W latach 2002-2003 na Kolekcji Roślin Rolniczych (52°9’ N; 21°2’ E) Katedry Agronomii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie przeprowadzono ścisłe, jednoczynnikowe doświadczenia polowe z rzepakiem jarym odmiany Licosmos. Celem badań była analiza plonowania roślin rzepaku zależnie od zróżnicowanego zagęszczenia łanu, tj. 40, 60 i 80 roślin·m⁻². Pomiary obejmowały ocenę masy nasion z rośliny oraz elementów jego struktury, tj. liczby łuszczyn na roślinie, liczby nasion w łuszczynie oraz masy 1000 nasion. Pomiary wykonano na 10 kolejnych roślinach z losowo wybranego rzędu w czterech powtórzeniach, z uwzględnieniem oddzielnie pędu głównego oraz rozgałęzień I i II rzędu. Zagęszczenie łanu w zakresie od 40 do 80 roślin·m⁻² wyraźnie różnicowało masę nasion z rośliny, co wskazuje na duże zdolności przystosowawcze roślin rzepaku jarego do zróżnicowanej obsady. Większa masa nasion z roślin rosnących w mniejszym zagęszczeniu była przede wszystkim wynikiem wzrostu liczby łuszczyn na roślinie. Pozostałe elementy struktury plonu, tj. liczba nasion w łuszczynie i masa 1000 nasion, okazały się bardziej stabilne i w niewielkim stopniu zależne od zagęszczenia roślin na jednostce powierzchni.