Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Herba Polonica
|
1992
|
tom 38
|
nr 2
70-77
Badano wpływ 10-krotnie zwiększonych dawek (6 mg/l pożywki) następujących mikroelementów: manganu, miedzi, molibdenu i boru na rozwój Aloe arborescens Mill., plon liści i zawartość związków czynnych. Najwyższe plony surowca otrzymano w wariantach z manganem i borem. Poza tym mangan zwiększał zawartość suchej pozostałości w soku, a obniżał zawartość aloiny. W składzie chemicznym soku z roślin 1, 2 i 3-letnich, jak również pochodzących z różnych wariantów uprawy, nie stwierdzono różnic jakościowych. Przeprowadzone badania wskazują, że Aloë arborescens rozwija się dobrze we wszystkich wariantach uprawy hydroponicznej, dając surowiec wysokiej jakości, a jego plony są kilkakrotnie wyższe od tradycyjnych upraw w ziemi. Pełnowartościowy surowiec można otrzymać już po 2 roku uprawy hydroponicznej.
Celem doświadczeń było określenie możliwości wykorzystania upraw hydroponicznych do produkcji wartościowego surowca w terminie krótszym niż 3 lata, z równoczesnym podwyższeniem plonu. W badaniach zastosowano metodę wrocławską, która jest modyfikacją metody Gericke’go. Podłożem była mieszanina torfu i żużla (3:1). Baseny hydroponiczne o powierzchni 1 m² umieszczone były w ogrzewanej szklarni. Uprawy prowadzono na 3 pożywkach: Gumińskiej, Gericke’go oraz Trufiauta i Hampe’a. Procentową zawartość aloiny oznaczano metodą Thieme’a i Dieza. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że wartościowy surowiec otrzymać można po 2 latach uprawy na pożywce Gumińskiej, a najbardziej odpowiednim terminem zbioru jest lipiec.
Przeprowadzono 4-letnie badania nad wpływem czynników zewnętrznych - warunków atmosferycznych i nawożenia, na zawartość kwasu oleanolowego w kwiatostanach nagietka lekarskiego. Stwierdzono, że najistotniejszy wpływ na zawartość kwasu oleanolowego w surowcu mają warunki klimatyczne. Najwyższe zawartości kwasu oleanolowego od 4,04 do 5,24%, uzyskano w 1980 roku, charakteryzującym się dużą ilością opadów (74 mm) w okresie od maja do września, a najniższe (od 2,24 do 3,15%) w roku 1982, w którym było najwięcej godzin usłonecznienia, ale tylko 21,7 mm opadów (tabela 1). Wpływ nawożenia na zawartość kwasu oleanolowego był znacznie słabszy. W zastosowanych wariantach 2 poziomów nawożenia, maksymalne zawartości uzyskano tylko przy zrównoważonym poziomie NPK (ryc. 1 i 2).
Several years' studies on germination of Catharanthus roseus seeds (Apocynaceae family) are presented. It was found that in Polish climate conditions the hydroponie cultures in the greenhouses are the best method of Catharanthus roseus seed cultures. In these conditions the plants develope and blossom well and abundantly set seeds. The conditions of laboratory estimation were established. Periodical, every month studies of germination ability of seeds from several years showed that in the first year after crop the seeds germinate very well (90-100%). Vitality of seeds keeping in paper bags in the room temperature is al the same level during the following 3 years. In the next years (4 and 5) it depends on weather in the year in which the seeds were set. The seeds maintained the germination ability at the same level or they decreased it even to 35%. Only the seeds keeping in the freeze (-10°C) lose their vitality after 3 years.
Badaniami objęto kolekcję roślin Betonica officinalis L. znajdującą się w Instytucie Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu. Porównano plony ziela i nasion oraz procentową zawartość garbników, polifenolozwiązków i olejku w zielu bukwicy lekarskiej różnego pochodzenia. Badając skład ilościowy i jakościowy olejku metodą chromatografii gazowej otrzymano 32 piki, spośród których na podstawie widm masowych określono 3 związki: kadinen, ftalan i fitol. Najlepszym materiałem do zapoczątkowania upraw wysokoplonującej bukwicy o relatywnie dużej zawartości głównych związków biologicznie czynnych w badanej kolekcji były rośliny pochodzące z ogrodu botanicznego w Debreczynie.
Stosując metodę Farmakopeii Polskiej V oznaczono zawartość olejów w diasporach 11 gatunków roślin zielarskich z rodziny Labiatae = Lamiaceae. Ustalono także cechy fizykochemiczne tych olejów oraz sklad kwasów tłuszczowych. W olejach wszystkich badanych diaspor głównymi kwasami tłuszczowymi były kwas linolowy i a-linolenowy.
Przeprowadzono ścisłe, trzyletnie doświadczenie nad wpływem sposobów zakładania plantacji, terminu zbiorów surowca i wysokości cięcia roślin na plon i zawartość olejku w Hb Salviae officinalis L. z uprawy jednorocznej. Doświadczenie zakładano corocznie przez wysiew nasion wprost do gruntu, przez wysadzanie sadzonek z inspektu oraz wysadzanie sadzonek z rozsadnika. Rośliny ścinano na surowiec w sierpniu, wrześniu i październiku między 1-2 węzłem oraz między 3-4 węzłem. Stwierdzono, że najwyższy plon surowca otrzymuje się zakładając plantację szałwii metodą bezpośredniego siewu nasion do gruntu, zbiorze w połowie października i na wysokości cięcia pomiędzy pierwszym a drugim węzłem. Natomiast największą procentową zawartość olejku stwierdzono w Klęce w sierpniu (1,30%) i we wrześniu w Szczekarkowie (1,66%). Na zawartość olejku w zielu szałwii mają wpływ: termin zbioru surowca oraz warunki klimatyczne i edaficzne, anie sposoby zakładania plantacji.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.