety. Korzenie różeńca górskiego zawierają bardzo wiele związków biologicznie czynnych, takich jak fenylopropanoidy (rozawiny), związki fenolowe (salidrozyd), monoterpeny, flawonoidy, p-tyrozol i kwasy organiczne. Wyciągi z różeńca mają rozległy za­kres działania fizjologicznego, włącznie ze zmianą poziomu neurotransmiterów, aktywnośa centralnego układu nerwowego i układu krążenia. Psychostymulujące działanie kojarzone jest ze zmianami poziomu dopaminy i serotoniny w mózgu. Własności adaptogenne wiąże się ze zdolnością wpływania na poziom i aktywność niektórych monoamin i peptydów opioidowych, takich jak beta-endorfiny. Aktywność przeciwutleniająca i działanie ochronne na różne tkanki organizmu wyciągów z Rhodiola rosea potwierdzono w licznych pracach naukowych. Biotechnologiczne badania nad różeńcem górskim są prowadzone w wielu krajach (m.in. w Rosji, Finlandii, Niemczech i Polsce). Celem naukowców jest zwiększenie zawartości związków biologicznie czynnych w kulturach tkankowych za pomocą elicytacji czy biotrans- formacji, co jest spowodowane wzrastającym obecnie zainteresowaniem przemysłu farma­ceutycznego, kosmetycznego i spożywczego nowymi, alternatywnymi sposobami otrzymy­wania cennego surowca roślinnego.
This study assessed regrowth of micropropagated Rhodiola Kirilowii buds after encapsulation of axillary buds and differentiating callus in calcium alginate hydrogel and low-temperature preservation. This method of micropropagation was applied to obtain enough plant material for studies on chemical compounds of Rhodiola Kirilowii, a plant difficult to obtain from its natural environment. Axillary buds and differentiating callus were encapsulated in calcium alginate and stored at 4°C for 1 to 15 weeks and then transferred to hormone-free MS medium. The best results were obtained after six weeks of preservation: 100% of the encapsulated explants survived and developed into shoots and plantlets after subculture on basal MS medium. Longer storage of encapsulated axillary shoot buds decreased their regrowth, but the duration of storage of encapsulated differentiating callus had no significant influence on its survival.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.