Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
A study was undertaken to investigate rheological properties of pastes (20 g/L of starch) supplemented with kaolin at doses of 20 g/L, 40 g/L and 60 g/L, stored for various periods of time. Flow curves were plotted at a time span of 200 s, a shear rate of 0-100 s-1 and a temperature of 20°C. The flow curves were described by means of Ostwald de Waele’s and Casson’s models. It was demonstrated that starch pastes with different addition of kaolin stored for various periods of time displayed characteristics of non-Newtonian, pseudoplastic shear-thinned fluids and that their rheological properties depended on both kaolin addition and time of storage. The pastes prepared with the addition of kaolin were characterised by higher viscosity, higher values of shearing stresses, coefficient of consistency K, plastic viscosity ηC and yield point τoC as compared to those prepared only from starch. Values of those parameters were observed to increase along with storage time in samples with the addition of kaolin, and to decrease in the case of pastes prepared only from starch.
Skrobię ziemniaczaną o wilgotności 25% poddano ekstruzji w jednoślimakowym ekstruderze laboratoryjnym w temperaturze 60-70-80°C w celu wytworzenia nośnika do immobilizacji komórek drożdżowych. Uzyskany nośnik wprowadzono do gęstwy drożdżowej na 48 godzin, a następnie przemyto wodą i poddano pilotażowej fermentacji etanolowej. Podczas trwania fermentacji co 2 dni pobierano nośnik do badań. Oznaczano wodochłonność i rozpuszczalność otrzymanego nośnika, jego właściwości mechaniczne oraz stężenie glukozy i etanolu w podłożu fermentacyjnym. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że możliwe jest wykorzystanie ekstrudowanej skrobi jako nośnika do unieruchamiania organizmów, a otrzymany nośnik charakteryzuje się niską rozpuszczalnością oraz dobrymi właściwościami mechanicznymi.
Badano właściwości ekstrudatów wytworzonych ze skrobi ziemniaczanej i szkła wodnego sodowego przy użyciu jednoślimakowego ekstrudera laboratoryjnego Brabender w temperaturach: 50-60-70°C, 90-100-120°C i 130-150-170°C. Stwierdzono, że wygląd i właściwości ekstrudatów zależały od temperatury ekstruzji i wielkości dodatku szkła wodnego. Dodatek szkła wodnego powodował obniżenie rozpuszczalności, zmniejszenie naprężenia potrzebnego do zerwania i zmniejszenie odkształcenia przy zerwaniu ekstrudatów. Ekstrudaty wytworzone w najwyższej ze stosowanych temperatur (140-150-170°C) charakteryzowały się większym stopniem ekspansji, większą rozpuszczalnością, mniejszą gęstością, niższymi temperaturami przemian fazowych, mniejszą ilością ciepła potrzebnego do przemiany fazowej oraz gorszymi właściwościami (mniejszym napięciem zrywającym, mniejszym odkształceniem przy zerwaniu, mniejszym modułem sprężystości) niż ekstrudaty wytworzone w temperaturze 50-60-70°C i 90-100-120°C.
In the reported research, the reaction of glucose esterification with oleic acid was run with the use of a commercial preparation of lipase originated from Candida Antarctica yeast – Novozymes 435 – as a catalyst. Selected properties of the resultant ester were investigated in comparison with properties of glucose and its complex with oleic acid. Results obtained were compared with properties of a commercial preparation of saccharose stearate, a pure disaccharide and the obtained complex of saccharose with stearic acid. A biotechnological method was used to synthesize glucose oleinate with a degree of substitution reaching DS=0.35. The synthesis proceeded at a low temperature (60°C) at atmospheric pressure without using solvents toxic to humans. Simultaneously, a similar reaction was carried out without the use of enzyme, which enabled obtaining a complex of glucose with fatty acid. The achieved reaction products were characterised by properties different from those of a pure substrate – glucose. In addition, the character of those changes was similar as in the case of saccharose and its fatty derivatives. The ester of glucose and that of saccharose were characterised by lower heats of phase transitions than pure saccharides and their complexes with lipids. The complex of glucose with oleic acid showed high heat of phase transition and high temperature of phase transition as compared to pure glucose and its ester. Saccharose stearate reached lower values of the heat of phase transition and temperature of phase transition in respect of a pure disaccharide and its mixture with stearic acid. Solubility of glucose oleinate, in contrast to that of the other substances examined, did not increase along with increasing temperature.
Materiał badawczy stanowiła skrobia ziemniaczana (o wielkości gałeczek 5,0-112,2 µm), którą rozdzielono przy użyciu sit Retsch’a o wielkości otworów: 45 µm, 32 µm, 20 µm na 4 frakcje. W skrobi nierozsortowanej o raz w 4 uzyskanych frakcjach oznaczono: średnią średnicę wielkości gałeczek, udział frakcji amylozy i amylopektyny, zawartości pierwiastków żelaza, magnezu, wapnia, potasu i fosforu), wodochlonność i rozpuszczalność w wodzie w temperaturze 80°C, stopień scukrzenia uzyskany w wyniku działania α-amylazy i glukoamylazy oraz stopień retrogradacji 1% kleików. Wszystkie uzyskane frakcje charakteryzowały się znaczną jednorodnością wielkości gałeczek skrobiowych. Frakcje zawierające gałeczki duże odznaczały się większą zawartością amylozy w porównaniu do frakcji zawierających gałeczki małe. Zawartość fosforu, żelaza, magnezu, wapnia i potasu malała wraz ze wzrostem wielkości gałeczek. Wodochlonność i rozpuszczalność skrobi rosła wraz ze wzrostem wielkości gałeczek. Kleiki sporządzone z gałeczek dużych były w mniejszym stopniu hydrolizowane przez α-amylazę niż kleiki przygotowane z gałeczek małych. W najmniejszym stopniu zjawisku retrogradacji ulegały kleiki przygotowane z frakcji gałeczek małych, a w największym kleiki przygotowane ze skrobi o największych gałeczkach.
Nowadays, esters of saccharides and fatty acids are obtained mainly using chemical methods. An alternative method of saccharide esterification with fatty acids is a process using a lipase biocatalyst. The objective of the study was to develop a method to enzymatically esterify starch with a lipase preparation isolated from the Candida antarctica yeast. The esterification reaction of starch was performed at a low temperature (60 ºC) using non-toxic reagents. The reaction medium was also non-toxic. The obtained product of this reaction was a starch oleate that could be a thickening agents’ constituent owing to its hydrophilic and hydrophobic properties. The starch ester obtained through the enzymatic esterification reaction was analysed using a HNMR (Nuclear Magnetic Resonance) technique. The degree of substituting starch with oleic acid was DS = 0.13. The DSC (Differential Scanning Calorimeter) analysis proved that the enzymatic modification of starch caused the thermal characteristics of the product obtained to change. The heat appearing specific for the starch oleate phase transition was three times lower than that of the native starch. The correlation was also determined between rheological properties of water suspensions of starch and starch oleate and temperature. The starch oleate was characterized by a rapid increase in its viscosity during the initial phase of heating and, as the temperature rose, by a slow decrease in its viscosity.
W niniejszej pracy przeprowadzono reakcję enzymatycznej estryfikacji naturalnej skrobi ziemniaczanej kwasem oleinowym w środowisku tert-butanolu z wykorzystaniem jako biokatalizatora handlowego preparatu immobilizowanej lipazy. Materiał wyjściowy, jak i powstałe modyfikaty poddano analizom w celu oznaczenia ich wybranych właściwości. W reakcji 6 i 12 tygodniowej enzymatycznej estryfikacji oraz w wyniku 6 i 12 tygodniowego przetrzymywania substratów w środowisku kwasu oleinowego uzyskano 4 różne modyfikaty, w tym 2 estry o stopniu podstawienia DS 0,25 i 0,83. Na podstawie przeprowadzonej 2 czynnikowej analizy wariancji porównano między sobą wybrane właściwości reologiczne oraz termiczne otrzymanych modyfikatów oraz porównano je testem t-Studenta z właściwościami materiału wyjściowego (skrobi naturalnej). Stwierdzono istotny wpływ metody wytwarzania modyfikatów na ciepła właściwe przemian fazowych. Dla oleinianu skrobi było one prawie 3-krotnie niższe od ciepła właściwego kompleksu skrobi, które kształtowało się na poziomie -5,98 J·g⁻¹. Wykonane pomiary reologiczne przy pomocy reometru Haake RS 50 Rheostress wykazały między innymi, iż wszystkie badane substancje są cieczami nienewtonowskimi.
Badane sacharydy poddano reakcji enzymatycznej transestryfikacji kwasem oleinowym z użyciem immobilizowanej lipazy z drożdży Candida antarctica w środowisku tert-butanolu. W dalszym etapie dokonano analizy właściwości otrzymanych produktów. Metodą rezonansu magnetycznego ¹H-NMR dokonano analizy wiązań chemicznych występujących w badanych preparatach. W celu oznaczenia grup funkcyjnych występujących w uzyskanych związkach wykonano analizę absorpcyjnej spektroskopii FTIR. Charakterystyki termiczne preparatów wyznaczono przy użyciu różnicowego kalorymetru skaningowego DSC. W wyniku procesu enzymatycznej transestryfikacji wybranych estrów sacharydów kwasem oleinowym z zastosowaniem lipazy pochodzenia mikrobiologicznego, w czasie 10 dni, uzyskano modyfikaty różniące się właściwościami. Przetrzymywanie skrobi acetylowanej z kwasem tłuszczowym w środowisku tert-butanolu, bez użycia lipazy, spowodowało powstanie kompleksu skrobia - kwas oleinowy. Stopień podstawienia DS produktu transestryfikacji skrobi acetylowanej i kwasu oleinowego wynosi 0,90 i był dwukrotnie mniejszy niż stopień podstawienia wyjściowej próby skrobi acetylowanej - 1,96 i skrobi acetylowanej skompleksowanej z kwasem oleinowym - 1,81. Jednocześnie uzyskane modyfikaty różniły się właściwościami termicznymi.
The aim of this study was to determine the properties of single- and double-extruded starch. Single-extruded starch was obtained using a single screw extruder at temperatures of 50–60–70°C, 90–100–120°C and 140–150–170°C, whereas double-extruded starch was obtained after grinding each of the three single-extruded starch samples and their re-extrusion at temperatures of 90–100–120°C and 140–150–170°C. The samples were determined for solubility in water and absorption capacity at a temperature of 30 and 80°C. Flow curves of the prepared pastes were plotted. Properties of double- -extruded potato starch differed from those of the single-extruded starch. The study shows that the extent and direction of these changes depended on the number of the conducted extrusion processes and on their temperatures. Each successive process of extrusion and the increase in process temperatures resulted in an increased solubility of the preparations and a decrease in their water absorption capacity. Values of the rheological properties of pastes prepared from double-extruded potato starch were lower than those of the pastes produced from single-extruded potato starch.
Substratami w reakcji były: rozfrakcjonowana pod względem wielkości gałeczek skrobia (frakcje: 0-20 µm, 20-32 µm; 45-63 µm), skrobia niefrakcjonowana oraz kwas oleinowy. Katalizatorem reakcji był handlowy preparat lipazy pochodzącej z drożdży Candida antarctica - Novozymes 435. Trwającą 42 dni reakcję prowadzono w środowisku apolarnego rozpuszczalnika organicznego - tert- butanolu w temp. 60°C. Powstającą w wyniku reakcji estryfikacji wodę usuwano za pomocą sita molekularnego. W uzyskanych modyfikatach określono stopień podstawienia reszt glukozowych w łańcuchu skrobiowym resztami kwasu oleinowego. Powstałe estry poddano analizie termicznej (DSC) oraz określono ich stopień scukrzenia pod wpływem enzymów amylolitycznych. Estry powstałe w wyniku estryfikacji skrobi kwasem oleinowym różniły się właściwościami w zależności od wielkość gałeczek skrobi użytej do sporządzenia preparatów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.