Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 71

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule przedstawiono aktualne metody modyfikacji składu produktów pochodzenia zwierzęcego (mleka, mięsa i jaj), pod kątem ich zgodności ze współczesnymi zaleceniami żywieniowymi. Wymieniono metody obniżania udziału kwasów tłuszczowych nasyconych i zwiększania udziału kwasów tłuszczowych jedno- i wielonienasyconych, a także cholesterolu, w tłuszczu zwierzęcym, na drodze podawania olejów roślinnych krowom mlecznym, tucznikom, brojlerom i kurom nioskom. Równolegle i bardziej szczegółowo przedstawiono wyniki najnowszych doświadczeń poświęconych weryfikacji potencjalnych właściwości funkcjonalnych (hipocholesterolemicznych) zmodyfikowanego mleka, mięsa i jaj, w żywieniu ludzi. W konkluzji stwierdzono, że, żywieniowe metody modyfikacji składu produktów pochodzenia zwierzęcego w aspekcie ich zgodności ze współczesnymi zaleceniami żywieniowymi są efektywnym środkiem kształtowania ewidentnych cech funkcjonalnych tej żywności.
Przedstawiono współczesne metody modyfikowania składu kwasów tłuszczowych mleka, mięsa i jaj. Omówiono metody obniżania wysokiego udziału kwasów tłuszczowych nasyconych na korzyść kwasów tłuszczowych jedno- i wielonienasyconych w tłuszczu mleka, na drodze stosowania olejów roślinnych i rybnych w żywieniu krów. Podobne metody żywieniowe pozwalają na efektywne modyfikowanie składu tłuszczu mięsa wołowego, wieprzowego i drobiowego. Omówiono efektywność metod modyfikacji żywieniowej lipidów (łącznie z cholesterolem) żółtka jaja kurzego. Zwrócono uwagę na możliwość wzbogacania żywności pochodzenia zwierzęcego w sprzężony kwas linolowy. Omówiono ujemne efekty sensoryczne stosowanych metod i rolę wit. E jako czynnika przeciwdziałającego niepożądanym zmianom jakościowym.
Dokonano przeglądu potencjalnego wpływu wybranych składników żywności na aktywność umysłową oraz ryzyko wystąpienia dysforii, demencji i depresji. Przedstawiono dowody na kluczową rolę m.in. witamin z grupy B i witamin przeciwutleniających w ochronie przed niekorzystnymi zmianami w naczyniach krwionośnych, aterosklerozą i demencją. Wskazano równie na udział choliny, alkoholu i kofeiny w funkcjonowaniu centralnego układu nerwowego oraz diety na syntezę neuroaktywnego składnika – β-endorfiny.
The objective of this part of the study was to determine biological value (BV) of pea protein for growing rats. Also, to compare the N-retention responses of the rats to supplementation of the pea protein with: (1) the same protein, (2) the mixture of essential and non-essential amino acids formulated to reproduce the pea protein, and (3) the mixture of essential amino acids only, formulated as above. The supplements were fed in the quantities defined by BV and equal to: (1-BV)/BV. A Polish cultivar of peas (Cyrkon), was a source of protein. Nutritional experiments were conducted using albino rats fed semi-purified diets and the N-balance method of Thomas-Mitchell, as described by Eggum [1973]. The relationship between increasing intake of pea protein and 24-h nitrogen retention in growing rats was linear only at the protein intake ranging from 0.50 g to 0.84 g/24 h. Pea protein supplementation with the same protein significantly increased (p<0.05) N-retention by 50.3 mg/kg W0.75, thus giving the expected rise up to the maximum value of N-utilization (BV=1). It was also evidenced that the pea protein supplement can be replaced by the mixture of essential and non-essential amino acids formulated to reproduce the pea protein, and the mixture of essential amino acids only, formulated as above, without affecting N-balance.
Extensive research have indicated that commercial conjugated linoleic acid (CLA), fed to laboratory animals, showed several health-related properties. The objective of this study was to assess the effect of CLA on serum lipid profile, plasma malondialdehyde and liver fatty acids profile in Wistar rats fed for 23 d. The experimental diets were: I-AIN-93G - control (C), II- AIN-93G diet + 1.0% CLA. The CLA oil contained 600 g CLA/kg, with equal representation of cis-9,trans-11 and trans-10,cis-12 CLA isomers. The experimental treatments had no effect on rats body weight, total cholesterol, HDL, LDL+VLDL and malondialdehyde. The triacylglycerol (TG) was significantly decreased after CLA supplementation. Liver weight, fat and histology were unchanged in CLA group. Liver cholesterol was insignificantly decreased in CLA diet. Dietary treatments had significant effects of on proportions of SFA and MUFA and PUFA in liver. In conclusion, CLA decreases serum TG. Additionally, liver fat composition were changed after CLA supplementation
Celem badań było określenie wpływu procesów przemiału i kiełkowania na całkowitą zawartość polifenoli i aktywność antyoksydacyjną ziarna jęczmienia (formy nieoplewionej Rastik i oplewionej Start) oraz owsa (formy nieoplewionej Akt i oplewionej Kasztan). Poziom polifenoli w całym ziarnie jęczmienia obu form był zbliżony (1,3 mg katechiny/g s.m.). Istotne różnice w zawartości tych związków stwierdzono natomiast pomiędzy badanymi formami owsa (Akt - 1,86; Kasztan - 1,08 mg katechiny/g s.m.). Najsilniejszy potencjał antyoksydacyjny wykazywał ekstrakt otrzymany z owsa Akt (56,6%). Mąka jęczmienna, w porównaniu z owsianą, charakteryzowała się wyższą zawartością polifenoli i aktywnością antyoksydacyjną. Podobnie, poziom polifenoli w otrębach jęczmiennych był znacznie wyższy w porównaniu z obserwowanym w otrębach owsianych. Najwyższą aktywnością antyoksydacyjną charakteryzowały się ekstrakty otrąb owsianych formy Akt (61,63%), a potencjał anty oksydacyjny otrąb pozostałych form jęczmienia i owsa był zbliżony. Najwyższą zawartość polifenoli wykazywały ekstrakty uzyskane z kiełkowanego ziarna obu rodzajów zbóż. Wyższy potencjał antyoksydacyjny wykazywały formy nieoplewione jęczmienia i owsa (Rastik - 63,81% i Akt - 67,15 %), natomiast niższy formy oplewione (Start - 52,49% i Kasztan - 58,32 %). Analizując całość badanego materiału wykazano istotną korelacje na poziomie r = 0,596. W obrębie poszczególnych form związki korelacyjne pomiędzy zawartością polifenoli i aktywnością antyoksydacyjną kształtowały się następująco: Rastik - r = 0,720, Start - r = 0,849, Akt- r = 0,921, Kasztan - r = 0,772. Ze względu na istotnie różną aktywność antyoksydacyjną poszczególnych związków fenolowych, dalsze badania nad przedmiotowym zagadnieniem wymagają identyfikacji składu polifenoli obecnych w ekstraktach uzyskiwanych z wybranych frakcji jęczmienia i owsa.
In Part I, N-retention responses of growing rats to supplementation of pea protein, with either the same protein at a level equivalent to 0.66 of dietary protein, derived as (1-BV)/BV, or the mixture of essential amino acids, formulated to reproduce the pea protein, were equal. Having proved this, the aim of this study (Part II), was to determine the order and extent of amino acid limitation in pea protein by an amino acid removal technique. The synthetic EAA mixtures, with the same composition as that of pea protein, from which amino acids were selectively removed, were fed to rats, at the level indicated above, and the respective N-retention responses was determined. A Polish cultivar of peas (Cyrkon), was a source of protein. Experiments were conducted on albino rats fed semi-purified diets, using the N-balance method of Thomas-Mitchell, as described by Eggum [1973]. Removal of Met from the EAA mixture supplementing basal diet (G1) led to significant (p<0.05) decrease in N retention. The same was true for Lys and or Thr. After removal of His or Phe+Tyr, N retention decreased non-significantly (p>0.05). On the other hand, removal of branched-chain amino acids (Leu, Ile, Val) did not affect N-retention. The obtained results allowed the identification of the order and extent of amino acid limitation (excluding tryptophane). Met, Lys and Thr were identified as the first, second and third limiting amino acid. The extent of their limitation was Met 15.4, Lys 32.2 and Thr 17.5 mg/g, in rats fed pea as the only protein source.
Celem niniejszego opracowania jest zwrócenie uwagi Czytelnika na zmiany w poglądach na przedmiot i zakres nauki o żywieniu człowieka w ciągu ostatnich 25 lat, z uwzględnieniem kryzysu badań żywieniowych. Wynikiem tych zmian jest sformułowanie koncepcji żywności funkcjonalnej jako nowego przedmiotu badań naukowych. Wskazano pokrótce na nowe wyzwanie badawcze, jakim staje się poszukiwanie interakcji pomiędzy składnikami odżywczymi i mechanizmami ekspresji indywidualnych genów. Przedstawiono wyniki prac eksperymentalnych, stanowiące podstawy naukowe omawianych zagadnień.
Przeprowadzone badania miały na celu określenie wpływu procesów technologicznych na ogólną zawartość błonnika pokarmowego (frakcji nierozpuszczalnych i rozpuszczalnych) oraz frakcji ß-glukanów w ziarnie jęczmienia i owsa. Materiał badawczy stanowiło całe ziarno jęczmienia (formy nieoplewionej Rastik i oplewionej Start) oraz owsa (formy nieoplewionej Akt i oplewionej Kasztan), a także ich frakcje młynarskie: mąka i otręby. Badaniom poddano również skiełkowane ziarno obu gatunków zbóż. Stwierdzono, że jęczmień i owies są równorzędnie bogatymi źródłami błonnika pokarmowego, w tym również frakcji ß-glukanów, odpowiednio: jęczmień Rastik - 21,6 i 4,2% s.m., Start - 26,3 i 3,9% s.m. oraz owies Akt - 22,2 i 4,3% s.m., Kasztan - 25,4 i 4,1% s.m.. Mąka uzyskana z całego ziarna jęczmienia odmian Rastik i Start charakteryzowała się wyższą zawartością ß-glukanów (2,8 i 4,1% s.m.) w porównaniu z mąką owsianą otrzymaną z odmian Akt i Kasztan (1,3 i 1,4% s.m.). Frakcja ß-glukanów była bardziej równomiernie rozmieszczona w ziarniakach jęczmienia. Najwyższą zawartość błonnika pokarmowego w ziarnie badanych gatunków, szczególnie frakcji ß-glukanów stwierdzono w otrębach obu gatunków. Całkowita zawartość błonnika w otrębach jęczmiennych otrzymanych z odmian Rastik i Start wynosiła odpowiednio 23,6 i 24,7% s.m. Natomiast w otrębach owsianych, odmian Akt i Kasztan, odpowiednio 24,9 i 25,7% s.m. Otręby uzyskane z oplewionych odmian jęczmienia i owsa {Start i Kasztan) charakteryzowały się wysokim udziałem ß-glukanów (5,3 i 6,2% s.m.). Podobnie, w formach nieoplewionych jęczmienia i owsa (Rastik i Akt), poziom ß-glukanów był wysoki (4,5 i 4,7% s.m.). W procesie kiełkowania całego ziarna jęczmienia i owsa nie zmieniła się całkowita zawartość błonnika pokarmowego (Rastik - 21,8, Start - 26,7, Akt - 20,6 i Kasztan -24,9% s.m.), natomiast uległ obniżeniu poziom ß -glukanów (z 4,2 do 3,8, z 3,9 do 2,9, z 4,3 do 2,8 i z 4,1 do 2,7% s.m.).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.