Rzeźba doliny Pilicy pomiędzy Inowłodzem a Domaniewicami i jej związek z budową geologiczną podłoża aluwiów

• Autorzy: Falkowski T. , Ostrowski P.

Warianty tytułu

EN

Relief of the Pilica river valley between Inowlodz and Domaniewice and its relationship with the geological structure of alluvia basement

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Badania przeprowadzono w dolinie Pilicy na odcinku od Inowłodza do Domaniewic. W dnie koryta stwierdzono występowanie wychodni skał budujących podłoże doliny, takich jak piaskowce krzemionkowe jury i plejstoceńskie gliny morenowe, przykryte często rezydualnym brukiem. Utwory te tworzą trudno rozmywalne progi, piętrzące wody wezbrań. Powierzchnia tarasu zalewowego w sąsiedztwie progów nosi ślady erozji i depozycji rumowiska, które w różnym stopniu zacierają ślady ewolucji rzeki w holocenie.

EN

Investigations were carried out in the Pilica River valley between Inowłódz and Domaniewice. There are protrusions of the valley basement composed of Jurassic sandstones, as well as moraine deposits in the channel zone. They act as erosion resistant thresholds, resistant to the flood waters flows. The traces of the erosion and deposition of these flows exist on the floodplain surface, concealing traces of Holocene Pilica evolution.

Słowa kluczowe

PL

doliny rzeczne; dolina Pilicy; geomorfologia; tarasy rzeczne; budowa geologiczna; podloze geologiczne; aluwia; terasa zalewowa

• Wydawca: -
• Czasopismo: Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
• Rocznik: 2010
• Numer: 09
• Opis fizyczny: s.53-63,rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Falkowski T.

• Katedra Geoinżynierii, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego, ul.Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa

autor

Ostrowski P.

Bibliografia

• Baraniecka M.D. Wydmy okolic Otwocka na tle budowy geologicznej. Biuletyn Instytutu Geologicznego 337, 1982, s. 5–32.
• Falkowski E. Historia i prognoza rozwoju układu koryta wybranych odcinków rzek nizinnych Polski.Biuletyn Geologiczny, tom 12, 1971, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, s. 5–121.
• Falkowski T., Górka M. Struktury sedymentacyjne współczesnych osadów rzecznych i ich przydatność w projektach zagospodarowania dolin na Niżu Polskim. Nauka Przyroda Technika,Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, dział: Melioracje i InżynieriaŚrodowiska, t. 3, z. 3, nr 81, 2009.
• Falkowski T., Popek Z. Zones of ice-jams formation on the Middle Vistula River reach in relation to variable of river valley morphology. Annals of WAU, Land Reclamation No 30, 2000, s. 77–90.
• Kłoda P. Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski. Arkusz Rzeczyca, PIG, 1993, s. 1–50.
• Kozarski S. Późnoglacjalne i holoceńskie zmiany w układzie koryt rzecznych niżowej części dorzecza Odry. Krajowe Sympozjum „Rozwój den dolinnych...”, Wrocław–Poznań, 1974, s. 17–19.
• Kozarski S., Rotnicki K. Valley floors and changes of river channel patterns in the North Polish Plain during the Late Wurm and Holoceneł Quaestiones Geographicae. 4, 1977, s. 51–93.
• Mycielska-Dowgiałło E. Rozwój rzeźby fluwialnej północno–zachodniej części Kotliny Sandomierskiej w świetle badań sedymentologicznych. Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego,1978, s. 120.
• Myślińska E. Kryteria oceny inżyniersko-geologicznych właściwości mad. Kwartalnik Geologiczny 28, 1984, s. 143–162.
• Ozga-Zielińska M. O konieczności określania dla rzek polskich maksymalnych wiarygodnych wezbrań wywołanych maksymalnymi wiarygodnymi opadami. Forum naukowo-techniczne– POWÓDŹ 1997, IMGW, tom II, Warszawa 1997, s. 1–10.
• Starkel L. Cykle glacjalno-interglacjalne w ewolucji systemu rzecznego. UAM ser. Geografia, 57, 1996, s. 297–305.
• Starkel L. Historia doliny Wisły od ostatniego zlodowacenia do dziś. Monografie IGiPZ PAN, tom I, Warszawa 2001, s. 263.
• Szumański A. Postglacjalna ewolucja i mechanizm transformacji dna doliny Dolnego Sanu. Zesz. Nauk. AGH, Geologia, t. 12, z. 1, 1986, s. 5–92.