Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Mieszaninę oleju rzepakowego i łoju wołowego (1:1) przeestryfikowano w obecności biokatalizatorów - Lipozyme IM i Novozym 435 oraz katalizatora chemicznego - metanolanu sodu. Porównywano właściwości fizykochemiczne otrzymanych produktów. Przeestryfikowanie spowodowało wzrost zawartości składników polarnych i liczby kwasowej oraz obniżenie temperatury mięknięcia i zawartości fazy stałej. Największą zawartością frakcji polarnej charakteryzował się produkt przeestryfikowania chemicznego. Wartości liczb kwasowych wszystkich produktów reakcji były podobne. Najniższą temperaturę mięknięcia miał produkt przeestryfikowania chemicznego i produkt reakcji katalizowanej preparatem Novozym 435. Najlepsze właściwości fizykochemiczne miał produkt przeestryfikowania w obecności Novozym 435.
Celem przedstawionej w artykule pracy była próba uzyskania lipidów strukturyzowanych bogatych w kwasy omega-3 na drodze przeestryfikowania enzymatycznego smalcu. Produkty reakcji mogłyby znaleźć zastosowanie jako zamienniki tłuszczu mleka kobiecego. Mieszaniny smalcu, oleju rzepakowego i koncentratu oleju rybiego przeestryfikowano w obecności preparatu enzymatycznego Lipozyme RM IM. Reakcję przeestryfikowania prowadzono w 50oC przez 2 godziny. W mieszani­nach przed i po przeestryfikowaniu oznaczano liczbę kwasową, liczbę nadtlenkową, zawartość frakcji polarnej, skład kwasów tłuszczowych i ich rozkład pomiędzy pozycje sn-1,3 i sn-2 traicylogliceroli. W wyniku przeestryfikowania stwierdzono wzrost zawartości wolnych kwasów tłuszczowych i frakcji polarnej. Otrzymano lipidy (TAG) bogate w kwasy m-3 (18:3, 20:5, 22:6). Ich zawartość w produktach tłuszczowych wynosiła od 2,8 do 4,4%. Skład kwasów tłuszczowych i struktura TAG przeestryfikowanych tłuszczów była zbliżona do składu i budowy triacylogliceroli tłuszczu mleka kobiecego. Produkty przeestryfikowa­nia charakteryzowały się zbliżonym do tłuszczu mleka kobiecego udziałem procentowym kwasów tłuszczowych nasyconych, jednonienasyconych i wielonienasyconych. W porównaniu z mieszaninami wyjściowymi, stabilność oksydatywna produktów przeestryfikowania uległa znacznemu obniżeniu.
Celem pracy było wykorzystanie spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR) do ilościowego oznaczania tłuszczu i wody w majonezach. Zweryfikowano również poprawność osiągniętych metodą FTIR wyników oznaczeń poprzez odniesienie ich do odpowiednich wartości uzyskanych metodami odwoławczymi. Materiał do badań stanowiły majonezy niskotłuszczowe, stołowe i wysokotłuszczowe. Oznaczeń spektrometrycznych dokonywano rejestrując widma próbek majonezów w 1-propanolu. Widma rejestrowano stosując technikę całkowitego wewnętrznego odbicia (ATR), przy wykorzystaniu przystawki z okienkiem pomiarowym z selenku cynku (ZnSe) lub kryształu KRS. Na podstawie otrzymanych widm, w części odpowiadającej drganiom charakterystycznym dla grupy estrowej acylogliceroli oraz grupy hydroksylowej wody, obliczano powierzchnie pod pasmami przy częstościach 1748 cm-1 i 1650 cm-1. Następnie z krzywych kalibracji roztworów wzorcowych przeliczano powierzchnie na zawartość odpowiednich składników majonezu. Wyniki oznaczeń zawartości tłuszczu i wody metodą FTIR są liniowo skorelowane z wynikami otrzymanymi metodami odwoławczymi. Najlepszą zgodność wyników oznaczeń zawartości tłuszczu uzyskano w grupie majonezów wysokotłuszczowych.
Lipazy stanowią bardzo 'ważną grupę enzymów o 'wszechstronnych możliwościach 'wykorzystania w procesach biotechnologicz¬nych. W artykule przedstawiono problematykę immobilizacji lipaz poprzez wiązanie kowalencyjne z nośnikiem oraz sieciowanie. Scharakteryzowano różne nośniki pochodzenia organicznego i nieorganicznego oraz oceniono ich przydatność w unieruchamianiu lipaz.
Lipazy stanowią bardzo ważną grupę enzymów o wszechstronnych możliwościach wykorzystania w procesach biotechnologicznych. Preparaty lipaz stosowane są w reakcjach syntezy, hydrolizy i modyfikacji tłuszczów, produkcji związków smakowo-zapachowych, rozdziale mieszanin racemicznych i analityce chemicznej. W artykule przedstawiono problematykę immobilizacji lipaz przez adsorpcję oraz dokonano przeglądu handlowych nośników stosowanych do adsorpcji enzymów lipolitycznych. Szczególną uwagę poświęcono zagadnieniu selektywnej adsorpcji lipaz na nośnikach o silnie hydrofobowej powierzchni.
Juniperus communis L. (Cupressaceae) is a plant widely cultivated in the Northern hemisphere. Juniper berries, the fruit of Juniperus communis L. are a highly valued, essential oil-rich plant material used traditionally in folk medicine as antiseptic, diuretic, antirheumatic, anti-inflammatory, antibacterial and antifungicidal agent. This paper reviews information on extraction methods of the essential oil from the juniper berries, its chemical composition and antimicrobial as well as antioxidant properties.
For development of zero trans baking shortenings enzymatic interesterification was applied. Both immobilized (Novozym 435, Lipozyme RM IM, Lipase PS “Amano” IM) and native (Lipase A “Amano” 12, Lipomod TM 34P) enzymes were applied as biocatalysts. Palm stearin was explored as a source of palmitic acid. The immobilized enzymes formed new asymmetric triacylglycerols containing palmitic acid. The interesterification process produced the zero trans fats with the solid fat content profiles closely matching those of the commercial baking shortening. Not only did the novel structured lipids have comparable physical properties with the commercial baking shortening, but also offered additional health benefits. Thus enzymatic interesterification with immobilized lipases offered great potential in production of fats with expected properties.
Do końca XIX wieku oleje roślinne nie były rafinowane, używano ich głównie do celów technicznych. Na skutek rozwoju i stosowania technologii ekstrakcyjnych w produkcji olejów surowych, metod katalitycznych w ich uwodornianiu (produkcja margaryny), jak również wymagań konsumentów dotyczących jakości olejów rafinacje stały się obecnie niemal obligatoryjne. Surowe oleje zawierają zmienne ilości zanieczyszczeń nieacyloglicerolowych (nietłuszczowych) określanych ogólnie jako “śluzy” lub fosfolipidy oraz innych, takich jak: wolne kwasy tłuszczowe, metale, pigmenty, woski, węglowodory. Do grupy fosfolipidów należą kwasy fosfatydowy i lizofosfatydowy, ich sole z różnymi kationami oraz połączenia kwasu fosfatydowego z choliną, etanoloaminą i inozytolem. Śluzy mają szkodliwy wpływ m.in. na barwę oleju, zapach i pienienie, co powoduje, że powinny być usuwane w tzw. procesach odśluzowywania oleju. W niniejszej pracy dokonano przeglądu literatury dotyczącej wodnego i kwasowego odśluzowywania roślinnych olejów jadalnych będącego pierwszym etapem ich rafinacji. Omówiono podstawy technologii i interpretacji chemicznej stosowanych rozwiązań, tj. odśluzowań: wodnego, kwasowego, procesów „SOFT”, „TOP” oraz ich modyfikacji. Zwrócono szczególną uwagę na właściwości fizykochemiczne składników, mechanizmy molekularne oraz na zalety i wady stosowanych metod. Omówiono podstawy chemiczne uwadniania fosfatydylocholiny i fosfatydyloinozytolu, ograniczonego uwadniania fosfatydyloetanoloaminy i nieulegających hydratacji kwasu fosfatydylowego i jego soli z kationami wapnia, magnezu i żelaza. Omówiono chemiczne podstawy stosowania różnych kwasów i czynników chelatujących (EDTA) w procesach odśluzowywania.
Mleko matki jest najlepszym pokarmem dla noworodków i niemowląt w początkowym okresie ich życia. Jednak gdy karmienie piersią jest niemożliwe lub niepożądane, konieczne jest stosowanie substytutów mleka kobiecego (HMS). Substytuty mleka kobiecego zawierają strukturyzowane lipidy (HMFS), które odzwierciedlają skład i molekularną strukturę triacylogliceroli (TAG) obecnych w tłuszczu mleka kobiecego. Obecnie HMFS są produkowanie głównie z oleju palmowego i jego frakcji. Od niedawna prowadzone są badania dotyczące technologii wykorzystujących reakcje enzymatyczne w produkcji HMFS z tłuszczów zwierzęcych (smalec, tłuszcz mlekowy, olej z tuńczyka). W artykule dokonano przeglądu prac dotyczących HMFS opublikowanych w okresie ostatnich 15 lat. W tej pracy przedstawiono strategie i metody produkcji HMFS z tłuszczów zwierzęcych. Omówiono także właściwości różnych HMFS, zasady ich jakościowej oceny oraz metody wyboru lipaz, substratów i optymalizacji parametrów reakcji enzymatycznych. Smalec jest najczęściej stosowany jako substrat pochodzenia zwierzęcego do syntez HMFS z potencjalnymi możliwościami użycia w przemysłowej produkcji HMS.
W pracy badano zmiany właściwości fizycznych i chemicznych mieszanin tłuszczu mlecznego z olejem rzepakowym zachodzące w wyniku przeestryfikowania. Przeestryfikowanie prowadzono w obecności preparatu enzymatycznego Novozym 435 przez 2 i 8 h w temp. 60°C. Mieszaniny fizyczne przeestryfikowywano również chemicznie w obecności metanolanu sodu, jako katalizatora, w temp. 60ºC przez 0,5 i 1,5 h. W mieszaninach przed i po przeestryfikowaniu oznaczano liczbę kwasową, zawartość frakcji polarnej, temperaturę mięknięcia, zawartość fazy stałej oraz skład kwasów tłuszczowych. W wyniku przeestryfikowania stwierdzono wzrost zawartości wolnych kwasów tłuszczowych i frakcji polarnej – wyższy w mieszaniach przeestryfikowanych chemicznie. Produkty przeestryfikowania mieszaniny zawierającej 25% tłuszczu mlecznego charakteryzowały się niższą temperaturą mięknięcia oraz zawartością fazy stałej, natomiast produkty przeestryfikowania mieszaniny zawierającej 75% tłuszczu mlecznego charakteryzowały się wyższą temperaturą mięknięcia w odniesieniu do mieszanin fizycznych. Rozmieszczenie kwasów tłuszczowych pomiędzy poszczególne pozycje w triacyloglicerolach było, tak jak oczekiwano, bliskie statystycznemu. Dobierając odpowiednio warunki prowadzenia procesu można uzyskać tłuszcze o różnych zastosowaniach technologicznych.
15
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Furan in roasted, ground and brewed coffee

45%
Coffee is the most popular hot beverage in the world. The annual coffee production in 2010, 2014 and 2016 was 8.1, 9.0 and 9.3 million tons respectively. There are more than 100 coffee species, but only two of them: Arabica (Coffea arabica) and Robusta (Coffea canephora) have gained commercial importance. During roasting of green coffee beans not only desirable compounds are formed, that exert positive influence on the taste and flavour of coffee, but also small quantities of undesirable ones. Furan (C4H4O) is one of the latter. Furan is a volatile compound (boiling temp. of 31.4 oC) formed during thermal processing of food. The toxicity of furan has been well documented and it is classified as “possible human carcinogen” (Group 2B) by the International Agency for Research on Cancer. Various pathways have been reported for furan formation during food processing. It can be formed from carbohydrates, amino acids by their thermal degradation or thermal re-arrangement and by oxidation of ascorbic acid and polyunsaturated acids and carotenoids. High concentrations of furan have been reported in coffee, baked and roasted food and in food subjected to preserving in cans and jars. Furan levels in brewed coffee are typically near or below 120 μg/L, but it can approach thousands μg/kg in roasted whole beans or ground coffee. The highest concentration of furan in roasted coffee reaches the level of 7000 μg/kg. Taking into account that coffee is the most popular hot drink, it becomes the main contributor to furan exposure from dietary sources for adults. In this article the published scientific papers concerned with the presence of furan in roasted non-brewed and brewed coffee have been reviewed. The formation mechanisms and occurrence of furan in coffee and the harmful influence of furan on the consumer health have been discussed.
18
45%
Związki: 3-monochloropropano-1,2-diol (3-MCPD), 2-monochloropropano-1,3-diol (2-MCPD), 1,3- i 2,3-dichloropropanole (1,3-DCP i 2,3-DCP) oraz ich estry należą do grupy tzw. zanieczyszczeń procesowych żywności. 3-MCPD wykryto jako pierwszy, w 1978 roku w produktach kwasowej hydrolizy białek roślinnych, a jego estry zidentyfikowano w 1980 r. W 2006 roku stwierdzono obecność dużych ilości estrów 3-MCPD w rafinowanych olejach roślinnych. Od ponad 35 lat prowadzone są badania nad mechanizmami powstawania wymienionych związków w żywności bogatej w tłuszcz, ogrzewanej do wysokiej temperatury. Do produktów narażonych na zanieczyszczenie związkami 3-MCPD i jego estrami w trakcie procesu technologicznego należą m.in. oleje rafinowane, frytki, chipsy, pieczywo, produkty wędzone. W pracy przedstawiono stan badań dotyczący powstawania 3-MCPD i jego estrów, występowania w żywności, aspektów analitycznych i toksykologicznych oraz uregulowań prawnych. Opisano także sposoby redukcji zawartości 3-MCPD i jego estrów w żywności.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.