Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 51

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było określenie wpływu fruktanów na twardość miękiszu chleba pszenno-żytniego. W pieczywie z udziałem fruktanów 8, 10 lub 12% mąki zastępowano mączką topinamburową lub preparatami fruktooligosacharydów (FOS) i muliny. Pieczywo z fruktooligosacharydami charakteryzowało się mniejsza twardością miękiszu w odniesieniu do chleba wzorcowego. Im wyższy zastosowano dodatek FOS tym niższą twardością odznaczał się miękisz chleba. Niekorzystnie na teksturę chleba wpłynął dodatek preparatu inuliny. Pieczywo z udziałem mączki topinambur owej charakteryzowało się zbliżoną lub niższą twardością miękiszu od chleba wzorca.
Podstawowymi aktami prawnymi regulującym przepisy związane z produkcją i obrotem żywnością w Polsce są Ustawa o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia z dnia 11 maja 2001 roku z późniejszymi zmianami oraz Ustawa z dnia 6 września 2001 roku o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością z późniejszymi zmianami. Głównym celem tych aktów, zbieżnym z celami prawa unijnego, jest ochrona zdrowia i życia człowieka poprzez określenia wymagań w zakresie produkcji i obrotu żywnością. Szczegółowe wymagania dotyczące produkcji żywności, wewnętrznej i urzędowej kontroli środków spożywczych, stosowanych substancji dodatkowych, znakowania żywności zostały określone w Rozporządzeniach Ministrów Zdrowia oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
W pracy przedstawiono przegląd najnowszego piśmiennictwa krajowego i zagranicznego dotyczącego pochodzenia i charakterystyki botanicznej topinamburu (Helianthus tuberosus L.), zawartości składników odżywczych w bulwach tej rośliny oraz możliwości jej wykorzystania. Szczególną uwagę zwrócono na zawartość inuliny i jej pochodnych fruktooligosacharydów, z powodu których bulwy topinamburu znalazły zastosowanie do produkcji żywności funkcjonalnej.
Omówiono i porównano zwyczaje żywieniowe młodzieży w wieku 15-16 lat w zależności od płci, miejsca zamieszkania i wskaźnika BMI. Najczęściej spożywanymi przez uczniów posiłkami były: obiad, kolacja i śniadanie. Większą regularnością spożywania posiłków cechowali się mężczyźni. Wśród najczęściej popełnianych błędów żywieniowych należy wymienić m.in. częste pojadanie pomiędzy posiłkami. Wśród spożywanych produktów, młodzież bardzo rzadko piła mleko, spożywała ciemne pieczywo, ryby czy suche nasiona roślin strączkowych.
Celem pracy było określenie zawartości związków fenolowych oraz aktywności przeciwutleniajacej gotowych do spożycia deserach dla niemowląt. Materiał do badań stanowiło sześć rodzajów deserów owocowych zakupionych w handlu detalicznym w 2008 roku, w których oznaczono zawartość suchej masy, zawartość związków fenolowych i poziom aktywności przeciwutleniajacej na podstawie zdolności wygaszanie wolnego rodnika ABTS∙. Największym udziałem suchej masy charakteryzował się mus z jabłek moreli i bananów (16,9%). Pod względem zawartości związków fenolowych wyróżniał się krem z jabłek i dzikiej róży (186,3 mg/100 g) oraz jabłuszka z owocami leśnymi (170,7 mg/100 g). Najwyższą aktywność antyoksydacyjną wśród deserów oznaczono w kremie z jabłek i dzikiej róży (14,2 μmol Trolox/g) oraz musie jabłkowym z brzoskwiniami (12,8 μmol Trolox/g). Pojemność przeciwutleniajaca pozostałych przecierów była nieco mniejsza i wahała się w granicach 11,4-11,7 μmol Trolox/g.
Celem pracy było porównanie zawartości fruktanów we wzorcowym chlebie mieszanym oraz w chlebie z 8% udziałem FOS, inuliny i mączki z bulw topinamburu odmiany Violet de Rennes. Zawartość fruktanów w chlebie wzorcowym wynosiła 1,4 g/100 g s.m. Wszystkie zastosowane dodatki spowodowały istotny statystycznie wzrost poziomu tych związków, największy w chlebie z udziałem inuliny (6,7 g/100 g s.m.). W tym pieczywie stwierdzono także najmniejsze obniżenie zawartości fruktanów podczas produkcji (33%), a największe w chlebie z dodatkiem FOS (43%).
Badania przeprowadzono w celu określenia zmian zachodzących w zawartości błonnika pokarmowego w warzywach kapustnych pod wpływem obróbki cieplnej. Analizom poddano brokuł i kalafior gotowane na parze oraz konwencjonalnie - w wodzie. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że zarówno metoda gotowania, jak i rodzaj warzywa istotnie wpływają na zawartość błonnika pokarmowego ogółem oraz jego poszczególnych frakcji w badanych warzywach. Brokuł poddany gotowaniu w wodzie : charakteryzował się większą redukcją zawartości błonnika pokarmowego ogółem w porównaniu do kalafiora, tj. z poziomu 4,96 g/100 g świeżego produktu do 4,32 g/100 g produktu gotowanego. Surowe warzywa zawierały przede wszystkim rozpuszczalną frakcję błonnika (SDF), z zachowaniem niewielkiego udziału frakcji nierozpuszczalnej (IDF). Podczas obróbki cieplnej udział SDF obniżał się przy jednoczesnym wzroście zawartości IDF. Największe różnice zaobserwowano pomiędzy brokułem surowym a ugotowanym na parze. Zawartość frakcji IDF w brokule surowym wynosiła 0,32 g/100 g, natomiast po procesie gotowania na parze wartość ta wzrosła do 1,55 g/100 g.
Celem pracy była ocena zwyczajów żywieniowych młodzieży w zakresie spożywania potraw bogatych w tłuszcz i cholesterol w zależności od płci, miejsca zamieszkania i wskaźnika wzrostowo-wagowego BMI (Body Mass Indeks). Badania zostały przeprowadzone jesienią 2005 roku. Objęto nimi 890 uczniów szkół panadgimnazjalnych wieku 17-20 lat. Ankietowani (bez względu miejsce zamieszkania i wartość wskaźnika BMI) rzadko korzystali z informacji umieszczanej na etykiecie dotyczącej zawartości tłuszczu w produkcie. Istotnie częściej robiły to dziewczęta aniżeli chłopcy. Większość uczniów nie zwracała uwagi na ilość tłuszczu w spożywanym mleku czy twarogu oraz wybierała zupy zabielane śmietaną. Mleko pełnotłuste częściej spożywały uczennice, mieszkańcy wsi oraz osoby z prawidłową masą ciała. Około 1/3 badanych spożywała wieprzowinę oraz jaja sporadycznie, natomiast często potrawy smażone. Do smarowania pieczywa młodzież równie chętnie stosowała margarynę jak i masło. Do smażenie potraw ankietowani natomiast najczęściej wykorzystywali tłuszcze roślinne.
Background. The aim of this study was to compare total polyphenol contents and antioxidant activity of three species of cruciferous vegetables grown under diversified ecological conditions for three consecutive years. Material and methods. Methanol extracts were prepared to be used to determine (spectrometrically) the content of total phenolics, using the Folin-Ciocalteau reagent and antioxidant activity by identifying the sample’s ability to extinguish an ABTS,+ free radical. Results. Ali these species of cruciferous vegetables contained similar total polyphenols amounts regardless of its origin. Only red cabbage from organic farms was characterized by significantly higher antioxidant activity compared to vegetables purchased from local retailers in Cracow and similar or those cultivated near the steelworks. In white cabbage from farms located in a former steelworks protection zone a higher antioxidant activity was found than in organically grown vegetables and similar to that in vegetables available in retail. Brussels sprouts was characterised by a similar antioxidant activity regardless of its origin. Conclusions. On the basis of the present study, it cannot be concluded that organically grown cruciferous vegetables generally have higher contents of health-promoting secondary metabolites in comparison with the conventionally cultivated ones.
Ponad dwie trzecie badanych uczniów stosowało suplementację diety niezależnie od pici. Częściej spożywanie preparatów witaminowych deklarowały osoby mieszkające w mieście, z prawidłowym wskaźnikiem BMI oraz uczniowie z niedowagą. Młodzież spożywająca mleko i jego przetwory, warzywa i owoce, produkty zbożowe z pełnego przemiału sporadycznie stosowała suplementację diety lub robila to nie regularnie.
Celem pracy było określenie wpływu odmiany i terminy zbioru na skład chemiczny bulw topinamburu (Helianthus tuberosus L.). Materiał badawczy stanowiły bulwy dwóch odmian: Albik i Rubik, uprawiane w latach 2000-2002 w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie. Bulwy zbierano dwukrotnie w ciągu roku tj. jesienią i wiosną po zimowym przechowywaniu w glebie. W materiale badawczym oznaczono zawartość, suchej masy, białka, związków mineralnych w postaci popiołu, glukozy, fruktozy, sacharozy, fruktanów, błonnika pokarmowego, witaminy C, związków fenolowych, azotanów (V) i (III). Przeprowadzone badania wykazały istotne zróżnicowanie zawartości oznaczonych składników zależne zarówno od odmiany, jak i terminu zbioru bulw. Bulwy zbierane wiosną zawierały więcej glukozy, fruktozy, sacharozy, błonnika pokarmowego, związków fenolowych oraz azotanów(V). Wyższą zawartością fruktanów, witaminy C oraz azotanów(III) odznaczały się natomiast bulwy zbierane jesienią.
Witaminy i składniki mineralne w postaci preparatów przyjmowały wiosną 64 osoby, natomiast jesienią 53, co stanowiło około 29,5% respondentów. Nie zaobserwowano znaczących różnic w suplementacji w zależności od płci ankietowanych ani od miejsca ich zamieszkania. Wśród preparatów witaminowych uczniowie gimnazjum najczęściej sięgali po witaminę C, natomiast wśród składników mineralnych szczególną uwagę zwracali na wapń oraz magnez.
Celem pracy było określenie wpływu terminu zbioru na zawartość glukozy, fruktozy, sacharozy, fruktanów oraz włókna pokarmowego w bulwach topinamburu. Materiał badawczy stanowiły bulwy dwóch odmian Albik i Rubik uprawianych w latach 2000 i 2001, zbieranych w dwóch terminach jesienią i wiosną. Bulwy badanych odmian topinamburu charakteryzowały się niska zawartością glukozy i fruktozy, a wysoką sacharozy, fruktanów oraz włókna pokarmowego. Wyższy poziom sacharozy oraz włókna pokarmowego stwierdzono w bulwach zbieranych wiosną. Odwrotna tendencją zaobserwowano pod względem zawartości cukrów redukujących oraz fruktanów.
Celem pracy była próba oceny zwyczajów żywieniowych młodzieży losowo wybranych szkół średnich i pomaturalnych w Rzeszowie. Ocenę zwyczajów przeprowadzono metodą ankietową. Ankietę wypełniło 778 kobiet i 380 mężczyzn z pięciu różnych typów szkół. Blisko 3/4 ankietowanych spożywało I śniadanie, także znaczący odsetek uczniów preferował spożywanie 3 albo 5 posiłków. Spośród badanych grap produktów spożywczych właściwie kształtowało się spożycie jedynie w grupie owoców i warzyw. Za najbardziej zadowalające należy uznać zwyczaje żywieniowe uczniów techników gastronomicznych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.