Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
We analysed 4 fish species - bream, roach, perch and Gustera blicca bjorkna. It involved the determination of heavy metal content in their tissues, nanol: Cd, Cu, Zn, Pb in muscles, liver and bronchia. The table shows the results including arithmetic mean, SD and extreme values of metal in each tissue. The findings can reflect the contamination degree of the fish in the waters in Wrocław. The comparison of metal levels in time function was made and it is presented in diagrams by regression lines.
Badania prowadzono w rejonie stawów karkonoskich - Maty Staw i Wielki Staw. Analizowano właściwości fizykochemiczne wody stawowej, pośniegowej i polodowej. Stwierdzono niską twardość wody, niewielką ilość biogenów i metali ciężkich. W Żlebie Slalomowym śnieg miał podwyższoną utlenialność. Stężenia biogenów, żelaza i rtęci w wodzie stawowej były wyższe, niż w wodzie pośniegowej, co sugeruje wpływ zanieczyszczeń atmosferycznych. W porównaniu z wynikami z września 1971 r. (Marek - materiały niepublikowane) widoczny jest wzrost pH, tlenu rozpuszczonego, fosforanów, siarczanów, żelaza, magnezu oraz zasadowość. Obniżyło się stężenie chlorków, azotanów i wapnia. Barwa, azotyny, amoniak, twardość i utlenialność w ciągu 18 lat nie zmieniły się.
Celem badań było określenie bioakumulacji rtęci w nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach ryb pochodzących z Jezior Wojnowskich. Dokonano porównania stężeń rtęci w organach ryb drapieżnych (sandacze) i niedrapieżnych (leszcze). Ryby odławiane były sieciami corocznie w latach 1997-2002. Wyższymi stężeniami rtęci charakteryzowały się tkanki sandaczy, niższymi - leszczy. Najwyższe stężenia rtęci stwierdzono w mięśniach. Zawartość rtęci u przebadanych gatunków ryb nie przekraczała wartości dopuszczalnych prawem w Polsce i Unii Europejskiej.
Zbadano stopień zanieczyszczenia Białej Lądeckiej kadmem i ołowiem poprzez określenie poziomu tych metali w wodzie, a także w organizmach larw chruścików z rodziny Glossomatidae i w roślinach wodnych (włosieniczniku wodnym - Batrachium aquatile (L.) Dum). Obliczono także współczynniki kumulacji tych pierwiastków w chruścikach i włosieniczniku wodnym. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że skażenie wody Białej Lądeckiej ołowiem jest niewielkie - wynosi średnio 0,0063 mg Pb·dm⁻³, co stanowi nieco ponad połowę dopuszczalnej wartości dla I klasy jakości wód powierzchniowych. Zanieczyszczenie kadmem jest większe i wynosi 0,001 mg Cd ·dm⁻³, co lokuje wodę Białej Lądeckiej w II klasie jakości wód powierzchniowych. Współczynniki bioakumulacji w chruścikach były pięciokrotnie wyższe niż w roślinach i kształtowały się dla kadmu na poziomie 22420 (w roślinach 4527), a dla ołowiu 18635 (w roślinach 3127).
Pobrano od kur nieśnych z chowu przyzagrodowego z rejonu typowo rolniczego (płd. Opolszczyzna), jak i uprzemysłowionego (LGOM) próby wątroby, płuc i mięśni, w których oznaczono metodą ASA zawartość Cd, Pb, Cu i Zn. Stwierdzono statystycznie istotnie wyższą zawartość Pb, Cu i Zn w mięśniach oraz Zn w płucach i wątrobie kur z rejonu uprzemysłowionego w porównaniu do typowo rolniczego. Biorąc pod uwagę dopuszczalne stężenia Cd i Pb, określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 13 I 2003 r. (Cu i Zn nie figurują jako metale szkodliwe), należy stwierdzić, iż były one przekroczone w badanych tkankach i narządach w obu rejonach, co ogranicza ich przydatność kulinarną jako Í produktu spożywczego.
Celem badań było poznanie związków pomiędzy wiekiem ryb a stężeniami rtęci w ich organach: nerkach, mięśniach, skrzelach i wątrobach. Porównano ryby drapieżne (sandacz Stizostedion lucioperca L., 40 szt.) i niedrapieżne (leszcz Abramis brama L., 41 szt.), które odławiane były corocznie w latach 1997-2002 z Jezior Wojnowskich. Współczynniki korelacji między stężeniami rtęci w organach ryb a ich wiekiem były zróżni cowane, przy czym wszystkie przyjmowały dodatnie wartości. Sandacze, zajmujące wyższy poziom troficzny w ekosystemie jeziora, gromadziły w swych tkankach wyższe stężenia rtęci dzięki silniejszemu efektowi biomagnifikacji. Również u sandaczy stwierdzono istotne statystycznie zależności wieku i kumulacji rtęci w odniesieniu do wszystkich tkanek. Natomiast u leszczy zależności istotne statystycznie stwierdzono tylko dla mięśni.
Jednym z mikroelementów niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmów jest selen. Może on wspomagać leczenie niektórych nowotworów [Lippman 2000], ale przekroczenie bezpiecznego poziomu spożycia może spowodować pewne schorzenia: [Tarp 1995, WHO 1996]. Wody rzeki Baryczy zawierają nieznaczne ilości selenu, ale występuje tam największe powierzchniowo skupisko stawów w Europie, w których głównie produkowane są karpie (Cyprinus carpio L.), dlatego właśnie one stały się przedmiotem badań. Celem badań było zbadanie zależności pomiędzy wiekiem ryb a zawartością selenu w wybranych narządach: mięśniach, skrzelach, wą- trobotrzustce oraz nerkach. Okazało się, że wraz z wiekiem rośnie ilość selenu w mięśniach, skrzelach i wątrobotrzustce.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.