Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 104

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
3
100%
Porównano trzy rozwiązania konstrukcyjne kojców dla tuczników, w których zastosowano jednoznaczny podział powierzchni kojców na strefy legowiskową, żywieniową oraz gnojową. Stosunek powierzchni poszczególnych stref w kojcach na 12 tuczników wynosił odpowiednio 57%, 17% i 26%, a w kojcach na 24 tuczniki 73%, 10%, 17% oraz w wersji zmodyfikowanej w trakcie badań 67%, 13%, i 20%. Uzyskane wielkości emisji amoniaku pozwalają rozwiązania dwóch rodzajów badanych kojców uznać za proekologiczne, ponieważ produkcja NH₃ w przeliczeniu na stanowisko do tuczu wynosiła poniżej 1,5 kg w ciągu 325 dniowego okresu wykorzystania stanowisk do tuczu.
Wysokie temperatury panujące w podłożach egzotermiczych pozwalają traktować te podłoża jako swoisty rezerwuar ciepła. Źródłem ciepła w podłożach egzotermicznych są naturalne procesy związane z biologicznym rozkładem głębokiej, organicznej ściółki, na której przebywają zwierzęta. Proces ten wspomagany jest specjalnymi preparatami biotechnologicznymi. W pracy określono charakterystyczne dla tego typu podłoży zakresy temperatur występujących wewnątrz ściółki, prędkość osiadania podłoża w zależności od sposobu przygotowania ściółki oraz podstawowe cechy konstrukcyjne kojca przystosowanego do odbioru i kumulacji ciepła pochodzącego z tych naturalnych procesów. Ciepło to można będzie odbierać przez odpowiednio uformowane wymienniki umieszczone w strefie utrzymywania się najkorzystniejszych temperatur oraz kumulować w tzw. pompie ciepła.
Zmniejszenie nakładów energetycznych może być czynnikiem poprawiającym rentowność chowu świń, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie można już liczyć na inne sposoby poprawy opłacalności, takie jak wzrost cen skupu żywca, optymalizacja żywienia, czy też praca hodowlana i genetyka. W polskich fermach średnie nakłady energetyczne wynoszą 588 kWh w przeliczeniu na jedną maciorę oraz 39,7 kWh w przeliczeniu na jednego tucznika. Analizując wyniki produkcyjne w przebadanych obiektach stwierdzono, że najlepsze wyniki osiągnięto przy zużyciu energii elektrycznej w przeliczeniu na jedno zwierzę: 35-45 kWh w tuczarniach i 310-400 kWh w chlewniach macior.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.