W warunkach różnych środowisk Dolnego Śląska, na terenie sześciu Stacji Doświadczalnych Oceny Odmian (SDOO), tj. Krościna Mała, Naroczyce, Pawłowice, Tarnów, Tomaszów Bolesławiecki i Zybiszów, w latach 2007/2008 i 2009/2010 prowadzono ścisłe doświadczenia polowe. Badano zmienność plonu i cech jakościowych 6 odmian rzepaku ozimego: 3 populacyjne - Castille, Casoar, Cadeli i 3 mieszańcowe - Extend Fp Nelson Fp Toccata Fj Doświadczenia prowadzono na tym samym poziomie agrotechniki z zastosowaniem standardowych dawek nawożenia i chemicznej ochrony w czterech powtórzeniach, metodą losowanych bloków na poletkach o powierzchni 12 m2. Na potrzeby niniejszej pracy wybrano najlepszą pod względem większości badanych cech ilościowych i jakościowych odmianę populacyjną - Casoar i mieszańcową - Nelson Fr Dokonano także porównania średnich dla grup odmian populacyjnych i mieszańcowych w interakcji z miejscowościami. Badane odmiany i grupy odmian wykazywały duże różnice w plonowaniu. Istotnie wyżej plonowały odmiany mieszańcowe niż populacyjne, jednak środowisko różnicowało plony nasion w większym stopniu niż czynnik genetyczny. W najlepszym środowisku efekt heterozji wyrażony wzrostem plonu nasion wynosił 19,2%. Środowisko wywarło istotny wpływ na zawartość w oleju kwasów tłuszczowych i tokoferoli oraz plastochromanolu-8 (PC-8). Czynnik genetyczny kształtował w nasionach zawartość glukozynolanów, alfa- i gamma-tokoferolu, a w oleju większości badanych kwasów tłuszczowych.