W przedstawionej pracy oznaczano aktywność oksydazową ceruloplazminy oraz stężenia miedzi i cynku w surowicy krwi mężczyzn z przewlekłą miażdżycową niedrożnością tętnic (PMNT), tętniakiem aorty brzusznej (TAB) i w grupie kontrolnej. Stwierdzono wyższe stężenia miedzi i cynku oraz aktywność ceruloplazminy w surowicy w PMNT w porównaniu z TAB i kontrolą przy braku różnic między dwiema ostatnimi grupami. Aktywność oksydazowa ceruloplazminy we wszystkich badanych grupach jest dodatnio skorelawana z stężeniem miedzi (r≥0,64, 0≤0,05)., co wynika głównie z wiązania ponad 90 % miedzi przez to białko w osoczu krwi. W grupie PMNT aktywność ceruloplazminy jest także dodatnio skorelowana z stężeniem cynku. Należy sądzić, że wzrost aktywności oksydazowej ceruloplazminy oraz stężeń miedzi i cynku jest spowodowany reakcją ostrej fazy w związku z przewlekłym procesem zapalnym i martwiczym towarzyszącym niedrożności tętnic kończyn dolnych u części chorych.
W pracy dokonano oznaczeń i oceny stężeń miedzi i aktywności enzymów miedzio- zależnych w surowicy krwi i ścianie tętniczej mężczyzn z MT, TA oraz w grupie kontrolnej. Stwierdzono wyższe stężenie miedzi w ścianie tętniczej i surowicy krwi oraz wyższą aktywność oksydazową ceruloplazminy (Cp) w surowicy w grupie z MT w porównaniu z TA i kontrolą. Aktywność Cp i stężenie miedzi wzrastały ponadto ze stopniem niedokrwienia i byty wyższe w krytycznym niedokrwieniu niż w umiarkowanym, co może wiązać się z procesem zapalnym i martwiczym towarzyszącym krytycznemu niedokrwieniu. Aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (Cu, Zn-SOD) w erytrocytach była wyższa w umiarkowanym niedokrwieniu w porównaniu z kontrolą. W ścianie tętniczej mężczyzn z MT i TA stwierdzono niższą aktywność oksydazy lizylowej (OL) niż w grupie kontrolnej.
Oznaczono i porównano średnie stężenia wapnia, magnezu, cynku i miedzi w ścianie tętniczej, wydzielonych z niej błonach wewnętrznej i środkowej oraz blaszce miażdżycowej w dwóch grupach mężczyzn: z miażdżycą tętnic kończyn, dolnych (MT) i tętniakiem aorty brzusznej (TAB) Stwierdzono wyższe średnie stężenia Mg, Zn i Cu (odpowienio: 0,88 mg/g, 87,9 i 6,93 ug/g suchej masy) w ścianie tętniczej w MT w porównaniu z TAB (odpowiednio: 0,52 mg/g, 53,4 i 4,69 ug/g suchej masy). Analiza dwóch warstw ściany tętniczej wskazuje na gromadzenie się Ca, Mg, Zni Cu raczej w błonie wewnętrznej niż środkowej oraz w blaszce miażdżycowej, nie zaś w otaczającej tkance.
Ions of irons, especially ferrous ions may be harmful for living organisms, because they generate reactive oxygen species like O2 •- or •OH. Probability of the risk rises especially in pathological conditions, in which high level of iron is observed. For this reason scientists try to establish new methods that can support organism in eliminating reactive ferrous ions. Nowadays, attention focuses on substances present in plants, especially polyphenols, whose administration prevents oxidative damages in iron overloading. This new approach requires some research on behavior of plant-derived compounds in human organism, within a system containing other biomolecules involved in iron metabolism. The aim of this study has been to investigate the influence of black currant (Ribes nigrum) seed extract, a source of polyphenols, on the activity of ceruloplasmin, an enzyme participating in Fe(II) elimination from blood plasma in human organism. Depletion of Fe(II) caused by ceruloplasmin isolated from healthy blood donors was compared to its decrease in a system containing both ceruloplasmin and the extract. The results have shown that addition of a particular amount of the extract elevates the effectiveness of ceruloplasmin in eliminating Fe(II) from the sample but only under physiological condition (pH 7.4; T 37°C). In a weak acidic solution, addition of the extract does not lead to any change in Fe(II) concentration.