Głównym celem opracowania było zaprezentowanie propozycji różnych struktur organizacyjnych doradztwa rolniczego w Polsce oraz wskazanie wariantu najkorzystniejszego z punktu widzenia realizacji zadań wynikających z reformy WPR na lata 2014 -2020 oraz w kontekście realizacji krajowej polityki rozwoju obszarów wiejskich i sektora żywnościowego. Na podstawie analizy wymogów prawodawstwa UE dokonano diagnozy aktualnego stanu rozwoju doradztwa rolniczego w Polsce. Krytyce poddano aktualną strukturę organizacyjną oraz wskazano na tendencję do zmniejszania dotacji budżetowej, skutkującą spadkiem zatrudnienia. Na tym tle sformułowano cztery warianty propozycji nowych rozwiązań struktur organizacyjnych. Jako najbardziej pożądany wskazano wariant państwowo-samorządowy z pełniącym koordynująca rolę CDR w Brwinowie, funkcjonującym pod ścisłym nadzorem MRiRW.
W opracowaniu przedstawiono główne wyniki spisu rolnego przeprowadzonego w USA w 2012 roku. Na tej podstawie i w odniesieniu do trzech poprzednich spisów przedstawiono główne kierunki przemian strukturalnych w rolnictwie amerykańskim. Stwierdzono kontynuację procesu koncentracji gospodarstw, przy jednoczesnym znacznym ubytku ziemi rolniczej. Zanotowano proces starzenia się farmerów oraz silne występowanie zjawiska dwuzawodowości. Zaobserwowano rosnącą kapitałochłonność produkcji rolniczej w warunkach niekorzystnego kształtowania się nożyc cen. Jednocześnie stwierdzono zmniejszanie się roli renty politycznej na rzecz renty ekonomicznej w kształtowaniu dochodów w rolnictwie. Wykazano, że mniej niż połowa farm uzyskiwała zysk netto.
W opracowaniu zaprezentowano definicje gospodarstwa rodzinnego funkcjonujące w różnych krajach i na różnych kontynentach jak również proponowane przez różne organizacje międzynarodowe. Podkreślono, że nie jest możliwe opracowanie uniwersalnej definicji dla całego świata
W artykule podjęto próbę oszacowania wielkości kosztów transakcyjnych ponoszonych przez ARiMR na pozyskanie wsparcia unijnego dla polskiej wsi i rolnictwa oraz efektywności i kosztochłonności tego procesu w latach 2004–2010. Analiza wykazała, że ARiMR lokuje się w grupie instytucji tego typu uznawanych za efektywne.