Contribution to morphology and ecology of Polyporus rhizophilus

• Autorzy: Luszczynski J. , Luszczynska B.

Warianty tytułu

PL

Dane do morfologii i ekologii Polyporus rhizophilus

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The distribution and ecological conditions of the occurrence of Polyporus rhizophilus in Poland are discussed. The species was previously known from only one locality in Dwikozy near Sandomierz. Further localities were found on the roots of Stipa capillata in the Skorocice reserve near Busko Zdrój and at an anthropogenic site among Dactylis glomerata, Poa annua and P. trivialis grasses in an urban park in Końskie. The latter locality is noteworthy as it is situated outside the occurrence range of xerothermic grasslands in the Wyżyna Kielecko-Sandomierska upland. This locality is isolated ecologically from the two remaining Polish localities situated in the xerothermic grasslands.

PL

Polyporus rhizophilus należy do rzadkich grzybów związanych z trawami stepów i kserotermicznych muraw rozwijających się w klimacie kontynentalnym. Na stanowiskach naturalnych notowany bywał głównie na korzeniach wielu gatunków traw, jednak najczęściej z rodzaju Stipa. W Polsce znany był do tej pory z jednego stanowiska w Dwikozach koło Sandomierza. Kolejne jego stanowiska zostały odszukane w rezerwacie Skorocice koło Buska Zdroju, na korzeniach Stipa capillata oraz w Końskich, w parku miejskim, na siedlisku antropogenicznym, wśród traw Dactylis glomerata, Poa annua i P. trivialis. Interesującym jest stanowisko w Końskich, leżące poza północną granicą zasięgu Polyporus rhizophilus, poza obszarem występowania muraw kserotermicznych na Wyżynie Kielecko-Sandomierskiej. Występowanie tego gatunku grzyba na izolowanym stanowisku być może należy wiązać z globalnym zjawiskiem ocieplenia klimatu. Na ten problem zwracał już uwagę Kreisel (2006), który zalicza m.in. Polyporus rhizophilus do grupy grzybów ciepłolubnych rozszerzających swój areał na północ w kontekście aktualnych zmian klimatycznych.

Słowa kluczowe

EN

morphology; ecology; Polyporus rhizophilus; fungi; graminicolous fungi; threatened fungi; steppe fungi; occurrence; locality

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2010
• Tom: 45
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.151-156,fig.,ref.

Twórcy

autor

Luszczynski J.

• Department of Botany, Institute of Biology, Jan Kochanowski University, Swietokrzyska 15, 25-406 Kielce, Poland

autor

Luszczynska B.

Bibliografia

• Domański S. 1984. Bondarzewiaceae (Bondarcewowate), Fistulinaceae (Ozorkowate), Ganodermataceae (Lakownicowate), Polyporaceae (Żagwiowate). (In:) S. Domański (ed.). Mała flora grzybów I, Basidiomycetes (Podstawczaki), Aphyllophorales (Bezblaszkowce). Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa-Kraków, pp. 316.
• Domański S., Orłoś H., Skirgiełło A. 1967. Grzyby (Mycota). 3. Podstawczaki (Basidiomycetes), bezblaszkowe (Aphyllophorales), żagwiowate II (Polyporaceae pileatae), szczecinkowate II (Mucroporonaceae pileatae), lakownicowate (Ganodermataceae), bondarcewowate (Bondarzewiaceae), boletkowate (Boletopsidaceae), ozorkowate (Fistulinaceae). (In:) Flora Polska. Rośliny zarodnikowe Polski i ziem ościennych. Polska Akademia Nauk, Instytut Botaniki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 398 pp.
• Gilbertson R. L., Ryvarden L. 1987. North American Polypores. 2. Megasporoporia – Wrightoporia. Fungiflora, Oslo, p. 437–885.
• Gomes-Silva A. C., Gibertoni T. B. 2009. Checklist of the aphyllophoraceous fungi (Agaricomycetes) of the Brazilian Amazonia. Mycotaxon 108: 319–322.
• Jülich W. 1984. Die Nichtblätterpilze, Gallertpilze und Bauchpilze. Aphyllophorales, Heterobasidiomycetes, Gastromycetes. Kleine Kryptogamenflora. VEB G. Fischer Verlag, Jena, 626 pp.
• Kirk P. M., Cannon P. F., Minter D. W., Stalpers J. A. 2008. Ainsworth & Bisby`s Dictionary of the Fungi. 10th Edition. CA BI Europe – UK , Wallingford, 640 pp.
• Kotlaba F. 1984. Zamĕpisné rozšiření a ekologie chorošů (Polyporales s.l.) v Československu. Academia, Praha, pp. 194.
• Kreisel H. 2006. Global warming and mycoflora in the Baltic Region. Acta Mycol. 41 (1): 79–94.
• Leshan T. A. 2008. Basidiomycet’s macromycets of Donetsk and Starobelsk grain-meadow steppes. Mscr. N. G. Kholodny Institute of Botany NAS NAS of Ukraine, Kyiv, pp. 28.
• Łuszczyński J., Łuszczyńska B. 2009. Steppe macromycetes in xerothermic grasslands in Poland. (In:) L. Frey (ed.). Grass research. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, pp. 119–127.
• Mirek Z., Piękoś-Mirkowa, H., Zając, A., Zając, M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland – a checklist. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland 1. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, 442 pp.
• Rauschert S. 1962. Polyporus rhizophilus Pat. ein für Deutschland neuer Steppenpilz. Westfälische Pilzbriefe 3 (4): 53-59.
• Ryvarden L., Gilbertson R. L. 1994. European Polypores. Part 2. Meripilus–Trametes. Synopsis Fungorum 7: 388–743. Fungiflora, Oslo.
• Sałata B. 1977. Dwa nowe dla flory Polski gatunki grzybów wyższych. Fragm. Flor. Geobot. 23: 423–427.
• Silveira R. M. B., Wright J. E. 2005. The taxonomy of Echinochaete and Polyporus s. str. in southern South America. Mycotaxon 93: 1–59.
• Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish larger Basidiomycetes. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland. 7. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, 812 pp.
• Wojewoda W., Ławrynowicz M. 2006. Red list of the macrofungi in Poland. (In:) Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szeląg (eds). Red list of plants and fungi in Poland. 3 ed.: 53–70. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences. Kraków.