Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przeanalizowano problem prowadzenia działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW) we wschodniej Polsce na przykładzie powiatu biłgorajskiego. Od 2004 do 2008 roku działalność rolnicza na obszarach ONW wzrosła z 5444 (40,0% ogółu zarejestrowanych) gospodarstw do 6001 (40,2%). W 2008 r. w stosunku do roku poprzedniego w powiecie biłgorajskim odnotowano niewielki spadek liczby gospodarstw prowadzących działalność na ONW (z 6046 do 6001). W latach 2004-2008 pomoc finansowa z tytułu wspierania gospodarowania na ONW wynosiła rocznie ok. 5 mln zł (od 4,7 do 5,4 mln zł) i stanowiła od 14 do 17% w stosunku do płatności bezpośrednich i uzupełniających. Powierzchnia użytków rolnych (ONW), na których prowadzona była działalności rolnicza systematycznie wzrastała (z 26 509 do 30 194 ha). Wspieranie działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem rolników ze względu na łatwą dostępność i wysokość środków finansowych.
Przeanalizowano różnicowanie działalności gospodarczej na obszarach wiejskich we wschodniej Polsce (województwo lubelskie) na przykładzie powiatu biłgorajskiego w latach 2003-2008. W działaniu „Różnicowanie działalności gospodarczej na obszarach wiejskich” (SAPARD) uczestniczyło 27 gospodarstw. Na „Tworzenie źródeł dodatkowego dochodu w gospodarstwach rolnych” i „Tworzenie miejsc pracy na obszarach wiejskich” złożono odpowiednio 9 i 18 wniosków na kwotę 306 i 1996 tys. zł. Najwięcej projektów dotyczyło celu działania „Usługi związane z turystyką i wypoczynkiem” (55,6%). Z działania „Różnicowanie działalności rolniczej i zbliżonej do rolnictwa w celu zapewnienia różnorodności działań lub alternatywnych źródeł dochodów” (SPO) skorzystało 70 beneficjentów na kwotę 4244 tys. zł, a głównym celem były „drobne usługi na rzecz mieszkańców obszarów wiejskich” (43,5%). W PROW 2007-2013 w ramach „Różnicowania w kierunku działalności nierolniczej” uczestniczyło 20 gospodarstw. Najwięcej projektów dotyczyło agroturystyki (35,0%) oraz usług związanych z turystyką i wypoczynkiem (15,0%).
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Produkcja owoców miękkich w powiecie biłgorajskim

100%
Przeanalizowano rozwój produkcji owoców miękkich we wschodniej Polsce na przykładzie powiatu biłgorajskiego. W 2008 roku prodUkcją owoców miękkich zajmowało się 1S87 gospodarstw (9,ł% ogółu), które prowadziły uprawy na powierzchni 8S2,69 ha użytków rolnych (0,S%). W analizowanym powiecie odnotowano znaczny wzrost powierzchni upraw malin (z 272 ha w 2004 r. do 714,93 ha w 2008 r.). Nastąpił natomiast spadek upraw truskawek (z 269 ha w 2004 r. do 137,76 ha w 2008 r.). Średnia powierzchnia zajęta pod uprawy malin i truskawek wyniosła odpowiednio 0,4 i 0,09 ha. Przeprowadzone badania wskazują na wzrost zainteresowania produkcją owoców miękkich. Uzyskana produkcja w całości została skierowana do przetwórstwa. Na terenie powiatu funkcjonuje jeden przetwórca i 6 podmiotów skupujących. Działa jedna grupa producentów rolnych, która zajmuje się skupem owoców miękkich z gospodarstw i jednocześnie przygotowuje się do ich przetwórstwa. W obecnych uwarunkowaniach najważniejszym czynnikiem decydującym o rozwoju gospodarstw produkujących owoce miękkie są zachęcające dopłaty do powierzchni upraw oraz rozwój przetwórstwa.
Celem pracy jest porównanie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej przez osoby objęte powszechnym systemem ubezpieczeń społecznych i ubezpieczeniem społecznym rolników w latach 2013-2017. W pierwszym przypadku uwzględniono ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne oraz składki na fundusz pracy. Ubezpieczenia społeczne rolników określono na podstawie ubezpieczeń emerytalno-rentowych, chorobowych, wypadkowych i macierzyńskich. Miesięczne składki na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą były ponadtrzykrotnie wyższe w powszechnym systemie ubezpieczeń (ZUS). Natomiast po uwzględnieniu składek na ubezpieczenia zdrowotne i fundusz pracy pięciokrotnie przewyższały koszty ubezpieczeń społecznych rolników (KRUS). Udział składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w dochodach osób rozpoczynających pozarolniczą działalność gospodarczą był ponaddwukrotnie wyższy niż w dochodach osób ubezpieczonych w KRUS.
Celem badań była ocena możliwości analizy przestrzennej w zakresie stanu technicznego urządzeń melioracyjnych na terenach użytkowanych rolniczo. Przedstawiono sposoby lokalizacji i pomiaru tych urządzeń oraz ich otoczenia. Przebadano ten proces z wykorzystaniem technologii GIS (System Informacji Geograficznej) - skomputeryzowane techniki systemu informacji geograficznej, włączając w to odwzorowania lotnicze i satelitarne. Wizualizacja danych działki ewidencyjnej na monitorze dostarczy kontrolerowi danych informacji na temat jej geometrii, sąsiadujących działek ewidencyjnych, umożliwi pomiar powierzchni kwalifikujących się do oceny oraz wyłączonych z powodu innego niż rolnicze wykorzystania części lub całości działki. Dane gromadzone w systemie informatycznym ZSZiK stanowią ważne narzędzie monitorowania sektora rolnego. Mogą dostarczać informację z dokładnością do pojedynczej działki ewidencyjnej położonej na obszarach zagrożonych. Scentralizowanie danych w systemie ZSZiK pozwala na wyselekcjonowanie obszarów w strefach specjalnych, szczególnie narażonych na różnego rodzaju niebezpieczeństwa. Przypuszczalnie monitorowanie zmian infrastruktury technicznej na terenach rolniczych poprzez komputerowy system ZSZiK znacznie obniżyłoby koszty obsługi dyrektyw UE i krajowych. Dane graficzne w systemie mogą efektywnie wspomagać proces wyjaśnień rozbieżności powstałych w wyniku przeprowadzonych kontroli stanu technicznego urządzeń melioracyjnych. Możliwe jest prowadzenie różnych analiz z wykorzystaniem atrybutów dostępnych w bazach danych, a ich wyniki oraz prezentacja stanowią doskonałe narzędzie dla jednostek badawczych do sprawozdawczości i prognozowania. Scentralizowanie danych w systemie ZSZiK pozwala na wyselekcjonowanie obszarów i urządzeń melioracyjnych położonych w strefach specjalnych lub wskazanie obszarów, na których występuje zagrożenie.
W pracy przedstawiono aktualne organizacyjno-prawne uwarunkowania budowy wiejskich oczyszczalni ścieków. Opisano proces budowy, od podjęcia pierwszej decyzji przez władze gminy, aż do jej zakończenia i rozpoczęcia eksploatacji. Przedstawiono koszt budowy i źródła finansowania inwestycji w poszczególnych latach budowy, gdzie udział środków własnych gminy wyniósł 28,81%, udział mieszkańców 2,88%, dotacja stanowiła 27,13% oraz pożyczka preferencyjna 41,18%. Całkowity koszt budowy oczyszczalni nie przekroczył 2,5 min PLN. Warunkiem koniecznym ubiegania się o dofinansowanie było przede wszystkim udokumentowane posiadanie środków własnych w wysokości około 50% kosztów inwestycji. Budowa oczyszczalni ścieków trwała od 1997 r. do 2000 r., a czas realizacji zależał od uzyskania decyzji administracyjnych, ale przede wszystkim od pozyskania środków finansowych pozabudżetowych.
Celem badań było określenie związków pomiędzy kosztami użytkowania środków mechanizacji a nakładami na produkcyjne środki obrotowe w gospodarstwach rodzinnych. Badaną zbiorowość gospodarstw podzielono według kryterium kwoty pomocy, powierzchni UR, wielkości ekonomicznej (ESU) i dochodu przedsiębiorstwa. Koszty użytkowania środków technicznych obejmowały zakup paliw i smarów, części wymiennych, materiałów do napraw, opłaty za energię elektryczną i za usługi naprawcze. Po stronie nakładów uwzględniono poziom zaangażowania produkcyjnych środków obrotowych: nasiona i sadzeniaki, nawozy mineralne, środki ochrony roślin, pasze, pasze na 1 DJP zwierząt, zakup zwierząt i usługi weterynaryjne. Wskaźnik kosztów użytkowania środków mechanizacji w stosunku do nakładów na produkcyjne środki obrotowe kształtował się na poziomie 40%. W gospodarstwach o wyższej kwocie pomocy i wielkości ekonomicznej obserwowano istotne zmniejszanie relacji kosztów użytkowania środków mechanizacji do nakładów na produkcyjne środki obrotowe.
Celem badań było określenie kosztów eksploatacji środków technicznych oraz ich wpływu na dochód przedsiębiorstwa. W latach 2004-2009 przebadano 70 gospodarstw rolnych z powiatu biłgorajskiego korzystających z dofinansowania UE na modernizację techniczną. Roczne średnie wykorzystanie środków mechanizacji rolnictwa przedstawiono, jako liczbą godzin pracy na maszynę. Do określenia kosztów eksploatacji środków technicznych badaną zbiorowość gospodarstw podzielono według kryterium kwoty pomocy, powierzchni UR, wielkości ekonomicznej (ESU) i dochodu przedsiębiorstwa. Dochód przedsiębiorstwa rolniczego brutto obliczono jako różnicę bilansową pomiędzy wartością produkcji towarowej netto i innymi przychodami a kosztami bezpośrednimi i pośrednimi (wartość dodana brutto), pomniejszoną o podatki, ubezpieczenia, świadczenia i inne niematerialne nakłady na produkcję. W grupie uszeregowanej według kwoty pomocy stwierdzono największe koszty eksploatacji w kategorii gospodarstw do 50 tys. zł oraz 50- 100 tys. zł. Wraz ze wzrostem kwoty pomocy, powierzchni UR i wielkości ekonomicznej, malały koszty eksploatacji w przeliczeniu na ha UR, natomiast wzrost dochodu przedsiębiorstwa powodował równoczesny wzrost kosztów eksploatacji, ponieważ był powiązany z wyższą skalą produkcji.,
Dokonano oceny wpływu wykształcenia i wieku rolników na podejmowanie decyzji o przystępowaniu do programów unijnych. Analizowano wnioski inwestycyjne o przyznanie środków finansowych w latach 2002-2009 złożone przez rolników z pow. biłgorajskiego do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR).
W pracy dokonano oceny stanu, przebiegu realizacji i zaangażowania gospodarstw rolnych w problemy ochrony gleb i wód we wschodniej Polsce na przykładzie powiatu biłgorajskiego. Analizy przeprowadzono dla okresu 2004-2008 na podstawie danych statystycznych z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Biłgoraju. Analiza danych wykazała, że następuje spadek zainteresowania rolników pakietem „ochrona gleb i wód”. Powodem jest obniżenie dopłat powierzchniowych. Aktualne dofinansowanie do powierzchni tego typu upraw nie w pełni rekompensuje poniesione koszty. Część rolników może uważać, że stanowi to dla nich pewną formę degradacji, gdy z producenta rolnego stają się opiekunem przyrody. Autor stwierdza, że bardzo ważne staje się podnoszenie świadomości rolników o znaczeniu działań na rzecz ochrony środowiska oraz wprowadzenie premii zachęcającej do podejmowania takich działań. Większość działań związanych z ochroną środowiska ma charakter wieloletni, a ich realizacja powinna w sposób trwały wpływać na zrównoważony i wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich.
Celem pracy było porównanie związków pomiędzy wartością technicznych środków pracy a nakładami siły roboczej, co umożliwiło określenie poziomu technicznego uzbrojenia pracy i systemu produkcyjnego gospodarstw. W latach 2004-2009 przebadano 70 gospodarstw rolnych, które podzielono na grupy według: kwoty pomocy, powierzchni użytków rolnych, wielkości ekonomicznej i dochodu przedsiębiorstwa. Większe obszarowo i ekonomicznie gospodarstwa były w mniejszym stopniu obciążone pracą na jednego pracownika przeliczeniowego. Równocześnie wykazywały większy wskaźnik poziomu technicznego uzbrojenia pracy i stopnia mechanizacji. Natomiast skuteczność uzbrojenia procesu pracy we wszystkich grupach gospodarstw była największa w najwyższych kategoriach badanej zbiorowości. Odwrotnie wartość odtworzeniowa środków mechanizacji – wzrastała wraz ze zmniejszaniem się obszaru gospodarstwa i taką tendencję zaobserwowano w pozostałych kategoriach grupowanych gospodarstw. Wysokie koszty uzbrojenia stanowiska pracy, wysokie wskaźniki stopnia mechanizacji oraz niskie relacje kosztów użytkowania środków technicznych pozwalają ocenić występujące w tych gospodarstwach systemy produkcyjne jako kapitałochłonne.
Badania wykonano w mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków, typu SBR (Sekwencyjny Biologiczny Reaktor) o przepustowości 365 m³·d⁻¹. Optymalizacja procesu oczyszczania polegała głównie na ustawieniu czasu faz oraz recyrkulacji wewnętrznej osadu czynnego. Dla cyklu I, w którym fazy wynosiły: napowietrzanie - 360 min, sedymentacja - 30 min, spust - 25 min, odnotowano dużą zawartość tlenu rozpuszczonego w komorze bezciśnieniowej reaktora wielofunkcyjnego. Dla cyklu II, w którym poszczególne fazy oczyszczania trwały: napowietrzanie - 150 min, sedymentacja - 250 min, spust - 10 min, zawartość tlenu rozpuszczonego była niższa. W cyklu I, azot ogólny w ściekach po oczyszczalni został przekroczony ponad wartość dopuszczalną. Zużycie energii elektrycznej w cyklu II było o 53,2 kWh·d⁻¹ niższe niż w cyklu I. Przy badaniu wpływu ilości osadu recyrkulowanego na skuteczność oczyszczania ścieków stwierdzono, że średnia zawartość tlenu rozpuszczonego w komorze rozdzielczej reaktora po 20% recyrkulacji była właściwa, natomiast po 40% znacznie wzrosła. Zawartość azotu azotanowego, w ściekach po oczyszczalni, przy 20 i 40% recyrkulacji, wyniosła odpowiednio 14,5 i 4,9 mg NO₃·dm⁻³. Odnotowano dla azotu amonowego i ogólnego niższe stężenie w ściekach po oczyszczalni przy 40% recyrkulacji osadu czynnego.
Celem pracy jest określenie efektywności stosowania środków technicznych w odniesieniu do produkcji towarowej netto i kwoty pomocy w gospodarstwach rodzinnych. W latach 2004-2009 przebadano 70 gospodarstw rodzinnych, które podzielono na grupy według: kwoty pomocy, powierzchni użytków rolnych, wielkości ekonomicznej i dochodu przedsiębiorstwa. Analiza relacji pomiędzy uzyskiwanymi efektami produkcyjnymi a ponoszonymi nakładami pozwoliła określić efektywność zaangażowanych środków mechanizacji. Efektywność stosowania środków technicznych (JZ/kosztu użytkowania maszyn) zwiększała się wraz ze wzrostem kwoty pomocy, a różnice pomiędzy największą i najmniejszą kwotą były ponadtrzykrotne. Wskaźnik efektywności techniki rolniczej (kwoty pomocy/kosztu użytkowania maszyn) najwyższy był w gospodarstwach o powierzchni 50-70 ha UR, kwocie pomocy 100-150 tys. zł oraz wielkości ekonomicznej 16-40 ESU. Efektywność w odniesieniu do kwoty pomocy i odtworzeniowej wartości maszyn, była największa w gospodarstwach o najwyższych kryteriach wartości podziału.
W pracy przedstawiono wpływ ilości usuwanego osadu nadmiernego (średnio 24 i 45 kg s.m.·d⁻¹) na efekty oczyszczania ścieków w mechaniczno-biologicznej oczyszczalni typu SBR. Sekwencyjne biologiczne reaktory (SBR) są to komory osadu czynnego, gdzie cały proces oczyszczania oraz separacji oczyszczonych ścieków od kłaczków osadu, zachodzi cyklicznie w jednym zbiorniku. Skuteczność oczyszczania ścieków dla badanych zakresów wyniosła ponad 90%, tylko azotu ogólnego oraz fosforu ogólnego przy usuwaniu 24 kg s.m.·d⁻¹ osadu nadmiernego była poniżej 90%. W żadnym przypadku stężenia wskaźników i składników zanieczyszczeń nie przekroczyły dopuszczalnych wartości. Wzrost ilości usuwanego osadu nadmiernego z 24 do 45 kg s.m.·d⁻¹, przy określonym poziomie przepływających ścieków (70 m3·d⁻¹), wskazuje na prawidłowy proces oczyszczania. Zwiększone odprowadzanie osadu powodowało skuteczniejsze usuwanie azotu ogólnego i fosforu ogólnego ze ścieków, ale pogarszało azotu amonowego. W wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że decydujące znaczenie miał wiek osadu, który powinien optymalnie wynosić 20 dni.
Przeanalizowano 70 gospodarstw rolnych w okresie przed i po otrzymaniu pomocy ze środków UE, które uszeregowano pod względem kwoty pomocy. Dynamikę zmian strukturalnych w gospodarstwach rolnych określono na podstawie wskaźników techniczno-ekonomicznych, w tym: wartości odtworzeniowej środków mechanizacji, poziomu uzbrojenia technicznego pracy, mocy zainstalowanej, nakładów pracy uprzedmiotowionej, nakładów pracy ludzkiej, uzbrojenia pracownika, uzbrojenia energetycznego pracy, stopnia mechanizacji według Zaremby i produkcji towarowej netto.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.