Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Określono wpływ procesu prażenia stosowanego podczas produkcji kaszy gryczanej na ogólną zawartość białka oraz aminokwasów egzo- i endogennych. Materiał doświadczalny stanowiło: ziarno gryki przed prażeniem (GPRP) oraz ziarno gryki po prażeniu (GPOP). Prażenie prowadzono w kotłach przemysłowych w czasie 1 godz. W pierwszych 15 min ziarno poddawane było procesowi nawilżania, a następnie procesowi prażenia (czas 45 min, temp. 130°C, ciśnienie 5-5,5 bara). W celu usunięcia nadmiaru wilgotności ziarno gryki umieszczano w płytkich zbiornikach i przetrzymywano go w temperaturze pokojowej przez 24 godz. Ogólną zawartość białka określono wykorzystując zestaw urządzeń Kjeltec firmy Tecator. Analizę składu aminokwasowego przeprowadzono metodą chromatografii jonowymiennej przy użyciu analizatora aminokwasów AAA T 339 firmy Microtechna Praha. Wypełnienie kolumny stanowił jonit o nazwie handlowej „Ostion LGANB”. Ziarno gryki po prażeniu cechowało się wyższą ogólną zawartością białka (11,17 g·100 g-1 s.m.) niż ziarno gryki przed prażeniem (12,52 g·100 g-1 s.m.). Spośród aminokwasów w największej ilości występował kwas glutaminowy (19,54 g·100 g-1 s.m. białka), w najmniejszej zaś metionina (0,92 g·100 g-1 s.m. białka). Proces prażenia wpłynął na obniżenie zawartości większości z przebadanych aminokwasów, za wyjątkiem proliny.
W ramach pracy analizowano wpływ procesu fermentacji mlekowej na właściwości antygenowe łubinowych ekstraktów globulinowych. Zdolność globulin łubinowych do wiązania przeciwciał IgE z surowicy osób mających zawodowy kontakt z łubinem badano przy użyciu metody immunoblottingu. Na podstawie wykonanych doświadczeń stwierdzono, że zastosowany proces technologiczny spowodował zmiany jakościowe profilu białkowego badanych preparatów łubinowych, co w efekcie obniżyło potencjał immunogenny globulin łubinowych.
Jedynym sposobem leczenia osób cierpiących na celiakię jest eliminacja z diety produktów zawierających białka glutenowe. Poszukiwane są nowe źródła pożywienia niezawierające białek glutenowych, do których może należeć pałka wodna (Typha ssp.). Z jej kłączy można pozyskać mączkę, będącą surowcem do wypieku placków chlebowych i ciastek. Celem pracy było określenie zawartości frakcji glutenowej, powodującej reakcję chorobową u osób cierpiących na celiakię, w mączce pozyskanej z kłączy pałki wodnej wąskolistnej. Materiał do badań stanowiły kłącza pałki wodnej wąskolistnej (Typha angustifolia), pobrane w okresie zimowym (styczeń 2009 r.) z trzech różnych zbiorników wodnych: stawu położonego w Puszczy Zielonce (k. Poznania), stawu hodowlanego oraz jeziora w Osiecznej (k. Leszna). Test na obecność glutenu prowadzono metodami immunoenzymatycznymi, wykorzystując produkty firmy R-Biopharm: Cocktail Solution® oraz kit gliadynowy Ridascreen® Gliadin R7001 (AOAC 120601). Zawartość białka ogółem oznaczono metodą Kjeldahla, wykorzystując aparaturę Foss Tecator. Zawartość białka w gliadynowych ekstraktach oznaczono fotometrycznie z wykorzystaniem odczynnika Bradford. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że mączka z kłącza pałki wodnej wąskolistnej nie zawiera peptydów wywołujących celiakię i może być stosowana w produktach przeznaczonych dla osób na nią cierpiących. Zawartość białka ogółem w mączce z kłącza pałki wodnej była zmienna w zależności od miejsca zbioru rośliny. Zawartość białka w ekstraktach mączki z kłącza pałki wodnej nie była skorelowana z zawartością białka ogółem w samej mączce.
W badaniach analizowano wpływ procesu ekstruzji na właściwości antygenowe łubinowych ekstraktów globulinowych. Zdolność globulin łubinowych do wiązania przeciwciał IgE z surowicy osób mających zawodowy kontakt z łubinem badano przy użyciu metody immunoblottingu. Na podstawie wykonanych doświadczeń stwierdzono, że zastosowany proces ekstruzji spowodował zmiany jakościowe profilu białkowego badanych preparatów łubinowych, jednakże nie wpłynął na znaczne obniżenie potencjału immunogennego białek łubinu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.