Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wpływ umiarkowanego stresu solnego na aktywność enzymów uczestniczących w asymilacji jonów amonowych w siewkach ogórka (Cucumis sativus L.)

100%
Sacala E.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2009
|
tom 95
Zbadano wpływ NaCl (25 i 50 mmoldm-3) na aktywność enzymów uczestniczących w pier¬wotnej asymilacji jonów amonowych: syntetazy glutaminowej (GS), syntazy glutaminianowej (Fd-GOGAT, NADH-GOGAT) oraz dehydrogenazy glutaminianowej (GDH) w organach ogórka. Określono również zawartość wolnej proliny. Rośliny analizowano po 5 dniach uprawy w po¬żywce (stadium dobrze wykształconych liścieni) oraz po 12 dniach (faza pierwszego dobrze wykształconego liścia). Stres solny powodował istotny wzrost aktywności GS w korzeniach (ok. 70% wzrost w 5-dniowych roślinach i 35% w 12-dniowych w porównaniu do roślin kontrolnych), nie wpływał natomiast na aktywność enzymu w częściach nadziemnych. Zmiany aktywności GOGAT były dość zróżnicowane (stymulacja, inhibicja, brak zmian), a reakcja zależała od stęże¬nia soli, badanego organu, a w przypadku korzeni również od ich wieku. NaCl znacząco stymu¬lował aktywność enzymu w liścieniach (przy wyższym stężeniu NaCl stymulacja ok. 60%), na¬tomiast w korzeniach powodował inhibicję (z wyjątkiem NADH-GOGAT w 12-dniowych korze¬niach). Obie zastosowane dawki NaCl powodowały znaczny spadek aktywności GDH we wszystkich badanych organach. Nie stwierdzono znaczącej akumulacji proliny w badanych tkankach, stężenie tego aminokwasu utrzymywało się na stosunkowo niskim poziomie (4-34 ^molg"1 suchej masy).
2

Wpływ umiarkowanego stresu solnego na wzrost oraz asymilację azotanów w siewkach ogórka (Cucumis sativus L.)

100%
Sacala E.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2008
|
tom 92
3

Wpływ stresu osmotycznego na wzrost oraz aktywność reduktazy azotanowej w siewkach ogórka (Cucumis sativus L.)

100%
Sacala E.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2009
|
tom 95
Zbadano wpływ umiarkowanego stresu osmotycznego (50 mmoldm-3 NaCl, 25 mmoldm-3 Na2SO4, 5% PEG) na wzrost, aktywność reduktazy azotanowej oraz zawartość azotanów w ko-rzeniach i liścieniach ogórka. Doświadczenia przeprowadzono na 7-dniowych siewkach uprawia¬nych metodą kultur hydroponicznych w następujących warunkach: 16-godzinny fotoperiod (200 ^molm-2s-1), 25/22°C temperatura dnia i nocy. Wyniki doświadczeń wzrostowych wykazały, że w początkowej fazie wzrostu ogórek stosunkowo dobrze toleruje stres osmotyczny. NaCl nie hamował wzrostu roślin, natomiast Na2SO4 oraz PEG powodowały ok. 20% zmniejszenie świeżej i suchej masy korzeni, a PEG również niewielkie zahamowanie wzrostu liścieni. Stres solny (NaCl i Na2SO4) przyczyniał się do wyraźnego obniżenia koncentracji azotanów w korzeniach i liścieniach ogórka. Spadek ten był szczególnie drastyczny w obecności NaCl i wynosił aż 70% w porównaniu do roślin kontrolnych. Aktywność reduktazy azotanowej (NR) w korzeniach ogór¬ka utrzymywała się na podobnym poziomie we wszystkich badanych wariantach, natomiast w liścieniach roślin rosnących w warunkach stresu osmotycznego aktywność ta zdecydowanie obniżała się (największa ok. 60% inhibicja enzymu wystąpiła pod wpływem NaCl). Podsumowując, można stwierdzić, że największe zahamowanie wzrostu roślin wystąpiło pod wpływem 5% PEG-u, przy czym w tych warunkach zmiany aktywności NR były stosunkowo niewielkie. Stosowane skróty: NR - reduktaza azotanowa, PEG - glikol polietylenowy o masie moleku¬larnej 3350.
4

Changes of nitrate reductase activity in cucumber seedlings under osmotic stress

100%
Sacala E.
Acta Physiologiae Plantarum
|
1999
|
tom 21
|
nr 3 suppl.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Role of silicon in plant resistance to water stress

100%
Sacala E.
Journal of Elementology
|
2009
|
tom 14
|
nr 3
619-630
Agricultural productivity is strongly affected by different abiotic stresses, among which water stress is the major environmental constraint limiting plants growth. The primary reason for water stress is drought or high salt concentration in soil (salinity). Because both of these stress factors lead to numerous physiological and biochemical changes in plants and result in serious loss in yields, there is a pressing need for finding the effective ways for increasing crops’ resistance to stress factors. One of the alternative methods involving alleviation of negative stress effects might be application of silicon as a fertiliser (root or foliar supply). Many plants, particularly monocotyledonous species, contain large amounts of Si (up to 10% of dry mass). In spite of the high Si accumulation in plants (its amount may equal concentration of macronutrients), until now it has not been considered as an essential element for higher plants. Many reports have shown that silicon may play a very important role in increasing plant resistance to noxious environmental factors. Hence, Si is recognised as a beneficial element for plants growing under biotic and abiotic stresses. The main form of Si which is available and easily taken up by plants is monosilicic acid (H4SiO4). Plants take up Si from soil solution both passively and actively. Some dicotyledonous plants such as legumes tend to exclude Si from tissues – rejective uptake. These plants are unable to accumulate Si and they do not benefit from silicon. Under water stress conditions, silicon might enhance plants’ resistance to stress and ameliorate growth of plants. These beneficial effects may result from better and more efficient osomoregulation, improved plant water status, reduction in water loss by transpiration, maintenance of adequate supply of essential nutrients, restriction in toxic ions uptake and efficient functioning of antioxidative mechanisms. Based on the current knowledge and presented data, it can be concluded that the role of Si in plants is not restricted to formation of physical or mechanical barrier (as precipitated amorphous silica) in cell walls, lumens and intercellular voids. Silicon can also modulate plants’ metabolism and alter physiological activities, particularly in plants subjected to stress conditions. However, in some plants, increased silicon supply does not improve plant growth. Hence, a better understanding of the interactions between silicon application and plant responses will contribute to more efficient fertiliser practices, especially under stress conditions.
6

Effect of NaCl on the activities of glutamine synthetase, glutamate synthase and the content of proline in cucumber

100%
Sacala E.
Biological Bulletin of Poznań. Supplement
|
1995
|
tom 32
7

The influence of salinity on growth and some physiological processes of maize

51%
Sacala E., Demczuk A., Grzys E., Sobczak A.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2001
|
tom 23
|
nr 3 suppl.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wplyw boru na aktywnosc reduktazy azotanowej oraz wzrost siewek pszenzyta

51%
Sacala E., Demczuk A., Grzys E., Parylak D.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2004
|
tom 502
|
nr 1
333-339
Przeprowadzone doświadczenia miały na celu zbadanie wpływu braku oraz nadmiaru boru na wzrost pszenżyta (długość, świeża i sucha masa roślin) oraz ustalenie czy w tych warunkach zmienia się aktywność reduktazy azotanowej(V) - kluczowego enzymu przemian azotowych - oraz zawartość azotanów(V). Doś­wiadczenia prowadzono na 10-cio dniowych siewkach uprawianych metodą kultur wodnych. Stwierdzono, że pszenżyto w początkowej fazie wzrostu (10 dni) jest rośliną odporną zarówno na niedobór jak i nadmiar boru. Zahamowanie wzrostu roślin wynoszące około 50% spowodował bor o bardzo wysokim stężeniu (2,3 mmol·dm⁻³). Wysoka, lecz nietoksyczna dawka boru (0,28 mmol·dm⁻³) stymulo­wała wzrost korzeni (20 i 14% zwiększenie odpowiednio świeżej i suchej masy w stosunku do roślin kontrolnych). Brak boru w pożywce nie wpływał istotnie na parametry wzrostowe pszenżyta, spowodował jednak spadek aktywności reduktazy azotanowej(V) o 35% w stosunku do roślin kontrolnych i nagromadzanie jonów azotanowych(V) w liściach (wzrost o 30% w stosunku do kontroli). Bor zastoso­wany w nadmiarze (0,51 mmol·dm⁻³) nie modyfikował istotnie ani wzrostu pszen­żyta ani aktywności reduktazy azotanowej(V) i zawartości azotanów(V) w bada­nych organach.
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Fitotoksyczność herbicydu Titus 25 DF dla ogórka w warunkach zasolenia

51%
Kuc P., Demczuk A., Sacala E.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2002
|
tom 481
|
nr 2
Celem pracy było określenie w jakim stopniu zasolenie podłoża modyfikuje reakcje ogórka odmiany Hela F₁ na działanie herbicydu sulfonylomocznikowego Titus 25 DF. Doświadczenia wegetacyjne prowadzono metodą kultur wodnych. Herbicyd i NaCl dodawano do pożywki. Po 7 dniach wzrostu roślin, określano długość korzeni, wysokość części nadziemnych, ich świeżą i suchą masę oraz zawartość białka całkowitego, wolnych aminokwasów i barwników fotosyntetycznych. Zasolenie podłoża nie miało istotnego wpływu na działanie herbicydu. Wzrost korzeni i części nadziemnych podobnie był hamowany w wyniku działania samego herbicydu jak i herbicydu + NaCl. Herbicyd (1 nmol・dm⁻³), NaCl oraz herbicyd (1 nmol・dm⁻³) + NaCl nie miały wpływu na zawartość wolnych aminokwasów w częściach nadziemnych i korzeniach. Natomiast sam herbicyd w stężeniu 100 nmol・dm⁻³ powodował zmniejszenie zawartości wolnych aminokwasów w częściach nadziemnych do 80% kontroli i wzrost w korzeniach do 160% kontroli. Pod wpływem działania czynników stresowych (NaCl, herbicyd, herbicyd + NaCl) w częściach nadziemnych nastąpił spadek zawartości białka całkowitego do 80% kontroli, natomiast w korzeniach nastąpił wzrost do ok. 115% kontroli. Również w tym przypadku nie wykazano wpływu zasolenia na działanie herbicydu. Zawartość barwników fotosyntetycznych była wyższa w obecności herbicydu i NaCl niż w obecności samego herbicydu.
10

The influence of NaCl and different doses of phosphorus on maize seedlings

51%
Sacala E., Demczuk A., Grzys E.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2009
|
tom 31
|
nr 1 Suppl.
11

Reduction of diquat-induced oxidative stress in cotyledons and leaves of cucumber (Cucumis sativus L.) by salicylic acid

51%
Grzys E., Sacala E., Demczuk A.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2003
|
tom 25
|
nr 3 suppl.
12

Effect of retardants on the content of selected macroelements in winter wheat cultivars

51%
Grzys E., Demczuk A., Sacala E., Kulczycki G.
Progress in Plant Protection
|
2012
|
tom 52
|
nr 4
The two-year field experiments (2009–2010) were carried out to compare the reaction of 10 winter wheat cultivars to retardants chlormequat chloride (Antywylegacz płynny 675 SL) and trinexapac ethyl (Moddus 250 EC) used together. Retardants were applied at three growth phases: BBCH 31, 32, 37. The total amount of active ingredients per 1 ha was 2.17 kg of chlormequat chloride and 150 g trinexapac ethyl. During wheat vegetation at the shooting (BBCH 33), heading (BBCH 51) and flowering (BBCH 65) phases, the amount of selected nutrients (P, K, Ca, Mg), in dry weight of above-ground parts of wheat plants was estimated. During the shooting, heading and flowering phase there was no significant difference in the amount of P, K, Ca, Mg in dry weight of above-ground parts of winter on the plots treated with retardants, in comparison to the control samples.
13

Glufosinate phytotoxicity to maize under salt stress conditions

51%
Sacala E., Podgorska-Lesiak M., Demczuk A.
Polish Journal of Environmental Studies
|
2008
|
tom 17
|
nr 6
993-996
In this report we describe the responses of two maize varieties (Koka and Limko) to combined action of glufosinate and salinity. Glufosinate (phosphinothricin) is a non-selective herbicide that binds to the active site of glutamine synthetase (GS) and irreversibly inhibits this enzyme. Maize seedlings were grown in hydroponic cultures in complete nutrient solution under the following conditions: 16h photoperiod (220 |j,mol-m-2-s -1) at 26/20°C day/night, 65-70% relative humidity. The growth experiment (determination of dry matter produc­tion) was 2 x 2 factorial arrangement with two levels of NaCl in nutrient solution, 0 and 60 mmol-dm-3 NaCl and four levels of glufosinate in nutrient 0, 0.010, 0.025, 0.050 mmol-dm-3. Salt stress significantly decreased dry weight of both maize varieties. Glufosinate also caused reduction in growth of maize seedlings and the amount of inhibition was dependent on herbicide concentration and part of plant. Combined action of glufos- inate and NaCl caused marked reduction in plant growth but in some cases (roots of Koka and shoots of Limko), this negative effect was mainly induced by NaCl. Biochemical analyses (determination of ammoni­um and nitrate concentration, content of water-soluble protein) were carried out at two levels of each treatment (0 and 0.050 mmol-dm-3 glufosinate, 0 and 60 mmol-dm-3 NaCl). Plants treated by glufosinate accumulated 3­4-fold more ammonium than control plants and also contained more nitrate than control. The combined action of glufosinate and NaCl resulted in a significant decrease in ammonium content in maize leaves compared to sole herbicide treatment, whereas in roots ammonium concentration remained at the same level. Under com­bined actions of herbicide and NaCl alterations in concentration of water-soluble protein and nitrate content were relatively small.
14

Zmiany aktywnosci syntazy acetylomleczanowej [ALS] pod wplywem herbicydu Titus 25 DF u roznych odmian ogorka

51%
Demczuk A., Sacala E., Grzys E.
Progress in Plant Protection
|
2004
|
tom 44
|
nr 2
645-647
15

Nitrate reductase as a biomarker of stress-response in cucumber seedlings

51%
Sacala E., Demczuk A., Grzys E.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2007
|
tom 29
|
nr 1 Suppl.
16

Different tolerance of cucumber (Cucumis sativus) varieties to sulfonylurea herbicides

51%
Demczuk A., Marczewska K., Sacala E.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2001
|
tom 23
|
nr 3 suppl.
17

Phytotoxicity of Roundup herbicide in the saline environment

51%
Grzys E., Sacala E., Demczuk A.
Acta Physiologiae Plantarum
|
1999
|
tom 21
|
nr 3 suppl.
18

Response of maize (Zea mays L.) to rimsulfuron under salt conditions

51%
Sacala E., Demczuk A., Grzys E., Michalski T.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2003
|
tom 25
|
nr 3 suppl.
19

Testy wzrostowe chwastów. Część I. Ocena przydatności wybranych gatunków chwastów do testów wzrostowych

51%
Demczuk A., Grzys E., Sacala E.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo
|
2009
|
tom 95
W pracy przeprowadzono ocenę przydatności wybranych gatunków chwastów jako roślin te-stowych do badań wzrostu i rozwoju w warunkach laboratoryjnych. Materiał roślinny pozyskiwa¬no z siewek (Viola arvensis, Chenopodium album, Matricaria chamomilla) pobranych z pól uprawnych w okolicach Wrocławia, a także z owoców i nasion (Artemisia vulgaris, Chenopodium album, Rumex crispus, Galinsoga parviflora). Rośliny analizowano pod kątem szybkości oraz wyrównanego wzrostu i rozwoju na podstawie: liczby liści, wysokości części nadziemnych oraz ich świeżej i suchej masy. Chwasty pozyskiwane z siewek po 7 dniach uprawy w warunkach kontrolowanych w laboratorium osiągały odpowiednie rozmiary i liczbę liści, pozwalając na zakwalifikowanie ich jako rośliny testowe. Najbardziej wyrównanym wzrostem cechowała się Chenopodium album, następnie Viola arvensis i Matricaria chamomilla. Materiał roślinny uzy¬skany z siewek był bardziej wyrównany po 7 dniach uprawy niż po 14. Wśród roślin pozyskanych z owoców i nasion najmniej zróżnicowany wzrost wykazywała Chenopodium album, następnie Rumex crispus, natomiast Artemisia vulgaris i Galinsoga parviflora znacznie różniły się zawarto¬ścią świeżej i suchej masy między powtórzeniami. Wzrost Chenopodium album pozyskanej z siewek był bardziej wyrównany niż pozyskanej z nasion.
20

Effect of silicon on the growth and some biochemical parameters of maize cultivated under osmotic stress conditions

51%
Sacala E., Demczuk A., Grzys E., Zyla M.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2009
|
tom 541
|
nr 2
Recently, an increasing attention is focused on the role of silicon in the improvement of plant tolerance to biotic and abiotic stresses. Salinity and drought are important constraints limiting plant growth and yield. Therefore, the main objective of this study was to compare the response of two maize cultivars (KB 1902, KB 1903) to the osmotic stress (induced by 50 mmol∙dm-3 NaCl or 6% PEG - polyethylene glycol) and to investigate the possible ability of silicon (1 mmol∙dm-3 H4SiO4) in mitigating the adverse effects of osmotic stress. The experiments were conducted on 7-day old seedlings grown in hydroponic culture. The obtained results showed that both maize cultivars are very susceptible to osmotic stress. All the examined growth parameters were significantly reduced under stress conditions. Si supply an increased dry matter of shoots and roots of maize cv. KB 1903, however, this positive response did not occur under stress conditions. The exceptions were roots of maize growing in nutrient solution containing NaCl and silicon, their dry matter was 38% higher as compared to NaCl alone. In the case of KB 1902 cv. silicon added to the nutrient solution containing PEG caused approximately 33 and 23% increase in fresh and dry matter of roots in comparison to the PEG treatment alone. Changes in water content in both maize cultivars were relatively small and Si did not influence this parameter. Concentrations of photosynthetic pigments and electrolyte leakage were not affected by the examined treatments. Generally, stress conditions caused a decrease in nitrate reductase activity and Si supply under stress conditions caused the stimulation of the enzyme activity in the leaves of KB 1903. In conclusion, both examined maize cultivars are very sensitive to osmotic stress and the addition of Si to the nutrient solution does not mitigate evidently this negative effect.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.