Współczesne rozumienie rewitalizacji wymaga kompleksowego ujęcia wielu różnorodnych dziedzin, tak szerokie ujęcie problemu wymusza zaangażowanie do jego rozwiązania ekspertów z wielu dziedzin. Ponieważ wiedza eksperta jest zasobem rzadkim i drogim, a systemy komputerowe stają się coraz doskonalsze, atrakcyjna staje się wizja zastąpienia ekspertów przez systemy komputerowe. Podstawowym przesłaniem systemów eksperckich jest przekonanie, że wiedzę wysoko wykwalifikowanego eksperta można zapisać na komputerze w takiej postaci, że odpowiedni program komputerowy będzie mógł przeprowadzać na niej wnioskowanie i generować wyniki zgodne z wynikami, jakie podałby ekspert. Uznano jednak, że niemożliwe jest skonstruowanie za ich pomocą sztucznego mózgu i pozostawiono w polu zastosowań systemów eksperckich dziedzinę problemów dobrze ustrukturalizowanych, a jednocześnie niezwykle obszernych, wymagających podejmowania wielu rutynowych decyzji. System ekspercki składa się z bazy wiedzy, bazy danych, interfejsu użytkownika i maszyny wnioskującej. Maszyna wnioskująca jest najważniejszym składnikiem systemu eksperckiego, jej zadaniem jest wyciąganie wniosków z przesłanek i pytań wprowadzanych przez użytkownika i generowanie odpowiedzi. Baza wiedzy jest to składnik systemu, w którym zawarta jest pozyskana od ekspertów ludzi i przetworzona wiedza, dotycząca określonej dziedziny. Systemy eksperckie możemy podzielić ze względu na rodzaj wyników, jakie otrzymujemy przy ich zastosowaniu: - interpretacyjne: opisują sytuację na podstawie obserwacji, np. stanu czujników (rozpoznawanie mowy, obrazów), - predykcyjne: wnioskują o przyszłości na podstawie danej sytuacji, np. prognozowa - nie pogody, rozwój choroby, - diagnostyczne oceniają systemy lub urządzenia na podstawie obserwacji, np. w elektronice, mechanice (wykrywanie wad), ale także w medycynie czy naukach społecznych (diagnozowanie chorób), - planujące: wskazujące określone działania pozwalające na osiągnięcie zadanego celu, - sterujące: kierujące działaniem jakiegoś systemu (np. pracą robotów na linii produkcyjnej). W procesie rewitalizacji występują sytuacje, w których należy podjąć odpowiednie decyzje, najczęściej wymagające udziału ekspertów, m.in.: 1) diagnozowanie stanu miasta lub gminy, ustalenie czy jest potrzebna interwencja w procesie rozwoju i jaka, w szczególności czy potrzebna jest rewitalizacja danego obszaru, 2) określenie granic obszaru, który będzie podlegał procesowi rewitalizacji, 3) wskazanie pożądanych i oczekiwanych zmian na obszarze przewidzianym do rewitalizacji, 4) wybór zadań do realizacji, monitorowanie procesu rewitalizacji i dynamiczne weryfikowania zadań służących rewitalizacji. Analizując kolejno powyższe sytuacje ze względu na poziom ich ustrukturalizowania i potrzebę podejmowania wielu rutynowych decyzji można zastanowić się, czy możliwe jest zastosowanie w tych wypadkach systemów eksperckich. Biorąc pod uwagę przedstawioną w artykule analizę, pomimo jej uproszczenia można wnioskować, że w procesach związanych z zarządzaniem rewitalizacją zastosowanie systemów eksperckich jest możliwe i celowe. Każdy ze wskazanych przypadków winien być odrębnie przebadany, także z możliwością realizacji studiów przypadku.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.