Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badania prowadzono w latach 1996-2002 w kolekcji gruszy założonej w Dąbrowicach, w Sadzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Oceniano drzewa około 150 genotypów rozmnożonych na siewkach gruszy kaukaskiej (Pyrus caucasica), posadzone w 1995 roku w rozstawie 4x2,5 m. Określono czas, po jakim każdy z ocenianych genotypów rozpoczyna owocowanie, i opracowano lub sklasyfikowano je pod tym względem. Ponieważ pierwsze obfite owocowanie na skutek różnych czynników (np. przymrozków uszkadzających kwiaty) może się opóźnić, za moment wejścia w owocowanie uznano nie pierwsze dobre plonowanie, a pierwsze dobre kwitnienie przynajmniej dwóch drzew każdego genotypu. Na podstawie uzyskanych wyników badane odmiany podzielono na wchodzące w owocowanie: bardzo wcześnie (pierwszy lub drugi rok po posadzeniu), wcześnie (trzeci rok), średnio wcześnie (czwarty rok), późno (piąty rok) i bardzo późno (szósty lub siódmy rok po posadzeniu). Najliczniejszą grupę tworzyły grusze późno rozpoczynające owocowanie, a najmniej liczną rozpoczynające je bardzo wcześnie.
Badania prowadzono w latach 1998-2004 w Dąbrowicach, w kolekcji gruszy założonej w Sadzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Ich celem była klasyfikacja zgromadzonych tu odmian pod względem pory dojrzewania owoców. Oceniano drzewa ponad 200 genotypów gruszy, posadzone wiosną 1995 roku w rozstawie 4 x 2,5 m. Wszystkie genotypy były rozmnożone na siewkach gruszy kaukaskiej (Pyrus caucasica). Każdego roku dla badanych genotypów określano początek dojrzałości konsumpcyjnej owoców. Na podstawie uzyskanych wyników oceniane genotypy uszeregowano od najwcześniejszych do najpóźniejszych, wyodrębniając 5 grup różniących się porą dojrzewania owoców. Owoce odmian bardzo wczesnych dojrzewały od 15 lipca do 25 lipca, wczesnych od 26 lipca do 25 sierpnia, średnio wczesnych od 26 sierpnia do 20 września, późnych od 21 września do 10 października, a bardzo późnych po 10 października. Wśród ocenianych odmian najliczniejszą grupę stanowiły grusze późne, których owoce - tak jak owoce odmian bardzo późnych - w kolejnych latach badań zazwyczaj dojrzewały w zbliżonych terminach. Najmniej liczna była grupa odmian bardzo wczesnych, charakteryzujących się - podobnie jak odmiany wczesne i średnio wczesne - dużym zróżnicowaniem pory dojrzewania owoców.
Badania prowadzono w latach 1997-2000 w kolekcji śliw założonej w Dąbrowicach w Sadzie Doświadczalnym Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa. Oceniano 81 odmian śliw rozmnożonych na siewkach ałyczy, posadzonych w latach 1989-1991 w rozstawie 5 x 4 m na glebie średniej klasy, bez nawadniania. Dla wszystkich odmian określano średnią masę owoców oraz jej zróżnicowanie w kolejnych latach badań. Oceniane odmiany w zależności od wielkości owoców podzielono na: odmiany o owocach bardzo małych (do 15,0 g), małych (20,1-30,0 g), średnich (35,1-45,0 g), dużych (50,1-60,0 g) i bardzo dużych (powyżej 65,0 g). Dodatkowo podzielono je na odmiany o owocach słabo, średnio i silnie zróżnicowanych pod względem wielkości. Z ocenianych śliw owoce najmniejsze (15-20 g) posiadały odmiany: Eruni, Węgierka Zwykła i Węgierka Szymańskiego, a największe: Seneca, Ziełtaja Afazka, Empress. Największe zróżnicowanie wielkości owoców w ciągu 4 lat badań stwierdzono u odmian: Jubileum, Seredica, Bluebell, Węgierka z Ersinger, Valor, Cacańska Najbolja, Victory, Bluefre i Empress, natomiast najmniejsze u odmian: Elena, Cacańska Lepotica, Węgierka Zwykła, Hanita i Ontario.
Wyjazdy ekspedycyjne zorganizowane przez Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie w latach 2009–2011 miały na celu znalezienie zagrożonych wyginięciem taksonów. Każdego roku, od połowy lipca do końca października, poszukiwano w wybranych rejonach Polski (województwa kujawsko-pomorskie, lubelskie, lubuskie, łódzkie, małopolskie, opolskie, podkarpackie, śląskie, świętokrzyskie i wielkopolskie) dawnych odmian drzew owocowych, starych odmian i populacji miejscowych roślin zbożowych, oleistych, warzywnych i ozdobnych, a także gatunków roślin leczniczych i towarzyszących uprawom rolniczym chwastów. Wśród znalezionych taksonów najliczniejszą grupę stanowiły drzewa owocowe (43,2% wszystkich obiektów). Stosunkowo liczne grupy stanowiły rośliny warzywne i chwasty, odpowiednio 27,4% i 20,4% pozyskanych obiektów. Niewielki był udział roślin oleistych, leczniczych, ozdobnych i zbożowych w ogólnej liczbie pozyskanych taksonów, w zależności od grupy od 0,2% do 4,1%. Najwięcej dawnych odmian drzew owocowych znaleziono w województwie małopolskim. W województwie lubelskim spotkano najwięcej starych odmian i populacji miejscowych roślin warzywnych. Nasiona rzadkich gatunków chwastów zebrano głównie w województwie świętokrzyskim. W grupie drzewa owocowe większość pozyskanych taksonów stanowiły dawne odmiany jabłoni. Wśród warzyw przeważały stare odmiany i populacje miejscowe jednorocznych roślin warzywnych. Ekspedycje w latach 2009–2011 potwierdziły erozję genetyczną występujących w Polsce dawnych odmian i form miejscowych roślin użytkowych, a w szczególności znaczne zmniejszenie się liczby starych odmian i populacji miejscowych roślin zbożowych i warzywnych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.