Celem badań była ocena proaterogennego ryzyka w grupie otyłych kobiet po menopauzie nie stosujących leczenia hipolipemizującego. Badana grupa kobiet charakteryzowała się wysokimi wartościami masy ciała (91,4 ± 12,7kg), zawartością tkanki tłuszczowej (47,2 ± 3,59%) oraz jej wisceralnym rozmieszczeniem (WHR = 0,9 ± 0,08). Przeprowadzone badania wykazały wysoki poziom spożycia białka (16,6 ± 3,60%), tłuszczu (35,7 ± 8,54%), cholesterolu pokarmowego (446 ± 283 mg/dzień) oraz niską podaż błonnika (21,1 ± 6,46 g) i witamin antyoksydacyjnych C (59,2 ±33,2 mg) i E (6,83 ± 1,68 mg). Skutkiem nieprawidłowo zbilansowanej diety było nie tylko wysokie stężenie cholesterolu we frakcji LDL (139 ±32,2 mg/dl), ale również niska aktywność enzymatyczna dysmutazy ponadtlenkowej (3,01 ± 0,76μmol/ml). Nieprawidłowy stan odżywienia i sposób żywienia mogą przyczyniać się zaburzeń równowagi oksydacyjno-redukcyjnej badanych kobiet, a w konsekwencji nasilać aterogenezę.