Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była analiza dostępnych na rynku czekolad pełnych o zróżnicowanym udziale miazgi kakaowej pod względem zawartości związków polifenolowych. Trzydzieści czekolad, w tym białe (3), mleczne (6), deserowe (13) oraz gorzkie (8), zakupiono w sklepach na terenie Lublina. Modyfikacje w metodyce ekstrakcji (czas, temperatura oraz zastosowanie ultradźwięków) miały istotny wpływ na poziom odzysku polifenoli. Zawartość tych związków w analizowanych czekoladach była istotnie różna (p < 0,05). Największą zawartość polifenoli stwierdzono w czekoladzie G5 (czekolada gorzka, 85% miazgi kakaowej) – 3128,71 mg w 100 g. Zawartość polifenoli w czekoladach białych była najmniejsza spośród wszystkich czekolad.
Jedenaście rodzajów herbat, w tym: czarne, zielone, czerwona, żółta i biała zakupiono w sklepach na terenie Lublina. W naparach sporządzonych z każdej z herbat oznaczano zawartość rozpuszczalnych szczawianów metodą manganianometryczną. Zawartość szczawianów rozpuszczalnych w herbatach parzonych w temperaturze 100°C przez 5 min mieściła się w zakresie od 170,02 mg/100 g s.m. (w naparach 2,55 mg/100 ml) do 438,26 mg/100 g s.m. (w naparach 6,57 mg/100 ml). W grupie herbat o najmniejszej zawartości analizowanych związków znalazły się popularne herbaty Tetley Original Leaf, Lipton Yellow Label Tea Long Leaf oraz Saga. Zróżnicowanie sposobu ekstrakcji (czasu i temperatury) miało istotny wpływ na zawartość szczawianów w herbatach. Największą zawartość tych związków stwierdzono w herbacie czerwonej China Pu-erh parzonej w 100 °C przez 30 min - 701,21 mg/100 g s.m. (w naparze 10,52 mg/100 ml). W herbatach zielonych, żółtej oraz białej parzonych w temperaturze 75 °C poziom szczawianów był niższy niż w naparach sporządzonych w temperaturze 100 °C.
Głównymi przedstawicielami poliacetylenów w rodzinie Apiaceae są falkarinol i falkarindiol. Związki te zostały umieszczone przez National Cancer Institute w Stanach Zjednoczonych na liście naturalnych związków o działaniu przeciwnowotworowym. Poliacetyleny w największej ilości występują w korzeniach roślin. Seler, jako warzywo korzeniowe, jest mniej znany w Europie i na świecie. W wielu krajach cenione są jedynie jego odmiany liściowe, stąd doniesienia o poliacetylenach występujących w selerze nie są liczne. Celem podjętych badań było określenie zawartości poliacetylenów w dostępnych na rynku krajowym odmianach selera korzeniowego (Apium graveolens L. var. rapaceum). Materiałem do badań było 18 odmian selera korzeniowego: Jabłkowy, Odrzański, Makar, Brilliant, Diamant, Gol, Luna, Mentor, Monarch, Cascade, Feniks, Edward, President, Prinz, Snehvide, Cisko, Dukat oraz Talar. Do analizy zawartości poliacetylenów w badanym materiale roślinnym zastosowano metodę chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią masową (GC/MS). Wśród poliacetylenów zidentyfikowano dwa związki – falkarinol i falkarindiol. Największą zawartość falkarinolu wykryto w zgrubieniach korzeniowych selera odmian Makar i Jabłkowy, w przeliczeniu na suchą substancję odpowiednio 25,34 oraz 22,37 mg·100 g⁻¹. Największą zawartość falkarindiolu zidentyfikowano w zgrubieniach korzeniowych selera odmian Odrzański oraz Luna, w przeliczeniu na suchą substancję odpowiednio 10,13 oraz 12,55 mg·100 g⁻¹.
Badania obejmowały oznaczanie zawartości ftalidów, związków lotnych o charakterze biologicznie aktywnym, w selerze korzeniowym. Analizie poddano 18 odmian selera. Wskazano odmiany o najkorzystniejszym, pod tym względem, składzie chemicznym.
Celem badań była ocena przydatności do przetwórstwa owoców siedemnastu odmian pomidora gruntowego. Analizowano najważniejsze z punktu widzenia przetwórstwa parametry: twardość owoców, barwę, zawartość suchej masy, ekstraktu i cukrów ogółem oraz kwasowość i zawartość witaminy C. Analiza statystyczna wykazała, że owoce badanych odmian różnią się istotnie między sobą w odniesieniu do wszystkich ocenianych parametrów. Odmiany przeznaczone do przetwórstwa powinny charakteryzować się dużą twardością owoców, która jest bardzo istotnym parametrem w czasie transportu. Twardość w płaszczyźnie poziomej owoców była większa niż w pionowej. Największą twardość, w obu płaszczyznach, stwierdzono w owocach odmian Frodo i Sokal. Najkorzystniejszymi parametrami barwy charakteryzowała się odmiana Frodo, o owocach z największym udziałem barwy czerwonej i najlepszym jej nasyceniem. Owoce odmiany Etna charakteryzowały się największą zawartością suchej masy (powyżej 6 %), ekstraktu ogółem (powyżej 6 %) i cukrów (powyżej 3 %).
This paper presents a method of juice production from two varieties of root parsley with the use of enzymatic preparations. Two preparations PECTINEX BE and ROHAPECT D5-L were used in the study. Yield and chemical composition of juices as a function of the kind and/or dose of each preparation were examined. It was found that the PECTINEX BE offers better effects in comparison to the ROHAPECT preparation. Higher yields of juice were obtained from parsley of the FAKIR variety. This juice exhibited higher contents of dry matter, extract and total carbohydrates. The results of statistical analysis have shown that an increase of enzymatic preparations did not always result in the significant increase of yield of juice and contents of its selected chemical compounds.
The studied material were the fruits of 7 wild species: dog rose (Rosa canina L.), blackberry (Rubus caesius L.), elderberry (Sambucus nigra L.), blueberry (Vaccinium myrtillus L.), blackthorn (Prunus spinosa L.), rowan (Sorbus aucuparia L.) and wild strawberry (Fragaria vesca L.). The fruits were subjected to an antioxidant activity assay (AA). Two methods were used: FRAP and ABTS. The fruit samples were also subjected to analyses for phenolics (recalculated onto gallic acid) by means of the Folin-Ciocalteau method. The fruit samples were subjected to vitamin C analyses as well, applying the Tilmans' method. Dog rose fruits were characterized by the largest antioxidant capacity - 127.78±1.85 mM Fe100 g-1 of fresh mass (FRAP method) and 38.75±0.33 ^M TEg-1 of fresh mass (ABTS method). At the same time, they con­tained the largest amounts of vitamin C - 1252.37±6.58 mg100 g-1 of fresh mass and phenolics - 3217.28±11.94 mg100 g-1 of fresh mass. Blackthorn, rowan and wild strawberry had the lowest antioxidant capacity of all the fruits studied. The examin­ation confirmed a high correlation between antioxidant capacity, and vitamin C and phenolics content in fruits.
Celem pracy była ocena przydatności do przetwórstwa wybranych odmian jabłek deserowych pod względem potencjału brązowienia. Materiałem do badań było 8 popularnych na rynku krajowym odmian jabłek: ‘Alwa’, ‘Boskoop’, ‘Cortland’, ‘Golden Delicious’, ‘Jonagold’, ‘Ligol’, ‘Lobo’ oraz ‘Szampion’. Potencjał brązowienia określano za pomocą różnic parametrów barwy miąższu jabłek (∆L*, ∆a*, ∆b*, ∆E*) oraz zmian absorbancji ekstraktu miąższu jabłek (∆A₄₄₀) w czasie. Badania wykazały duże zróżnicowanie odmianowe pod względem potencjału brązowienia. Skłonność do ciemnienia związana jest z zawartością polifenoli, ale bardziej uzależniona jest od zawartości kwasu askorbinowego w miąższu owoców. Najmniejszym potencjałem brązowienia charakteryzowały się owoce odmiany ‘Szampion’. W próbkach owoców tej odmiany różnice poszczególnych parametrów barwy po 24 h przechowywania były najmniejsze (∆L* = 1,9; ∆a* = 1,5; ∆b* = 2,5; ∆E* = 3,5), a zmiana absorbancji ekstraktu miąższu jabłek była minimalna. Uznano więc, że owoce tej odmiany mogą być zalecane do produkcji soków naturalnie mętnych oraz produktów przecierowych bez konieczności stosowania w procesie technologicznym dodatku kwasu askorbinowego.
The aim of the research was to assess the quality of 21 soil-grown determinate tomato varieties.All of them are recommended for crop production in Polish climate conditions. The colour of fruitsand the contents of dry mass, extract, total sugars, vitamin C and carotenoids were analysed. It is not feasible to select one single variety with high levels of all the studied parameters. The varieties with the highest content of total carotenoids (Ricoco and Progress) are characterized by the low content of vitamin C. Malinowy Kujawski variety is characterised by the high content of dry mass and thehighest content of total extract and sugars. However, it has the lowest value of a* parameter and lowcontent of carotenoids. Due to small size of fruits, high contents of dry matter, total extract, sugarsand total carotenoids Progress variety can be recommended both for the fresh market and processing
Przedmiotem badań było otrzymanie mieszanin polisacharydowo-białkowych, które mogłyby zastąpić tłuszcz w produktach niskotłuszczowych. W pierwszym etapie określano wpływ karagenu na właściwości reologiczne kazeinianów sodu i wapnia, a następnie układ ten wzbogacano przez dodatek skrobi modyfikowanej. Otrzymane mieszaniny wykorzystano w produkcji analogu sera topionego i określono ich wpływ na właściwości reologiczne i topliwość produktu. Właściwości reologiczne mieszanin białkowopolisacharydowych, ogrzewanych do temp. 85 ºC, a następnie chłodzonych do 8 ºC, oznaczano reometrem dynamicznym RS 300. Teksturę analogów serów topionych badano przy użyciu analizatora tekstury TA-XT2i. Dodatek κ-karagenu powodował wzrost wartości modułu zachowawczego (G’) roztworów kazeinianów sodu i wapnia. Najwyższą twardością (ok. 0,35 N) charakteryzowały się mieszaniny kazeinianu sodu z 0,2- i 0,3-procentowym dodatkiem karagenu. Interakcje pomiędzy kazeiną a karagenem prawdopodobnie decydowały o wzroście twardości żeli białkowo-polisacharydowych, natomiast skrobia stanowiła wypełniacz przestrzeni sieci żelowej. Mieszaniny kazeinianów z karagenem i skrobią można wykorzystać do uzyskania analogów serów topionych o odpowiednich właściwościach reologicznych i o odpowiedniej topliwości.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.