Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 51

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Zgodnie z powszechnie przyjętymi rekomendacjami w leczeniu otyłości i nadwagi zaleca się ograniczenie spożycia kalorii oraz spożycie węglowodanów w ilości 50-60% ogółu energii, tłuszczów w ilości 25-35% oraz białek w zakresie 10-15%. W ramach tej diety niezbędne jest ograniczenie spożycia cukrów dodanych, tłuszczów i alkoholu. Utrzymanie masy ciała wymaga przewlekłego przestrzegania diety. Inne alternatywne popularne diety, obniżające masę ciała, polegają na zmiennej zawartości makroskładników, co determinuje ich nazwy: diety bardzo niskoenergetyczne, diety niskowęglowodanowe, diety wysokobiałkowe, dieta śródziemnomorska i diety komercyjne. Obecnie trudno jest określić, która z diet jest bardziej bezpieczna i skuteczna. Niezbędne są dalsze wieloletnie obserwacje.
Przeprowadzono dwa badania u tych samych pacjentów z hiperlipoproteinemią (HLP) typu IIb (12 osób), typu III (6 osób) i typu IV (11 osób). W pierwszym badaniu porównywano wpływ bezafibratu, fenofibratu, gemfibrozilu, etofibratu i klofibranu etofiliny na lipidy i lipoproteiny w surowicy. W następnym eksperymencie oceniono efekt skojarzonej terapii gemfibrobilem i kolestipolem. Ogólnie, gemfibrozil, bezafibrat i fenofibrat obniżały efektywniej stężenie lipidów w surowicy niż etofibrat i klofibran etofiliny. Wszystkie fibraty podwyższały stężenie cholesterolu we frakcji HDL. Wpływ na stężenie cholesterolu we frakcji LDL był zróżnicowany. W typie Ilb zarówno stężenie cholesterolu jak i apolipoproteiny B obniżało się. Natomiast u pacjentów z typem III i IV obserwowano wzrost stężenia LDL. Dodanie kolestipolu podczas terapii gemfibrozilem spowodowało dalszy spadek stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu we frakcji LDL oraz apolipoproteiny we frakcji LDL u pacjentów z HLP typu IIb. Natomiast u pacjentów z typem III i IV podanie kolestipolu zapobiegło wzrostowi stężenia frakcji LDL występującemu po leczeniu samym gemfibrozilem. Sugeruje się, że u pacjentów z hipertrójglicerydemią fibraty powinny być podawane w skojarzeniu z żywicami jonowymiennymi.
Omega-3 fatty acids, belonging to the essential unsarurated fatty acids, have to be provided with food. Deficiency of these fatty acids in the diet may enhance the risk of numerous diseases, also of cardiovascular diseases. Evidence from epidemiological and most of clinical studies indicate that increase in fish consumption, that arc the main source of omega-3 fatty acids, or fish oils may reduce the risk of cardiovascular diseases of atherosclerotic origin. Cardioprotective effects of omega-3 fatty acids are explained by their influence on lipid profile and carbohydrate metabolism, and also by their antiarrhythmic, antiaggregation and hypotensive effects, as well as by improvement of endothelial function. According to the latest guidelines it is recommended to increase fish consumption in primary prevention, however, in subjects with cardiovascular diseases administration of omega-3 fatty acids in the daily dose of 1 g may be considered.
Starzenie się organizmu jest procesem złożonym prowadzącym do zwiększonego ryzyka głównie takich chorób, jak choroby sercowo-naczyniowe i neurodegeneracyjne, ale również do cukrzycy. Związek z chorobami sercowo-naczyniowymi i naczyń mózgowych zależy nie tytko od czynników występujących u osób w wieku podeszłym, ale również od samego postępu procesu starzenia się. Podczas procesu starzenia zachodzą zmiany strukturalne, fizjologiczne i funkcjonalne w sercu i naczyniach tętniczych i żylnych. Kliniczne konsekwencje tych zmian to zawał serca, udar mózgu, nadciśnienie, niewydolność serca. Narastanie występowania cukrzycy jest szczególnie alarmujące z tego względu, iż choroba ta zwiększa ryzyko wielu chorób związanych z wiekiem, w tym chorób sercowo-naczyniowych. Patogeneza cukrzycy w wieku podeszłym charakteryzuje się dwiema cechami: wzrostem insulinooporności i upośledzeniem sekrecji insuliny. W pracy przedstawiono mechanizmy prowadzące do rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy u osób w wieku podeszłym.
Wprowadzenie. Jedną z głównych przyczyn wysokiej zachorowalności i umieralności spowodowanej chorobami układu krążenia jest nieprawidłowe żywienie, a w tym nie tylko całkowita zawartość tłuszczu w diecie, ale również rodzaj kwasów tłuszczowych. Cel pracy. Określenie zależności między spożyciem tłuszczu, w tym poszczególnych kwasów tłuszczowych a parametrami profilu lipidowego u osób z BMI > 25 kg/m2. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w grupie 150 pacjentów w wieku 20-65 lat ze wskaźnikiem BMI>25 kg/m2. Informacje na temat sposobu żywienia zebrano za pomocą kwestionariusza ankietowego oraz metodą wywiadu 24-godzinnego. Na tej podstawie obliczono wartość odżywczą jednodniowych jadłospisów używając programu komputerowego Dieta 4.0. Wyliczenia poddano analizie statystycznej przy pomocy programu Statistica. Wyniki. Wartość energetyczna analizowanych całodziennych racji pokarmowych (CRP) wynosiła średnio 2579,2 ± 786,2 kcal, w tym zawartość tłuszczu ogółem równa była 103,3 ± 45,7 g, co stanowiło 34,6 ± 8,5% energii CRP. Zauważono, iż wraz ze wzrostem BMI zwiększa się spożycie kwasów tłuszczowych nasyconych (p<0,001). Nie wykazano korelacji między spożyciem SFA a CCH, natomiast zaobserwowano ujemną korelację między spożyciem kwasu stearynowego (C18:0) a stężeniem HDL-C (p < 0,05). Wykazano ujemną korelację między spożyciem MUFA, w tym kwasu oleinowego C18:1, a stężeniem TC (p<0,05) i LDL-C. Odnotowano ujemną korelację między PUFA a TC i LDL-C oraz między C20:4 a HDL-C i C18:2 a LDL-C. Wnioski. Wpływ na profil lipidowy ma nie tylko ogólne spożycie tłuszczu, ale również struktura spożycia kwasów tłuszczowych. Nieodpowiednie proporcje SFA, MUFA, PUFA oraz zawartość w diecie TFA negatywnie wpływa na stężenie lipoprotein w osoczu.
Analizowano spożycie witamin A, E, Bu B% C i niacyny w racjach pokarmowych diety zwyczajowej u osób ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) powyżej 25 kg/m oraz dokonano oceny realizacji zaleceń diety niskoenergetycznej (1000 kcal). Stwierdzono, iż po zastosowaniu diety niskoenergetycznej spożycie witamin bylo niższe w porównaniu z dietą zwyczajową. Niższe spożycie związane było z niecałkowitym dostosowaniem się pacjentów do zalecanej diety.
Zalecenia dietetyczne przedstawione w różnych ostatnich europejskich wytycznych są ogólnie bardzo podobne. Wspólna jest redukcja spożycia tłuszczów nasyconych i zastępowanie ich tłuszczami wielonienasyconymi i jednonienasyconymi, jak również zwiększenie spożycia owoców i warzyw oraz ograniczenie soli i alkoholu. Pewne różnice istnieją w odniesieniu do redukcji masy ciała, ponieważ eksperci zalecają albo osiągnięcie prawidłowego indeksu masy ciała albo umiarkowane jej zmniejszenie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.