Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Mimo, że lędźwian siewny ma marginalne znaczenie w światowym rolnictwie, z uwagi między innymi na odporność na stresy abiotyczne, w ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania jego uprawą. W prezentowanej pracy przedstawiono krótki przegląd literaturowy tego gatunku, charakteryzując lędźwian siewny pod kątem systematyki, pochodzenia, występowania, zróżnicowania cech, wartości użytkowej oraz składu chemicznego nasion i perspektyw badawczych nad jego ulepszaniem.
Rodzaj Lathyrus należący do rodziny Fabaceae obejmuje około 160 gatunków zarówno jednorocznych, jak i wieloletnich. Lathyrus sativus i Lathyrus cicera charakteryzują się wysoką odpornością na suszę, podtapianie i tolerancją na gleby niskiej klasy. Przeprowadzone analizy izoenzymatyczne miały na celu wykrycie podobieństwa miedzy obiektami kolekcyjnymi o wspólnym pochodzeniu geograficznym. Badano 40 obiektów (30 L. sativus i 10 L. cicera) wywodzących się z 17 krajów. Obserwowano 11 polimorficznych loci w 7 systemach enzymatycznych 6-PGD (dehydrogenaza 6-fosfoglukonianowa), AAT (aminotransferaza asparaginianowa), LAP (aminopeptydaza leucynowa), TPI (izomeraza triozofosforanowa), GAL (β-galaktozydaza kwaśna), ALAT (aminotransferaza alaninowa), EST (esteraza). Wysoki polimorfizm prezentowany był w 6-PGD i AAT, gdzie wykryto aż 4 allele. Na podstawie wyników analizy izoenzymatycznej sporządzono dendrogram z użyciem UPGMA. Badane linie utworzyły cztery grupy główne. Najwyższe podobieństwo obserwowane było dla sześciu obiektów L. cicera z Grecji.
Endopeptidase marker EpD1b and STS marker XustSSR2001-7DL are closely linked to very effective eyespot resistance gene Pch1. Because of this, the aim of this study was to compare the results obtained under lab conditions using such markers with the results obtained under field conditions. 134 wheat breeding lines and Triticum aestivum L. var. Randevous used as a eyespot resistance control were analized. The combination of three methods allowed to select eight completely resistant or high resistant lines, that could be used in following breeding processes. Results obtained using endopeptidase and STS markers in 100% correlate with the phenotyping scoring.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.