Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Decomposition in soil is crucial importance in biogeochemical cycling and ecosystem functioning, because soil organic carbon (especially in northern forest ecosystems) is large potential source of CO₂, a greenhouse gas. The stability of the stored carbon under changing climatic conditions has been the subject of recent concern due to the expected climate warming, which is predicted to be most pronounced in northern regions. Temperature is a primarily factor affecting on decomposition processes of organic matter in soils, so temperature response functions are central to models simulating the effects of global warming on the mineralisation of soil carbon pools. The relationship temperature-decomposition rate is complicated, because there are many factors which affect on, for example soil moisture, biogens access for microorganisms and other. There are important and very intensive studied recently problems. Also numerous studies have been specially devoted to soil biota, mainly soil microorganisms.
Herba Polonica
|
2000
|
tom 46
|
nr 4
261-266
Rutyna, związek o znacznej aktywności biologicznej i farmakologicznej, występuje w wielu różnych gatunkach roślin, między innymi z rodzaju Forsythia Vahl. (Oleaceae). Owoce forsycji figurują w farmakopei japońskiej i uważane są za lek moczopędny, przeciwzapalny i odtruwający. Krzewy forsycji, uprawianej dość powszechnie w Polsce w celach dekoracyjnych, zwykle nie wytwarzają większej ilości owoców, chociaż kwitną obficie. W naszej pracy przeprowadzono oznaczanie rutyny w kwiatach i liściach trzech gatunków z rodzaju Forsythia: F. suspensa Vahl., F. viridissima Lindl, i F. x intermedia Zabel. Do analizy metodą wy sokosprawnej chromatografii cieczowej wykorzystano sprzęt firmy Waters (pompa model 600, 996 UV detektor i autosampler 717). Rozdział prowadzono na kolumnie Lichrospher RP-18 250x4 mm (Merck) z użyciem mieszaniny woda/metanol/kwas octowy (65:35:5 v/v) jako eluentu. Czas retencji dla rutyny: tr=13,3 min. Rutyna użyta jako wzorzec pochodziła z firmy Merck. Zawartość rutyny była wyższa w kwiatach niż w liściach i osiągała wartości: 2.67% w kwiatach F. suspensa, 2.62% w kwiatach F. x intermedia i 2.79% w kwiatach F. Viridissima.
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Trąbik niebieski (Stentor coeruleus)

63%
W pracy przeprowadzono oznaczenia zawartości olejku w 7 próbkach surowca pochodzącego z gatunku Melissa officinalis L. oraz w 7 próbach surowca pochodzącego z Nepeta cataria L. var. citriodora, a także oznaczono procentowe udziały poszczególnych składników w ogólnej masie olejków z tych roślin. Olejek eteryczny otrzymany przez destylacją z parą wodną analizowano metodami GC i GC-MS. Zawartość olejku w badanych próbkach ziela kocimiętki cytrynowej wahała się w granicach 0,37-0,90 ml/100 g, a w próbach liści melisy lekarskiej w granicach 0,08-0,22 ml/l 00 g. Składnikami dominującymi w olejkach z kocimiętki cytrynowej były alkohole monoter- penowe: geraniol (do 34,43%), nerol (do 29,17%) i cytronelol (do 19,99%). Analogicznych składników o charakterze aldehydów: geranialu, neralu i cytronelalu wykryto około 20% ogólnej masy olejku, podczas gdy w olejkach z melisy lekarskiej aldehydy monoterpenowe stanowiły do 80% ogólnej masy olejku. Zawartość sumy seskwiterpenów w olejkach z melisy lekarskiej wahała się w szerokich granicach od 4,92 do 35,69%, natomiast w olejkach z N. cataria var. citriodora nie przekraczała 8,3%. W odróżnieniu od olejku melisowego, którego skład wykazywał znaczną zmienność procentową poszczególnych składników, skład olejku kocimiętki cytrynowej był raczej stały.
Melisa lekarska (Melissa officinalis L., Lamiaceae) jest znaną rośliną leczniczą o działaniu uspokajającym, przeciwwirusowym i przeciwbakteryjnym. Za główne substancje czynne rośliny uważane są olejek eteryczny i kwas rozmarynowy. Inne składniki nie zostały wystarczająco zbadane. W pracy podjęto próby określenia składników czynnych melisy lekarskiej uprawianej w Polsce. Olejek eteryczny otrzymany poprzez destylację z parą wodną analizowano metodami GC i GC- MS. Zawartość olejku w badanych próbkach surowca wahała się w granicach 0,06-0,25 ml/100 g. Jako główne składniki otrzymanych olejków eterycznych zidentyfikowano aldehydy monoterpe- nowe geranial i neral oraz seskwiterpeny - tlenek kariofilenu i kariofilen. Poszczególne olejki wykazywały jednakże dość znaczne różnice w zawartości takich składników jak: cytronelal, ge- raniol, octan geraniolu, linalol, octan linalolu, limonen. Składniki nielotne analizowano metodą TLC. Ze związków fenolowych wykryto w surowcu: kwas rozmarynowy i kawowy jako główne składniki; po hydrolizie dodatkowo kwasy p-kumarowy i ferulowy. Ponadto wykryto glikozydy flawonoidowe (sześć związków), dające w wyniku hydrolizy luteolinę i apigeninę. Badania składników melisy lekarskiej będą kontynuowane.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.