Stan wykorzystania metod biologicznych w ochronie roślin w Polsce i na świecie

• Autorzy: Lipa J.J. , Pruszynski S.

Warianty tytułu

EN

Scale of use of biological methods in plant protection in Poland and in the world

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

From the beginning of the last century – when negative side-effects of the heavy use of persistent chemical pesticides has been recognized and made public by Rachel Carson in her famous book „Silent Spring” – there has been a great public expectations to base plant protection on the use of biological agents (pathogens, parasites, predators, antagonists). and biotechnical means (pheromones, repellents, antifeedants). Especially impressive achievements in the area of biological plant protection have been obtained in the former Soviet Union where biological plant protection means produced in over 600 biological and were used respectively in 1978 and in 1987 on the areas of 15.5 and 35.0 million hectares. Although, due to stopping financial support the scale of production of biocontrol products in the Russian Federation has been significantly reduced still in 2006 the crops on the area of about 15 million hectares were protected using biocontrol means. During this period also in Poland the state supported laboratories produced various biological control agents – mainly Phytoseiulus persimilis and Encarsia formosa – which were used each year on the area of over 600 hectares. Also two microbial insecticides Bacillan and Thuridan based on Bacillus thuringiensis var. kurstaki were commercially produced and broadly used in orchard and garden crops as well as in forests. At present only a fungus Phlebia gigantea is commercially produced in Poland and used in forest protection against phytopathogenic fungi. Although the domestic production of biopesticides and mass rearing of predators and parasites diminished this has been compensated by the activities of advisors and representatives of Koppert and Biobest enterprises but unfortunately the scale of trade and advisory activities are not available publically. A striking example of confidentiality of trade volume data is refusal of providing by commercial firms information requested for EU Commission by van Dijk Agency. A „green light” for biological control may be expected resulting from the Directive 2000/28/WG and Regulation 1107 which determine the obligatory development of integrated programmes of plant protection. For decades the tasks of development of biocontrol were undertaken only by Regional Sections of the International Organization of Biological Control (IOBC). Nowadays such tasks are also undertaken by two commercial organizations: (1) IBMA (International Biocontrol Manufacturers Association) and (2) ANBP (Association of National Biocontrol Producers). Which cover Europe and North America. Of special significance for the future development of biological control in all worrld’s regions are Annual Biocontrol Industry Meetings (ABIM) taking place in Lucerne where meet researchers, technologists and extension specialists. We agree with prof. van Lenteren who considers that „We biocontrol specialists – are greatly needed”.

Słowa kluczowe

PL

biologiczne metody ochrony roslin; biopreparaty; chemiczne metody ochrony roslin; dobra praktyka ochrony roslin; dyrektywy unijne; ochrona roslin; srodki ochrony roslin; zastosowanie

EN

biological plant protection; biopreparation; chemical plant protection; plant protection good practice; European Union; directive; plant protection; plant protection product; application

• Wydawca: -
• Czasopismo: Progress in Plant Protection
• Rocznik: 2010
• Tom: 50
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.1033-1043,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Lipa J.J.

• Instytut Ochrony Roślin – Państwowy Instytut Badawczy, ul.Władysława Węgorka 20, 60-318 Poznań

autor

Pruszynski S.

Bibliografia

• Anonymous 2006. The New Biopesticide Market. BCC Research, 163 pp. Blum B.J. 2008. The European Union approves new regulations for pesticide. Biocontrol Matters 1, p. 6.
• Boczek J., Lipa J.J. (red.) 1978. Biologiczne Metody Walki ze Szkodnikami Roślin. PWN, Warszawa, 594 ss.
• Cock J.W.M., van Lenteren J.C., Brodeur J., Barrat L.P., Bigler F., Bolckmans K., Consoli F.L.,
• Haas F., Mason P.G., Parra J.R.P. 2009. The Use and Exchange of Biocontrol Agensts for Food and Agriculture. FAO Background Study Paper No. 47. Rome, 95 pp.
• Filippov N.A. 1989. The present state and future outlook of biological control in USSR. Acta Entomologica Fennica 33: 11–18.
• Guillon M. 2004. Current world situation on acceptance and marketing of biological control agents (BCAS). www.ibma.ch
• Lipa J.J. 1963. Chemiczne czy biologiczne metody ochrony roślin? Biul. Inst. Ochr. Roślin 24: 213–228.
• Lipa J.J. 1990. Update: microbial pest control in Eastern Europe. The IPM Practitioner 12 (2): 1–5.
• Lipa J.J. 1996. Światowy rynek środków ochrony roślin (1945–2001). Pestycydy 4: 43–66.
• Lipa J.J. 2000. Obecne i przyszłe miejsce biologicznej i innych niechemicznych metod ochrony roślin. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 40 (1): 62–70.
• Lipa J.J. 2002. Coraz szerszy zakres stosowania biologiczej metody ochrony roślin w Polsce. Ochrona Roślin nr 7: 10–11.
• Lipa J.J., Pruszyński S. 1985. Biologiczna ochrona roślin w Polsce w ubiegłych 25 latach i jej tendencje rozwojowe w latach przyszłych. Materiały 25. Sesji Nauk. Inst. Ochr. Roślin: 41–62.
• Lipa J.J., Sosnowska D., Pruszyński S. 1998. Advances in biological control of Leptinotarsa decemlineata in Poland. Bull. OEPP/EPPO Bull. 28: 465–469.
• Lipa J.J., Zaremba M. 2003. Zakres stosowania środków ochrony roślin w Polsce i w Unii Europejskiej. Ochrona Roślin nr 10: 6–14.
• Matyjaszczyk E. 2010. Aktualne Możliwości Ochrony Roślin w Produkcji Ekologicznej. Inst. Ochr. Roślin – PIB, Poznań, 102 ss.
• Pospieszny H., Folkman W., Maćkowiak A. 2003. Mechanisms of antiviral and antibacterial activity of chitosan. Bull. Polish Academy Sci. – Biol. Sci. 5: 259–266.
• Pruszyński S. 1997. Znaczenie ochrony roślin w rozwoju rolniczych technologii produkcji. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 37 (1): 19–26.
• Pruszyński S. 2004. Metoda biologiczna w Federacji Rosyjskiej. Ochrona Roślin nr 11: 22–24.
• Pruszyński S., Piątkowski J., Siwek L., Dudziak S., Fałowski S. 1990. Osiągnięcia, problemy produkcji i dystrybucji agrofagów w Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej ,,Ziemia Sądecka”. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 393: 79–89.
• Pruszyński S., Wolny S. 2009. Przewodnik Dobrej Praktyki Ochrony Roślin. Inst. Ochr. Roślin, Poznań, 90 ss.
• Tomalak M. 1995. Nicienie owadobójcze nowym skutecznym czynnikiem zwalczania ziemiórek w uprawie pieczarek. Materiały Ogólnopolskiej Konf. „Nowości w Uprawie Grzybów”. Poznań, 3–4.11.1995: 43–51.
• Tomalak M. 2007. Rejestracja biologicznych środków ochrony roślin w Europie – nowe perspektywy. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 47 (4): 233–240.
• Tomalak M. 2010. Rynek biologicznych środków ochrony roślin i przepisy legislacyjne. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 50 (3): 1053–1063.
• Tomalak M., Sosnowska D. 2009. Metody biologiczne a bezpieczeństwo żywności i środowiska. 49. Sesja Naukowa Inst. Ochr. Roślin – PIB. Streszczenia. Poznań 19–20 lutego: 72–73.
• Tomalak M., Sosnowska D., Lipa J.J. 2010. Tendencje rozwoju metod biologicznych w ochronie roślin. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 50 (4), w druku.
• van Dijk 2008. Statistical services in the field of environmental statistic: Biological Plant Protection System. ABIM Lucerne, 20–21 October 2008.
• van Lenteren J.C. (ed.) 2006. Internet Book of Biological Control. IOBC. www.unipa.
• Wiąckowski S.K. 2006. Biologiczne Metody Ochrony Roślin w Polsce: Historia, Sukcesy, Niepowodzenia, Perspektywy. Wyd. WSP, Kielce, 205 ss.