Microarchitecture of the chitinozoan vesicles and its paleobiological significance

• Autorzy: Wrona R.

Warianty tytułu

PL

Mikroarchitektura Chitinozoa i jej znaczenie paleobiologiczne

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Morphology and inner structure of vesicles were studied by SEM in several chitinozoan species. Ten distinct types of vesicle surface sculpture are defined. Vesicle surface sculpture is supposed to be promising for chitinozoan taxonomy. Wall ornamentation and structure are described in various chitinozoan species. These characteristics support the idea of a planktic mode of life of some chitinozoans. Mechanic and organogenic perforation is recognized in chitinozoan vesicles. Vesicle internal structures called as "opisthosome" and "mesosome" are recognized for artifacts. The structure and position of operculum indicate that this was a rigid and fixed element separating the vesicle central cavity from the external environment, aimed to be opened for once. Variation in the mode of aggregation of vesicles and in their wall structure is suggestive of a variability in wall formation among chitinozoans. Analysis of vesicle microarchitecture permits a conclusion that Chitinozoa are a heterogenous, unnatural group.

PL

Przedstawiono wyniki wykonanej za pomocą SEM analizy morfologicznej i strukturalnej vesicul następujących Chitinozoa: Acanthochitina barbata, Anthochitina superba, Ancyrochitina aurita, A. lemniscata, A. bulbispina, Cyathochitina campanulaeformis, C. kuckersiana, C. stentor, Desmochitina minor rugosa, D. spongiloricata, Eisenackitina cupellata, E. lacrimabilis, E. pilosa, E. cf. urna, Hoegisphaera glabra, H. velata, Linochitina serrata, L. longiuscula, Lagenochitina esthonica, L. sp., Margachitina margaritana, M. gratiosa, Urochitina simplex. Zdefiniowano 10 typów rzeźby powierzchni vesicul: gładką, granularną, nodularną, brodawkowaną, lanarną, pomarszczoną, retikularną, mikroporowatą, mikrogąbczastą i gąbczastą. Wysunięto przypuszczenie, że rzeźba znajdzie zastosowanie do określenia pokrewieństwa między rozmaitymi przedstawicielami Chitinozoa i w taksonomii tej grupy. Szczegółowo scharakteryzowano ornamentację i budowę ściany wielu gatunków Chitinozoa. Na tej podstawie potwierdzono koncepcję planktonicznego sposobu życia licznych gatunków i rodzajów Chitinozoa. Opisano perforację vesicul o genezie mechanicznej i organogenicznej, w której wyróżniono kilka klas perforacji cylindrycznej, stożkowej gładkiej i stożkowej schodkowej. Struktury wewnętrzne vesicul znane jako „opistosoma” i „mezosoma” uznano za artefakty. Analiza budowy i położenia w vesiculi wieczka dyskoidalnego i cylindrycznego zwanego także „prosomą", pozwoliła stwierdzić, że były to sztywne i nieruchome elementy doskonale izolujące wewnętrzną jamę vesiculi od środowiska zewnętrznego i służyły do jednokrotnego otwarcia. Na podstawie analizy 4 rodzajów zespołów vesicul i budowy ich ścian stwierdzono, że wielu gatunkom Chitinozoa odpowiadały różne sposoby tworzenia ścian. Przedyskutowano przydatność dotychczasowych metod badania wewnętrznej budowy Chitinozoa i ich ścian oraz zwrócono uwagę na udział czynników wczesno- i późnodiagenetycznych w procesie dekompozycji substancji organicznej, fałszujących obraz budowy ściany. Najnowsze obserwacje w SEM umożliwiły porównanie vesicul z rodzaju Urochitina z lęgniami niektórych grzybów, oraz na ogólne porównanie Chitinozoa i Acritarcha. Przedstawione w pracy porównania i analiza mikroarchitektury vesicul pozwalają stwierdzić, że Chitinozoa nie są jednorodną, naturalną grupą. Praca została wykonana w ramach problemu międzyresortowego Mr II/3, finansowanego przez Polską Akademię Nauk.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1980
• Tom: 25
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.123-163,fig.,ref.

Twórcy

autor

Wrona R.

• Polish Academy of Sciences, Al.Zwirki i Wigury 93, 02-089 Warsaw, Poland

Bibliografia

• ACHAB, A. 1977. Les chitinozaires de la zone à Dicelilograptus complanatus Formation de Vauréal, Ordovicien supérieur , Ile d'Anoticosti, Ouébec. - Cand. J. Earth Sci., 14, 3, 413-425.
• BATKO, A. 1975. Zarys hydromikologii. PWN, Warszawa, 1-478.
• BLOESER, B., SCHOPF, J. W., HORODYSKI, E. J. and BREED, W. J. 1977. Chitinozoans from the Late Precambrian Chuar Group of the Grand Canyon, Arizona. - Science, 195, 676-679.
• BOEKSCHOTEN, G. J. 1966. Shell borings of sessile epibiontic organisms as palaeoecological guides (with examples from the Dutch coast). - Palaeogeogr., Palaeoclimatol., Palaeoecol., 2, 333-379.
• CARRIKER, M. R. and YOCHELSON, E. L. 1968. Recent gastropod boreholes and Ordovician cylindrical borings. - U. S. Geol. Survey, Prof. Pap., 593-B, 1-26.
• CHAIFFETZ, M. S. 1972. Functional interpretation of the sacs of Ancyrochitina fragilis Eisenack and the paleobiology of the ancyrochitinids. - J. Paleont., 46, 4, 499-502.
• COMBAZ, A. et POUMOT, C. 1962. Observation sur la structure des Chitinozoaires. - Rev. Micropaléont., 5, 3, 147-160.
• -, CALANDRA, F., JANSONIUS, J., MILLEPIED, P., POUMOT, C. and VAN OYEN, F. H. 1967. Microfossiles organiques du Paléozoïque, 2, Les Chitinozoaires, Morphographie. 1-42. Centre Nation. Rech. Sci., Paris.
• CRAMER, F. H. and DIEZ, M. D. C. R. 1970. Rejuvenation of Silurian Chitinozoans from Florida. - Rev. Esp. Micropaleont., 2, 1, 45-54.
• - and -. 1974. Polymorphism in Silurian chitinozoans from Tunisia. - Palaeontographica, B, 148, 1-8.
• DOWNIE, C., EVITT, W. R. and SARJEANT, W. A. S. 1963. Dinoflagellates, hystrichospheres and the classification of the acritarchs. - Stanford Univ. Publ. Geol. Sci., 7, 3, 1-16.
• EISENACK, A. 1931. Neue Mikrofossilien des baltischen Silurs. I. - Paläont. Z., 13, 1/2, 74-118.
• - 1932. Neue Mikrofossilien des baltischen Silurs. II. (Foraminiferen, Hydrozoen, Chitinozoen u. a.). - Ibidem, 14, 1/2, 257-277.
• - 1939. Chitinozoen und Hystrichosphaeriden im Ordovizium des Reinischen Schiefergebirges. - Senckenbergiana, 21, 135-152.
• - 1955a. Chitinozoen, Hystrichosphären und andere Mikrofossilien aus dem Beyrichia-Kalk. - Senckenberg. Lethaea, 36, 1/2, 157-188.
• - 1955b. Neue Chitinozoen aus dem Silur des Baltikums und dem Devon der Eifel. - Ibidem, 36, 5-6, 311-319.
• - 1962. Neotypen baltischen Silur-Chitinozoen und neue Arten. - N. Jb. Geol. Pal. Abh. 114, 3, 291-316.
• - 1968. Über Chitinozoen des baltischen Gebietes. - Palaeontographica, A, 131, 5/6, 137-198.
• - 1972a. Chitinozoen und andere Mikrofossilien aus der Bohrung Leba, Pommern. - Ibidem, 139, 1-3, 1-87.
• - 1972b. Beiträge zur Chitinozoen-Forschung. - Ibidem, 140, 4-6, 117-191.
• - 1973. Kleinorganismen als Zerstörer säurefester organischer Substanzen und von Biophosphaten. - Paläont. Z., 47, 1/2 8-16.
• - 1976. Weiterer Beitrag zur Chitinozoen-Forschung. - N. Jb. Geol. Paläont. Mh., 11, 641-652.
• ELSIK, W. C. 1966. Biologic degradation of fossil pollen grains and spores. - Micropaleontology, 12, 4, 515-518.
• EVITT, W. R. 1961. Observation on the morphology of fossil dinoflagellates. - Ibidem, 7, 4, 385-420.
• - 1963. A discussion and proposals concerning fossil dinoflagellates, hystrichospheres and acritarchs. - Nat. Acad. Sci., Proc., 49, 158-164, 298-302.
• GRAHN, Y. 1978. Chitinozoan stratigraphy and palaeoecology at the Ordovician-Silurian boundary in Skåne, southernmost Sweden. - Sveriges Geol. Unders., Ser. C, 744, 5-16.
• HENRI, J. L., NION, J., PARIS, F. and THADEU, D. 1974. Chitinozoaires, Ostracodes et Trilobites de l'Ordovician du Portugal (serra de Buçaco) et du massif Armoricain: essai de comparaison et signification paléogeographique. - Com. Serv. Geol. Portugal, 57, 303-345.
• HIDEUX, M. J. and FERGUSON, I. K. 1976. The stereostructure of the exine and its evolutionary significance in Saxifragaceae sensu lato. In: I. K. Ferguson and J. Muller (eds.), The evolutionary significance of the exine. - Linnean Soc. Symo. Ser., 1, 327-368.
• HOFFMAN, A., PISERA, A. and RYSZKIEWICZ, M. 1974. Predation by muricid and naticid gastropods on the Lower Tortonian molluscs from the Korytnica clays. - Acta Geol. Polonica, 24, 1, 249-260.
• JANSONIUS, J. 1964. Morphology and classification of some Chitinozoa. - Bull. Cando Petrol. Geol., 12, 4, 901-918.
• - 1967. Systematics of the Chitinozoa. - Rev. Palaeobot. Palynol., 1, 345-360.
• - 1970. Classification and stratigraphic application of Chitinozoa. - Proc. Amer. Palaeont. Conv. 1969, G, 789-808.
• JENKINS, W. A. M. 1967. Ordovician Chitinozoa from Shropshire. - Palaeontology, 10, 3, 436-488.
• - 1969. Chitinozoa from the Ordovician Viola and Fernvale Limestones of the Arbuckle Mountains, Oklahoma. - Spec. Pap. Palaeontology, 5, 1-44.
• - 1970. Chitinozoa. In: B. F. Perkins (ed.) Geoscience and Man, 1, 1-22. Baton Rouge, Louisiana.
• JUX, U. 1977. Über die Wandstrukturen Sphaeromorpher Acritarchen: Tasmanites Newton, Tapajonites Sommer and von Boekel, Chuaria Walcott. - Palaeontographica, B, 160, 1-3, 1-16.
• KOZŁOWSKI, R. 1963. Sur la nature des Chitinozoaires. - Acta Palaeont. Polonica, 8, 4, 425-449.
• LAUFELD, S. 1967. Caradocian Chitinozoa from Dalarna, Sweden. - Geol. Fören. Stock. Förh., 89, 275-349.
• - 1973. Chitinozoa - en dålight känd mikrofossilgrupp. - Fauna och Flora, 68, 135-141.
• - 1974. Silurian Chitinozoa from Gotland. - Fossits and Strata, 5, 1-130.
• -, BERGSTRÖM, J. and WARREN, P. T. 1975. The boundary between the Silurian Cyrtograptus and Colonus Shales in Skåne, southern Sweden. - Geol. Fören. Stockh. Fören. Stockh. Förh., 97, 207-222.
• LEGAULT, J. 1973a. Chitinozoa and Acritarcha of the Hamilton Formation (Middle Devonian), Southwestern Ontario. - Geol. Surv. Canada Bull., 221, 1-103.
• - 1973b. Mode of aggregation of Hoegisphaera (Chitinozoa). - Cando J. Earth. Sci., 10, 5, 793-797.
• LOCQUIN, M. V. 1977. Fungi of the Lower Paleozoic, Ordovician, Silurian, Devonian. - Abstract, 2nd Internat. Congress of Mycology, Tampa, Florida, U.S.A.
• LOEBLICH, A. R. Jr and MacADAM, R. B. 1971. North American species of the Ordovician acritarch genus Aremoricanium. - Palaeontographica, B, 135, 12, 41-47.
• - and TAPPAN, H. 1969. Acritarch excystment and surface ultrastructure, with descriptions of some Ordovician taxa. - Rev. Espanola Micropal., I, 1, 45-57.
• MARTIN, F. 1971. Palynofacies et microfacies du Silurien inférieur à Deerlijk. - Bull. Inst. R. Sci. Nat. Belg., 47, 10, 1-26.
• - 1972. Les Acritarches de l'Ordovicien inférieur de la Montagne Noire (Herrault, France). - Ibidem, 48, 10, 1-61.
• MOORE, L. R. 1963. Microbiological colonization and attack on some Carboniferous miospores. - Palaeontology, 6, 2, 349-372.
• (OBUT, А. М.) ОБУТ, А. М. 1973. О географическом распространении, сравнительной морфологии, экологии, филогении и систематическом положении хитинозоа. (On geographical distribution, comparative morphology, ecology, phylogeny, and systematic distribution of the Chitinozoa). In: И. T. Журавлева, Среда и жизнь в геологическом прошлом. (Environment and life in the geological past), 72—84. — Изд. „Наука”, Новосибирск.
• SCHALLREUTER, R. 1963. Neue Chitinozoa aus ordovizischen Geschieben und Bemerkungen zur Gattung Illichitina. - Paläont. Abh. 1, 391-404.
• STAPLIN, F. L. 1961, Reef-controlled distribution of Devonian microplankton in Alberta. - Palaeontology, 4, 3, 392-424.
• - 1969. Sedimentary organic matter, organic metamorphism, and oil and gas occurrence. - Bull. Can. Petrol. Geol., 17, 1, 47-66.
• TAPPAN, H. and LOEBLICH, A. R. Jr 1971. Surface sculpture of the wall in Lower Paleozoic acritarchs. - Micropaleontology, 17, 4, 385-410.
• TASCH, P. 1973. Chitinozoa, Part III. In: Paleobiology of the Invertebrate. 821-833. John Wiley and Sons, Inc. New York - Toronto.
• TAUGOURDEAU, P. 1965. Chitinozoaires de l'Ordovicien des U.S.A.; comparaison avec les faunes de L'Ancien Monde. - Rev. Inst. Franc. Petrole, 20, 3, 463-485.
• - 1966. Les Chitinozoaires. Techniques d'études, morphologie et classification. - Mém. Soc. Géol. France, 104, 1, 1-64.
• - 1971. Microperforations chez un Scolécodonte (Annélide Polychète) du Paléozoïque. - C. R. Somm. Soc. Géol. France, 15, 283-284.
• TAYLOR, J. D. 1970. Feeding by predatory gastropods in a Tertiary (Eocene) molluscan assemblage. - Palaeontology, 13, 2, 254-260.
• (UMNOVA, N. I.) УМНОВА, Н. И. 1973. Применение инфракрасного света для исследования хитинозой. — Палеомт. журнал, 3. 119—125.
• URBAN, J. B. 1972. A reexamination of Chitinozoa from the Cedar Valley Formation of Iowa with observation on their morphology and distribution. - Bull. Amer. Paleont., 63, 275, 1-43.
• - and KLINE, J. K. 1970. Chitinozoa of the Cedar City Formation, Middle Devonian of Missouri. - J. Paleont., 44, 1, 69-76.
• WALL, D. 1962. Evidence from recent plankton regarding the biological affinities of Tasmanites Newton, 1875, and Leiosphaeridia Eisenack, 1958. - Geol. Mag., 99, 4, 353-362.
• WILSON, L. R. and CLARKE, R. T. 1960. A Mississippian chitinozoan from the Goddard Shale in Johnston County, Oklahoma. - Oklahoma Geology Notes, 20, 148-150.
• WOOD, G. D. 1974. Chitinozoa of the Silica Formation (Middle Devonian, Ohio): vesicle ornamentation and paleoecology. - Mich. State Univ. Paleont. Museum Publ. Ser., 1, 4, 127-162.
• WRONA, R. 1980. Upper Silurian - Lower Devonian Chitinozoa from the subsurface of southeastern Poland. - Palaeont. Polonica, 41, 103-165.