EN
The influence of different doses of nitrogen applied in the sewage sludge and mineral fertilizers on the content and uptake of Mo, Fe, B, Mn, Se and Ti by willow (Salix viminalis) was investigated. In the field experiment the willow was cultivated on the objects fertilized with sewage sludge which contained the nitrogen in following doses in kg ha⁻¹: 100, 150 and 200. Also the objects with mineral nitrogen contained 150 kg N ha⁻¹, phosphorus and potassium in doses where the ratio N:P:K was equal 1:0.35:1 was used. The content of Mo and Fe in willow’s branches cultivated on the objects fertilized with sewage sludge was the highest after use of the smallest dose of nitrogen (100 kg N ha⁻¹). The content of Se, Ti and Mn in investigated biomass of willow branches was the highest after use of sewage sludge in the highest dose (200 kg N ha⁻¹). The content of boron marked in studied branches did not depend on applied fertilization. The total uptake of marked vestigial chemical elements by the biomass of willow in period 3 years of experiment was the most often highest on objects fertilized with the highest dose of sewage sludge (200 kg N ha⁻¹). The most of Fe, B and Ti taken willow cultivated in second year, however Mo, Mn and Se in third year of experiment.
PL
Określono wpływ zróżnicowanych dawek azotu wprowadzonych do gleby w osadach ściekowych oraz nawożenia mineralnego na zawartość i pobranie Mo, Fe, B, Mn, Se i Ti przez wierzbę krzewiastą (Salix viminalis).W doświadczeniu polowym uprawiano wierzbę na obiektach nawożonych osadami ściekowymi w dawkach odpowiadających wprowadzeniu do gleby 100, 150, i 200 kg N·ha⁻¹ z uzupełniającym nawożeniem potasem. Ponadto wydzielono obiekt nawożony mocznikiem w dawce 150 kg N·ha⁻¹ i PK tak, aby stosunek N:P:K wynosił 1:0,35:1. Zawartość molibdenu i żelaza w pędach wierzby uprawianej na obiektach nawożonych osadami ściekowymi była największa po zastosowaniu najmniejszej dawki tego osadu (100 kg N·ha⁻¹). Zawartość selenu, tytanu i manganu w uzyskanej biomasie była istotnie największa po zastosowaniu osadu w największej dawce (200 kg N·ha⁻¹). Ilość boru oznaczona w badanych pędach nie była uzależniona od zastosowanego nawożenia. Ilości oznaczanych pierwiastków śladowych pobrane przez wierzbę ogółem w ciągu 3 lat doświadczenia były najczęściej największe na obiektach nawożonych największą dawką osadu ściekowego (200 kg N·ha⁻¹). Najwięcej żelaza, boru i tytanu pobrała wierzba uprawiana w II roku, natomiast molibdenu, manganu i selenu III roku uprawy.