Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Łubin to roślina ekologiczna, której nasiona zawierają do 46% białka (L. Intens) i do 15% tłuszczu (L. Albus). Łubin może być surowcem do produkcji różnych preparatów białkowych oraz stanowić dodatek do chleba, ciastek, makaronu, chrupek, wyrobów mięsnych, wegetariańskich i dietetycznych..
Zawartość białka w nasionach roślin strączkowych zależy od gatunku i waha się w granicach od 19,1 % (fasola limeńska) do 44,3 % (łubin żółty). Głównymi białkami zapasowymi są globuliny (70 %). W białkach wszystkich gatunków roślin strączkowych jest dużo lizyny, leucyny, argininy, kwasu asparaginowego i glutaminowego. Deficytowymi są aminokwasy siarkowe, mało jest też tryptofanu. Strawność białka dietetycznego roślin strączkowych jest niska. Lipidy w dużej ilości występują w nasionach oleistych: orzechu ziemnym (49 %) i soi (23,5 %). Głównym polisacharydem zapasowym nasion większości roślin strączkowych jest skrobia (ponad 50 %). Antyodżywczymi składnikami roślin strączkowych są: alkaloidy, inhibitory proteinaz i karbohydraz oraz hemaglutyniny. Występują też: wicyna i konwicyna, oligosacharydy, fityniany, saponiny, polifenole. Łubin słodki jest gatunkiem o najwyższej zawartości białka i najmniejszej ilości składników antyodżywczych. Stwierdzono prewencyjne i lecznicze działanie roślin strączkowych i ich przetworów. Rośliny strączkowe spożywa się pod różnymi postaciami. Coraz popularniejsze jest stosowanie preparatów białkowych, najczęściej sojowych. Stosuje się je przy produkcji: wędlin, pasztetów, mielonek, hamburgerów, klopsów itp. Z ich udziałem produkuje się chleb, ciasta i makarony, mleko sojowe, zabielacze do kawy, kremy, desery itp.
Białko łubinowe, ze względu na dużą wartość odżywczą i funkcjonalność, znajduje coraz szersze zastosowanie w żywieniu człowieka. Czynnikiem ograniczającym wykorzystanie protein łubinu jako składnika żywności może być jego niekorzystne oddziaływanie na komórki układu immunologicznego człowieka. W celu zbadania tego wpływu przeanalizowano białka łubinu (L. angustifolius, odmiana Baron) w celu sprawdzenia ich zdolności do indukowania apoptozy w populacji hodowlanej ludzkich limfocytów, wykorzystując metodę cytometrycznego pomiaru aktywności kaspaz. Materiał do założenia hodowli stanowiły limfocyty wyizolowane z krwi osoby atopowej. Komórki hodowlane poddano działaniu odpowiednio: induktora apoptozy (fitohemaglutyniny roślinnej, PHA) oraz ekstraktu białka łubinowego. Po upływie 48 h od momentu założenia hodowli dokonano cytometrycznego pomiaru poziomu apoptozy poprzez ocenę aktywności kaspaz w populacji komórek hodowlanych. Wykazano podwyższoną, w stosunku do próby kontrolnej, aktywność kaspazową w limfocytach, którym podano ekstrakt białka łubinowego. Uzyskane wyniki dowodzą zdolności badanych białek łubinowych do indukowania apoptozy (wzmożonej aktywności kaspaz) w hodowli ludzkich limfocytów.
Polska gospodarka paszowa zależy od importu sol Interesującą alternatywą dla soi mogą stać się rośliny strączkowe hodowane na terenie Europy, takie jak łubin, zarówno ze względu na łatwość uprawy, jak i jego wartości odżywcze. Nasiona łubinu są bogate w cenne białka. Wskaźnik aminokwasów egzogennych jest oszacowany na ok. 70%, a zawartość białka w przypadku niektórych odmian przewyższa nawet 40%. W przypadku żywienia człowieka istotna jest także mała ilość skrobi, skład lipidów, zawartość przeciwutlenlaczy i błonnika pokarmowego. Nasiona łubinu wykorzystywane są w piekarnictwie i cukiernictwie, a także jako zastępniki mleka i produktów mięsnych. Wykorzystywane są zwłaszcza do produkcji żywności dla sportowców, osób na diecie bezglutenowej, wegan i wegetarian. Zawartość interesujących składników pokarmowych sugeruje jednak możliwe wykorzystanie nasion łubinu w produkcji żywności prozdrowotnej, przeznaczonej nie tylko dla osób nietolerujących glutenu, ale także cierpiących na otyłość, cukrzycę, choroby układu krążenia a nawet nowotwory. Zainteresowanie polskiego przemysłu spożywczego łubinem jest jednak nadal małe.
Wartość żywieniowa nasion niskoalkaloidowych odmian łubinu jest porównywalna z soją. Wśród roślin strączkowych, zawierają one najwięcej białka (do 46%) i najmniej niepożądanych składników nieodżywczych. Dzięki obecności składników funkcjonalnych mają potencjalnie prozdrowotne właściwości. Wykazują aktywność przeciwutleniającą i hipocholesterolemiczną, mają niski indeks glikemiczny IG, zwiększają biodostępność składników mineralnych, działają antykancerogennie, przeciwzapalnie i przeciwalergicznie. Nasiona łubinu, tak jak soja, mogą być wykorzystywane zarówno w produkcji żywności tradycyjnej, jak i funkcjonalnej. Najczęściej stosuje się je w piekarstwie, cukiernictwie i przemyśle mięsnym. Są składnikami mieszanek koncentratów spożywczych, potraw półprzetworzonych lub gotowych do spożycia po podgrzaniu. Z ich udziałem produkuje się żywność specjalnego przeznaczenia: dla wegetarian, diabetyków czy też osób, których organizm nie toleruje glutenu.
Nasiona łubinu są bogatym źródłem składników funkcjonalnych. Określa się tak obecnie występujące w żywności związki odżywcze oraz nieodżywcze, które mają pozytywny wpływ na zdrowie, rozwój fizyczny lub samopoczucie. Białka łubinowe uczestniczą w obniżaniu poziomu lipidów, w tym cholesterolu, ważnego dla prawidłowego funkcjonowania układu krążenia. Frakcja lipidowa nasion łubinu zawiera α-, γ- i δ-tokoferole, naturalne przeciwutleniacze, których zawartość korzystnie koreluje z wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi. Występujące w dużej ilości oligosacharydy z rodziny rafinozy, będąc prebiotykiami, stanowią pożywkę dla probiotycznych bakterii kwasu mlekowego. Są surowcem do produkcji funkcjonalnej żywności dla diabetyków. Polifenole nasion łubinu wykazują właściwości przeciwutleniające i antybakteryjne. Potencjalnie prozdrowotne właściwości ma też włókno pokarmowe nasion łubinu. Niestety białka łubinu, podobnie jak białka innych roślin strączkowych, mogą wywoływać reakcje alergiczne o różnej intensywności i przebiegu. Objawy uczulenia mogą wystąpić z powodu bezpośredniego kontaktu z łubinem, jak i wskutek reakcji krzyżowych z innymi strączkowymi.
The relationships between processing parameters such as grinding, defatting, extraction, and drying and structure-functional properties such as thermal characteristics, absorption, and emulsifying properties of lupin protein preparations obtained from low alkaloid seeds of Lupinus lutem var. Topaz were investigated with the use of different methods. Samples included grits, undefatted and hexane-defatted flours and isolates obtained by alkaline and NaCl-solution extraction. The isolates were freeze- or spray-dried. Denaturation characteristics was studied with the use of differential scanning calorimetry, and solubility, water and fat adsorption, activity and stability of emulsions with the use of a conventional functional analysis. Results showed modifying influence of the preparation methods on structure and properties of protein reflected in thermodynamic characteristics, solubility, water and fat absorption as well as emulsifying properties. Alterations of lupin protein fractions were visible on DSC thermograms, and corresponded with the changes in functional properties, especially with absorption and emulsifying properties. Lupin grits and flours showed good adsorption and emulsifying properties, and similar DSC thermograms. Alkaline-extracted and freeze-dried isolates showed altered DSC thermograms and worse functionality than flours, while spray-dried protein isolate was completely denaturated but presented the best functional properties.
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Allergenicity of lupine proteins - a review

63%
In Europe, the application of lupine seeds to produce food has increased significantly in recent years. Lupine (flour, seeds or dust) can induce different allergic responses. Consumption of lupine-fortified products may also provoke allergy syndromes. This article reviews the adverse reactions to lupine, after various contacts with this plant, including eating lupine products and seeds. It discusses cases which confirm properties of lupine protein as a primary allergen. It describes lupine protein cross-reactivity and the modifying effect of thermal processes on lupine protein.
W ramach pracy analizowano wpływ procesu fermentacji mlekowej na właściwości antygenowe łubinowych ekstraktów globulinowych. Zdolność globulin łubinowych do wiązania przeciwciał IgE z surowicy osób mających zawodowy kontakt z łubinem badano przy użyciu metody immunoblottingu. Na podstawie wykonanych doświadczeń stwierdzono, że zastosowany proces technologiczny spowodował zmiany jakościowe profilu białkowego badanych preparatów łubinowych, co w efekcie obniżyło potencjał immunogenny globulin łubinowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.