Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Podobieństwa budowy i właściwości biologicznych cystatyny białka jaja kurzego do ludzkiej cystatyny c stwarzają możliwość jej wykorzystania w prewencji i leczeniu wielu chorób. Dlatego celem badań było opracowanie podstaw procesów izolacji i oczyszczania cystatyny białka jaja przy użyciu techniki filtracji membranowej i chromatografii powinowactwa. W wyniku diaflltracji odzyskiwano z białka jaja lub jego roztworów, po usunięciu z nich lizozymu, 40-65% aktywnego inhibitora. Wykazano, że usunięcie lizozymu z roztworu białka nie wpływa na ilość odzyskanej cystatyny w filtratach. Natomiast w procesach oczyszczania cystatyny metodą chromatografii powinowactwa odzyskiwano do 50% inhibitora zawartego w preparatach uzyskanych po suszeniu rozpyłowym roztworów białek; ilości te były niższe o 3-4% jeśli oczyszczano preparaty białka z którego usunięto lizozym.
Celem pracy było określenie wpływu dodatku trzech preparatów foswityny, różniących się zdolnością wiązania żelaza, na przebieg procesów oksydacji w margarynach. Zastosowano 0,2% dodatek trzech preparatów o zdolności wiązania żelaza A - 5,7 mg/g, B - 4,0 mg/g i. C - 2,2 mg/g. Do margaryny wprowadzono jony żelaza do stężenia 50 µM/kg w próbie i poddano ją napowietrzaniu w 45°C przez 3 godziny. Oznaczono wskaźnik TBA, liczbę Lea oraz zdolność wiązania żelaza przez preparat foswityny. Stwierdzono, że zwolnienie procesów oksydacji w margarynach jest osiągane w wyniku zastosowania 1,2% dodatku preparatów foswityny o zdolności wiązania żelaza wynoszącej co najmniej 4 mg Fe/g.
The paper describes the use of liposomes and erythrocytes membrane as a real membrane models to evaluate the potential benefits of several plants extracts and two flavones in relation to lipid peroxidation. The antioxidant behaviour of the plant extracts from pine (Pinus silvestris L), hawthorn (Crataegus oxyacantha L, two extracts: from hawthorn’s leaves-l and bark-b), evening primrose (Oenothena paradoxa Hudziok – three extracts differ in procyanidins content P1, P2 and P3) and rosemary (Rosmarinus officinalis, as a standard for extracts) and flavones of baicalin and rutin have been studied. The results obtained showed that the studied extracts exhibited differentiated, dose-dependent antioxidant activity against phospatidylcholine liposomes (rosemary>pine≈hawthorn-l>hawthorn-b≈P1≈P2≈P3; statistically significant differences were observed between the extracts at p≤0.05) and erythrocyte membranes (rosemary≥hawthorn-b≈hawthorn-l>P1≈pine>P2≈P3) when the oxidation was induced by UV-C radiation. They also reduce the oxidation of liposomes and erythrocyte membrane when its oxidation was induced by 2,2’-azobis(2-amidinopropane) dihydrochloride (pine≥P1≈P2≈rosemary≈P3 in the case of liposomes and rosemary>> pine≥P1≈P2≥P3 in a case of erythrocyte). Moreover, the results of the study show that baicalin is characterised by high inhibition ability towards liposome PC peroxidation, as well as towards erythrocyte ghosts, when oxidation was initiated by UV radiation. However, at the same experimental conditions, the inhibitory capacity of rutin was about 7-8 times weaker. The presence of cholesterol in liposome membrane decreased the level of membrane peroxidation but do not influenced on the antioxidant activity of hawthorn extract.
A total of 180 1-day-old male Hubbard Flex broiler chickens were used in a 32-day model experiment to determine the effects of dietary supplementation with quercetin (Q) and with polyphenolic extracts of rosemary (RO), olive leaves (OL) and pine bark (PB) on the performance of the birds and the microbiological status of their ileum. The chickens were randomly allocated into 9 groups: the control group (with 6 replicates, 6 birds per cage) and 8 treatment groups (with 3 replicates in each, 6 birds per cage), and fed ad libitum throughout the experimental period with a basal isoenergetic and isoprotein control diet or with the same basal diet containing two concentrations of RO, OL and PB extracts (2.50 and 5.00 g/kg), and Q (0.25 and 0.50 g/kg). The body weight gain (BWG) and the feed conversion ratio (FCR) were determined during the experiment. At day 32, two randomly selected birds from each cage were slaughtered, and 5-centimetre-long pieces of the ileum beginning from the Meckel's diverticulum were collected to analyze the number of microorganisms in the intestinal content. Chickens’ weight gain and FCR were not affected by the OL-, PB- and Q-enriched diets, but supplementation with RO significantly (P < 0.05) impaired FCR. BWG was significantly (P < 0.05) reduced when chickens were fed with mixtures containing 2.50 and 0.25 g/kg of the polyphenolic additives. The number of CFUs of intestinal microorganisms was not significantly affected (P > 0.05) by the diet modification. However, a large decrease (P > 0.05) was observed in the CFUs of coliform bacteria (up to 96%), E. coli (up to 93%), Lactobacillus spp. (up to 89%), molds and yeasts (up to 95%) and anaerobic Clostridium spp. (up to 52%) in the ileum content of chickens supplemented with the additives containing polyphenols.
Podroby drobiowe są cennym i łatwo dostępnym źródłem składników odżywczych, jakkolwiek ich skład chemiczny przyczynia się do intensywnego zachodzenia procesów oksydacji pogorszających jakość produktów. Celem pracy była analiza właściwości przeciwutleniających tkanek podrobów kurcząt brojlerów żywionych paszą wzbogaconą w selen i metioninę. Aktywność przeciwutleniającą analizowano metodami DPPH, ABTS, FRAP i TBARS. Wykazano, że tkanki podrobów kurcząt żywionych paszą standardową miały wysoką zdolność do zmiatania wolnych rodników i redukcji żelaza III. Wprowadzenie do paszy selenu przyczyniło się do poprawy zdolności zmiatania wolnych rodników (ABTS, DPPH) przez tkanki żołądka i wątroby oraz redukcji żelaza III (FRAP) tkanek serca i wątroby, co spowodowało wymierne podwyższenie ich stabilności oksydacyjnej. Dodatek metioniny przekraczający 8,2 g/kg paszy prowadził do podwyższenia FRAP tkanki serca oraz wątroby, co jednak nie przyczyniło się do zwiększenia stabilności oksydacyjnej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.